مشاوره روانشناسی ذهن نو

مرکز مشاوره ذهن نو برترین مرکز مشاوره روانشناسی در زمینه های مختلف روانشناسی از جمله مشاوره خانواده، ازدواج، کودک، طلاق، خیانت، نوجوان، بلوغ، جنسی و سکس تراپی ، ترک اعتیاد، اختلات روانی و شخصیت و ... می باشد.

مشاوره روانشناسی ذهن نو

مرکز مشاوره ذهن نو برترین مرکز مشاوره روانشناسی در زمینه های مختلف روانشناسی از جمله مشاوره خانواده، ازدواج، کودک، طلاق، خیانت، نوجوان، بلوغ، جنسی و سکس تراپی ، ترک اعتیاد، اختلات روانی و شخصیت و ... می باشد.

مرکز مشاوره ذهن نو برترین مرکز مشاوره روانشناسی در زمینه های مختلف روانشناسی از جمله مشاوره خانواده، ازدواج، کودک، طلاق، خیانت، نوجوان، بلوغ، جنسی و سکس تراپی ، ترک اعتیاد، اختلات روانی و شخصیت و ... می باشد.

طبقه بندی موضوعی

۱۵۹ مطلب در آبان ۱۴۰۰ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

خشونت خانگی

خشونت خانگی شامل هر گونه رفتار خشونت آمیز یکی از اعضای خانواده بر علیه دیگر عضو یا اعضا می‌باشد. خشونت خانگی دارای زمینه‌های مختلفی است که بسیاری از افراد آن را نادیده می‌گیرند. قربانیان خشونت‌خانگی، در وهله اول کودکان خردسال و سپس زنان هستند و البته محدود به قشر و یا سن خاصی هم نیست. یکی از مواردی که باعث گسترش خشونت‌خانگی شده است، پذیرش فرهنگی نوعی از این خشونت همچون تنبیه بدنی است. کسانی که قربانی خشونت‌خانگی هستند، باید ابتدا بدون انکار نشانه‌های خشونت خانگی را بپذیرند. در صورتی که خود یا هر کدام از اعضای خانواده‌تان با این مشکل مواجه شده‌اید، حتما مشاوره خانواده بگیرید.

 

منبع »: خشونت خانگی

خشونت خانگی چیست؟

خشونت خانگی شامل هر گونه آزار و اذیتی است که یک فرد در رابطه ازدواج خود، برای کسب تسلط و کنترل بر روی فرد مقابل انجام می‌دهد.

در واقع با وجود خشونت‌خانگی در برخی از روابط، یکی از طرفین سعی می‌کند با استفاده از ایجاد ترس، گناه، احساس شرمندگی و … طرف مقابل را تحقیر کند و کنترل او را در دست بگیرد.

لازم است بگوییم که خشونت خانگی در تمامی سنین و جنسیت‌های زن و مرد وجود دارد. با اینکه در رابطه‌های زناشویی، بیشترین قربانیان زنان هستند؛ اما گاها مردان هم دچار خشونت خانگی به صورت عاطفی و حتی جسمی می‌شوند. در مواردی هم این خشونت دامن فرزندان خانواده را می‌گیرد. برای آشنایی با راه های جلوگیری از همسر آزاری کلیک کنید.

گونه های خشونت خانگی

خشونت‌خانگی دارای گونه‌های مختلفی است که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

  • فیزیکی: خشونت فیزیکی شامل تنبیه بدنی، قطع عضو، قتل و …
  • جنسی: خشونت جنسی شامل تجاوز جنسی، سوءاستفاده جنسی، قوادی و  …
  • روانی: خشونت روانی شامل باج خواهی، توهین، تحقیر، تهدید، حسادت، شک و …
  • ایجاد محدودیت: خشونت خانگی که با ایجاد محدودیت همراه باشد، شامل از بین بردن استقلال مالی، مصادره اموال، ازخود بیگانگی و … است.

معمولا خشونت‌خانگی با خشونت روانی شروع می‌شود و رایج‌ترین نوع خشونت نیز می‌باشد. با این حال نیز بسیاری از افراد تنها آسیب‌های جسمی را نشانه خشونت‌خانگی می دانند. در ادامه اطلاعات بیشتری پیرامون گونه‌های مختلف خشونت‌خانگی ارائه کرده‌ایم.

خشونت فیزیکی

خشونت‌خانگی فیزیکی به این معنا است که فرد آزاردهنده برای آسیب زدن به طرف مقابل از نیروی فیزیکی استفاده کند.

چنانچه آثار ضرب و شتم بر روی جسم فرد مشخص باشد، می‌تواند برای پیگیری بیشتر به نیروی انتظامی مراجعه کند.

خشونت جنسی

هر اقدامی که باعث گردد یک فرد در یک رابطه جنسی ناخواسته، غیر ایمن، تحقیر کننده و … شرکت کند، یک خشونت جنسی محسوب می‌شود.

رابطه جنسی میان زن و مرد در یک رابطه زناشویی نیز بایستی که با رضایت طرفین انجام شود، در غیر این صورت مصداق آزار و اذیت جنسی است.

خشونت روانی

بسیاری از افراد حتی کسانی که جزو قربانیان هستند، خشونت روانی را جدی نمی‌گیرند. اینکه فرد آزار دهنده، طرف مقابل را مورد ضرب و شتم قرار نمی‌دهد، به این معنا نیست که او مورد خشونت‌خانگی قرار نگرفته است.

چنانچه فردی در رابطه زناشویی خود از نظر عاطفی به طرف مقابل آسیب برساند هم مصداق خشونت‌خانگی محسوب می‌شود.

کسی که طرف مقابل را مورد آزار و اذیت عاطفی قرار می‌دهد، قصد دارد استقلال و عزت نفس طرف مقابل را از بین ببرد.

هر گونه آزار زبانی شامل فریاد کشیدن، اسم گذاشتن بر روی طرف مقابل، شرمنده کردن، سرزنش، تحقیر و کنترل و … خشونت خانگی عاطفی محسوب می‌شود.

زخم‌هایی که در اثر خشونت‌خانگی بر روی روان فرد ایجاد می‌گردد، گاها از زخم‌های ناشی از خشونت فیزیکی و جسمی عمیق‌تر است.

خشونت ایجاد محدودیت

یکی از نشانه‌های بارز خشونت‌خانگی که با ایجاد محدودیت همراه است، محدود کردن طرف مقابل از نظر مالی است. در واقع محدود کردن طرف مقابل از نظر مالی به این دلیل انجام می‌شود که کنترل و تسلط کامل بر روی او انجام شود.

اگر همسرتان دائما مسائل مالی شما را کنترل می‌کند، پول‌ها و کارت بانکی‌تان را می‌گیرد، از اینکه شما کار و شغل خود را داشته باشید، ممانعت به عمل می‌آورد، سعی دارد تمامی دخل و خرج شما را محاسبه کند و برای تهیه ملزومات زندگی شامل لباس، غذا، دارو و .. به شما پولی نمی‌دهد. در واقع شما مورد خشونت‌خانگی قرار گرفته‌اید.

نشانه‌های خشونت خانگی

یک رابطه زناشویی که در آن گونه‌های مختلف خشونت خانگی وجود دارد، نشانه‌های مختلفی نیز دارد. از مهم‌ترین نشانه‌های رابطه‎ای که یکی از طرفین قربانی خشونت خانگی است، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • ترس از شریک زندگی و همسر
  • حرف نزدن در مورد برخی مسائل با همسر به دلیل ترس از خشم او
  • عدم رضایت مندی از خود به دلیل راضی نکردن همسر
  • باور بر حق داشتن به بدرفتاری‌های طرف مقابل
  • احساس درماندگی برای ادامه زندگی مشترک
  • تحقیرهای مداوم همسر
  • فریاد کشیدن‌های بی مورد شریک زندگی
  • مدام زیر سوال و انتقاد قرار گرفتن
  • خجالت کشیدن از بدرفتاری‌های همسر در مقابل خانواده و دوستان
  • ارزش قائل نشدن برای طرف مقابل
  • مقصر جلوه دادن طرف مقابل برای تمامی کارها
  • صرفا یک ابزار جنسی بودن برای همسر
  • تحمل اخلاق بد طرف مقابل
  • مورد آسیب جسمی قرار گرفتن از سوی طرف مقابل
  • تهدید کردن
  • وادار کردن به برقراری رابطه جنسی
  • غیرتی بودن بیش از حد و احساس مالکیت
  • کنترل بیش از حد طرف مقابل
  • ایجاد محدودیت برای دیدن دوستان و خانواده

روش های به کارگیری در خشونت خانگی

معمولا دلیل بروز خشونت خانگی عدم کنترل طرف مقابل بر روی رفتارهایش نیست. در بسیاری از موارد فرد سعی دارد به واسطه خشونت خانگی، طرف مقابل را تحت سلطه خود قرار دهد. افراد برای خشونت خانگی روش‌های مختلفی را استفاده می‌کنند که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

سلطه

کسی که طرف مقابل را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد، سعی دارد برای تمامی اعضای خانواده تصمیم گیری کند.

او برای پیش بردن خواسته هایش سعی می‌کند برخی بایدها و نبایدها را برای عضو یا اعضای خانواده تعیین کند. انتظاری که این شخص دارد این است که همه بدون دلیل از او اطاعت کنند.

تحقیر

کسی که دیگر اعضای خانواده را مورد خشونت خانگی قرار می‌دهد، سعی می‌کند از هر طریقی اعتماد به نفس عضو و یا اعضای خانواده را کاهش دهد.

در واقع او قصد دارد در طرف مقابل احساس بی ارزش بودن را القا کند. معمولا این دسته از افراد برای تحقیر طرف مقابل از توهین کردن، اسم‌گذاری، خجالت‌زده کردن یا تحقیر در مقابل دیگران و … استفاده می‌کنند.

انزوا

فرد آزار دهنده سعی می‌کند که با خشونت خانگی دیگر اعضا را در انزوا قرار دهد. با کارهایش قصد دارد اعضا را به خود وابسته کند و ارتباط آن‌ها را با دنیای بیرون از خانه محدود کند.

در واقع او انتظار دارد دیگر اعضای خانواده برای هر کاری مثل بیرون رفتن، درس خواندن و یا کار کردن از او کمک بخواهند.

تهدید

از جمله ابزارهایی که برای انواع خشونت خانگی استفاده می‌شود، تهدید است. کسانی که آزار و اذیت اعضای خانواده خود را در پیش می‌گیرند، سعی می‌کنند برای مطیع کردن آن‌ها به تهدید متوسل شوند.

انکار و مقصرتراشی

معمولا کسانی که به دیگران آزار و اذیت می‌رسانند، برای انجام کارهایی که کرده‌اند؛ دنبال مقصر و بهانه‌اند.

این دسته از افراد کارهای خود را به زندگی سخت دوران کودکی‌شان و یا همسر و فرزندانشان ربط می‌دهند. با این کار آن‌ها سعی دارند که خشونت خانگی خود را عادی و جزئی جلوه دهند.

چرخه خشونت خانگی

چرخه خشونت خانگی در موارد زیر خلاصه می‌شود:

  1. آزار و اذیت : فرد با فریاد، پرخاش، تحقیر و … به دیگر اعضا آسیب می‌رساند.
  2. احساس گناه : معمولا کسی که آزار و اذیت رسانده به دلیل عواقب رفتارهایش، احساس گناه می‌کند.
  3. بهانه تراشی : فرد آزار دهنده کارهایی که کرده است را توجیه می‌کند و دیگران را مقصر رفتارهایش می‌داند.
  4. عادی سازی : فرد سعی می‌کند همه چیز را عادی جلوه دهد و طوری رفتار می‌کند که انگار اتفاقی نیافتاده است. در این صورت فرد مقابل احساس می‌کند او خشونت را کنار گذاشته است.
  5. خیال بافی : فرد آزارگر به دنبال فرصتی است تا کارهای نکرده طرف مقابل را تلافی کند.
  6. دام گذاری : فرد سعی می‌کند در یک موقعیت مناسب خشونت خانگی خود را بر طرف مقابل توجیه کند. برای اینکار حتی عذرخواهی هم می‌کند. سعی می‌کند به طرف مقابل القا کند که دوستش دارد و او باید کمکش کند. اگر فرد بپذیرد این چرخه مجدد تکرار خواهد شد.

نکات پایانی

  • کسانی که مورد خشونت خانگی قرار می‌گیرند، دارای اعتماد به نفس پایینی هستند.
  • خشونت خانگی باعث تغییر شخصیت فرد می‌شود، به این معنی که می‌تواند او را از یک فرد معاشرتی به یک فرد منزوی تبدیل کند.
  • این دسته از افراد معمولا افسرده، مضطرب و یا مشکوک به خودکشی هستند.
  • اگر در اطراف خود با فردی مواجه هستید که مورد خشونت خانگی قرار می‌گیرد، سعی نکنید به او فشار بیاورید و یا او را قضاوت کنید، فقط از او حمایت نمایید.
  • بهتر است در مواجهه با فردی که مورد خشونت خانگی قرار گرفته است، از مشکلات و نگرانی‌هایش بپرسید و به او پیشنهاد دریافت مشاوره از روانشناس را بدهید.

برای دریافت مشاوره در زمینه خشونت خانگی می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.

برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید

آخرین تحقیقات علمی روانشناسی

 

 ورود به صفحه

 

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539

 

 

 

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 09397993559

 

 

 

منبع »: خشونت خانگی

 

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

چطور از خانه فرار کنم و به کجا برم؟ وقتی احساس می‌کنیم راهی به‌غیراز فرار از خانه باقی نمانده، طبیعی است که این سؤال در ذهن‌مان شکل می‌گیرد. خانه و خانواده با همه خوبی‌هایی که دارد گاهی اوقات و برای بعضی از ما تبدیل به محیطی می‌شود که دیگر نمی‌توانیم آن را تحمل کنیم. در این شرایط فرار اولین راهکاری است که به ذهن می‌رسد.

اما فرار از خانه هم مشکلات خودش را دارد. برای مثال پس از فرار به کجا می‌خواهید بروید؟ مخارج زندگی خود را چطور تأمین خواهید کرد؟ و بسیاری سؤالات دیگر در اولین قدم ذهن ما را درگیر خود خواهند کرد. اگر نتوانیم برای این سؤالات جواب درستی پیدا کنیم فرار کردن بسیار سخت و خطرناک خواهد بود. در این شرایط یک دوراهی بزرگ جلوی پای ما قرار دارد. ازیک‌طرف تحمل شرایط خانه سخت شده است؛ و از طرف دیگر فرار ترسناک به نظر می‌رسد. به همین خاطر در این مطلب می‌خواهیم راجع به فرار از خانه صحبت کنیم. اگر شما هم درگیر شرایطی شده‌اید که از آن صحبت کردیم در این مطلب همراه ما باشید. یک راهکار مفید دیگر هم این است که از یک مشاور متخصص کمک بگیرید. مشاورین با علم و تجربه‌ای که دارند در این شرایط می‌توانند به شما کمک کنند تا بهترین تصمیم را بگیرید.

 

منبع : چطور از خانه فرار کنم و به کجا برم؟

راه های زندگی پس از فرار از خانه

سؤال اصلی این است “پس از فرار به کجا برم؟” پس خودتان هم قبول دارید که قبل از هر کاری اول باید راجع به زندگی پس از فرار صحبت کنیم. فرار در اولین قدم خوبی‌های خودش را دارد. دیگر از دست بایدونبایدهای والدین راحت می‌شوید. یا شاید مشکلات زندگی در یک محیط ناامن تمام بشود. اما تازه بسیاری از مشکلات شروع خواهند شد. ازجمله مشکلاتی که شما پس از فرار درگیر آن‌ها می‌شوید:

فرار از خانه و بی‌پناهی

واقعیت این است که پس از فرار جایی برای زندگی وجود ندارد. پس اولین مشکل جدی که با آن روبه‌رو می‌شویم بی‌پناهی است. فکر می‌کنید تا چند روز بتوانید روی خانه دوستان و اطرافیان حساب کنید؟ آیا مطمئن هستید که آن‌ها از شما پذیرایی می‌کنند؟ یا حداقل شما را به خانواده برنمی‌گردانند؟

به‌علاوه شما زیر سن قانونی نمی‌توانید به‌تنهایی معامله‌ای انجام دهید و برای خود خانه اجاره کنید. کارتن‌خوابی یا پناه بردن به باندهای خلاف یکی از بزرگ‌ترین و اولین خطراتی است که در جلوی رویتان قرار می‌گیرد. درواقع آمارها نشان می‌دهد بسیاری از دختران و پسران فراری برای اینکه مشکل بی‌پناهی خود را حل کنند مجبورند وارد گروه‌های خلاف شوند. این گروه‌ها در کنار اینکه به شما جایی برای استراحت و غذایی برای خوردن می‌دهند خواسته‌های بسیاری هم از شما خواهند داشت.

 

بیشتر بخوانید : فرار دختران از خانه

 

مشکلات قانونی فرار از خانه

همکاری با گروه‌های خلاف پیش از هر چیز شما را درگیر مشکلات قانونی می‌کند. به‌علاوه ممکن است خانواده به دنبال شما بگردند و بسیاری از جاها پلیس به دنبال پیدا کردنتان باشد. ایجاد سوءپیشینه، سابقه بازداشت یا حتی زندانی شدن ازجمله مشکلاتی هستند که بسیاری از نوجوانان به دلیل همکاری با گروه‌های خلاف درگیر آن می‌شوند.

درآمد زندگی

یک چالش جدی پس از فرار که باید به‌دقت به آن فکر کنید این است که چطور می‌خواهید زندگی خود را بگردانید؟ آیا آن‌قدر پول دارید که بتوانید بدون دغدغه هزینه مسکن، خوردوخوراک، درمان و بسیاری دیگر از هزینه‌هایتان را بدهید؟ آیا حرفه‌ای بلد هستید که با استفاده از آن بتوانید درآمدی برای خودتان کسب کنید؟

طرد شدن و تنهایی بعد فرار از خانه

یک واقعیت بسیار تلخ این است که جامعه نگاه منفی نسبت به دختران و پسران فراری دارد. هنگامی‌که شما تصمیم می‌گیرید از خانه فرار کنید باید بپذیرید که خودتان را برای یک‌عمر درگیر قضاوت‌های دیگران می‌کنید. بسیاری از اعضای جامعه ما از هر برخوردی با این افراد اجتناب می‌کنند. دوستی، خریدوفروش و به‌خصوص ازدواج معمولاً مشکلات بسیاری را برای‌تان به همراه خواهد داشت. پس به‌غیراز اینکه به کجا بروید و چطور هزینه زندگی را تأمین کنید به این هم فکر کنید که آیا می‌توانید با طرد شدن از سوی اطرافیان کنار بیایید؟

خوبی‌ها و بدی‌های فرار از خانه

هر وقت قرار است تصمیم مهمی بگیریم باید خوبی‌ها و بدی‌های هر گزینه را در کنار هم نگاه کنیم و بعد برای آن‌ها تصمیم بگیریم. راجع به فرار از خانه هم همین‌طور است. تا اینجا مشکلاتی که با فرار برایتان پیش می‌آید را با هم بررسی کردیم. برای آن‌ها آماده هستید؟ آیا برای همه آن‌ها راهکاری دارید؟ حالا سعی کنید خوبی‌های فرار از خانه را هم فهرست کنید. مثلاً ممکن است از اینکه دیگر درگیر بایدونبایدهای خانواده نیستید خوشحال باشید. یا فکر کنید بالاخره استقلال و زندگی شخصی خودتان را به دست می‌آورید. همه خوبی‌هایی که برای فرار از خانه به ذهن‌تان می‌رسد را در کنار همه مشکلاتی که وجود دارد یادداشت کنید و حالا با خودتان به این موضوع فکر کنید: (آیا واقعاً فرار و خوبی‌های آن به مشکلاتی که درگیرش می‌شوید می‌ارزد؟)

راهکارهای دیگر به‌غیراز فرار از خانه

فرار از خانه سختی‌ها و مشکلات خودش را دارد. بااین‌حال گاهی اوقات ماندن در کنار خانواده هم کار بسیار سختی است. زندگی کردن در کنار بایدونبایدهای آن‌ها گاهی غیرقابل‌تحمل است. یا شاید مشکلاتی برایمان پیش آمده باشد که دیگر راهی به‌غیراز فرار نداشته باشیم. در این شرایط چه باید کرد؟ باز هم این سؤال پیش می‌آید که چطور از خانه فرار کنم و به کجا برم؟ در این شرایط بهتر است بعضی از راه‌حل‌های جایگزین را هم امتحان کنید.

صحبت کنید

اولین قدم برای اینکه بتوانید مشکلاتتان را با خانواده حل کنید این است که با آن‌ها صحبت کنید. البته صحبت کردن آداب و اصول خاصی دارد که باید آن را رعایت کنید. وگرنه از صحبت‌هایتان نتیجه نمی‌گیرید. بهتر است ابتدای حرف‌هایتان را با همدلی شروع کنید و به آن‌ها بگویید که می‌دانید چقدر دوستتان دارند و چه نگرانی‌هایی برای شما دارند. سپس از احساسات خود صحبت کنید:

(من می‌دانم که شما نگران آسیب دیدن من هستید ولی من هم…..)؛ (بابت همه زحمت‌هایی که برای من می‌کشید ممنونم؛ اما من می‌خواهم….). سعی کنید تمام گفت‌وگو را با همین فرمول مدیریت کنید. یادتان باشد که اگر می‌خواهید آن‌ها با شما کنار بیایند پس باید احساس کنند شما متوجه نگرانی‌هایشان هستید. برای آشنایی بیشتر با روش‌های حل اختلاف با پدر و مادر کلیک کنید.

خواسته‌هایتان را خرد کنید

گاهی اوقات بین آنچه فرزندان می‌خواهند و افکار والدین فاصله بسیاری وجود دارد. برای مثال اگر شما می‌خواهید اجازه داشته باشید که به‌تنهایی بیرون بروید اما خانواده این اجازه را نمی‌دهد بهتر است خواسته خود را خورد کنید. یادتان باشد در این شرایط والدین هرگز و یک‌دفعه با خواسته شما موافقت نمی‌کنند. برای مثال بخواهید اجازه بدهند که یک فرد امین مثل خواهرتان همراه شما بیاید یا بخواهید که با شما بیایند اما کمی با فاصله از هم حرکت کنید. تا جایی که با مخالفت خانواده مواجه می‌شوید یعنی هنوز باید تکلیف را خردتر کنید. وقتی آن‌ها با قسمت اول موافقت کردند، اجازه بدهید زمان بگذرد. پس از مدتی قسمت بعدی درخواست خود را مطرح کنید.

کمک بگیرید

اگر شما و اعضای خانواده اصلاً نمی‌توانید با هم به توافق برسید بهترین راه این است که از یک نفر سوم کمک بگیرید. چه کسی در بستگان شما هست که می‌توانید روی کمک او حساب کنید؟ با همان اصولی که گفتیم با او صحبت کنید و از وی بخواهید راجع به احساسات شما با خانواده‌تان صحبت کند.

با مشاور صحبت کنید

وقتی برای فرار از خانه تصمیم می‌گیرید یکی از مهم‌ترین راهکارها این است که از مشاور کمک بگیرید. مشاورین به‌خوبی و بدون قضاوت حرف‌های شما را می‌شنوند و برای حل کردن مشکلات به شما کمک می‌کنند. آن‌ها تا جای ممکن راهکارهایی را برای حل کردن مشکلات به شما آموزش می‌دهند و بعد اگر لازم باشد خودشان با استفاده از جلسات خانواده‌درمانی سعی می‌کنند تا با خانواده شما هم صحبت کنند. برای دریافت مشاوره خانواده کلیک کنید.

کمک گرفتن از مراکز اجتماعی

مجبور کردن دختران به ازدواج با کسی که نمی‌خواهند؛ ضرب و شتم؛ اعتیاد و بسیاری از مشکلات جدی دیگر هم ممکن است دلیلی باشد که شما را به سمت فرار از خانه بکشاند. گاهی واقعیت این است که دیگر نمی‌توان شرایط خانه را تحمل کرد و بودن در آن شرایط آسیب بیشتری نسبت به فرار کردن دارد. اگر در این وضعیت قرار گرفته‌اید بهتر است راهی مناسب‌تر از فرار برای خود انتخاب کنید. کمک گرفتن از مراکز اجتماعی مانند اورژانس‌های اجتماعی یا خانه‌های امن در این شرایط به مراتب بهتر از این است که بی‌گدار به آب بزنید و به‌صورت ناگهانی فرار کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه نحوه برخورد با زنان بی توجه می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.

 

سؤالات متداول

فرار از خانه چه مشکلاتی دارد؟

بی‌پناهی و نداشتن جایی برای زندگی، طرد شدن از جانب دیگران و همین‌طور درگیری‌های قانونی از مهم‌ترین عواقب فرار از خانه هستند.

پس از فرار به کجا بروم؟

درواقع اولین و اصلی‌ترین مشکل فرار از خانه همین است که شما جایی برای رفتن ندارید. به همین خاطر بهتر است به‌جای فرار از راه‌های دیگر استفاده کنید.

 

برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید

آخرین تحقیقات علمی روانشناسی

 

 ورود به صفحه

 

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539

 

 

 

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 09397993559

 

 

 

منبع : چطور از خانه فرار کنم و به کجا برم؟

 

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

نحوه برخورد با زنان بی توجه یکی از دغدغه های مردانی است که همسرشان به اندازه کافی به آن‌ها توجه ندارند. برخی از زنان در محیط خانه و یا جمع‌های خانوادگی و دوستانه به همسر خود بی توجه هستند. لازم است بدانید که منشا بی توجهی زن به مرد، دعوا و اختلافات میان زوجین است. از آنجایی که وجود زن در خانه گرما بخش زندگی است، اگر بی توجهی به همسرش را آغاز کند، در واقع در حال بردن مسیر زندگی خود به سمت نابودی می‌باشد. در بی توجهی زن به همسرش نمی‌توان فقط او را مقصر دانست و باید این موضوع ریشه‌یابی و حل شود. در ادامه این مطلب سعی داریم اطلاعاتی پیرامون بی توجهی زن به همسرش و نحوه برخورد با زنان بی توجه ارائه کنیم.

 

منبع : زنان بی توجه به شوهر

نحوه برخورد با زنان بی توجه چگونه باید باشد؟

زنان اغلب به دلایل مختلف و یا در پی اختلافات و مشکلاتی که‌ در زندگی زناشویی با همسر خود دارند، بی توجهی به همسر خود را آغاز می‌کنند. در واقع این دسته از زنان بر این باور هستند که امیدی به همسر خود ندارند و حتی نیازی هم به حضور آنان در زندگی شان احساس نمی‌کنند.

مردی که مورد بی توجهی همسر خود قرار می‌گیرد، نمی‌تواند وظایف خود را به عنوان همسر و پدر یک خانواده به درستی انجام دهد. اما نکته‌ای که وجود دارد، این است که نمی‌توان در بی توجهی زنان به همسر خود، مرد و یا زن را به طور کامل مقصر دانست و به عبارتی این مشکل در زندگی زناشویی دوطرفه است.

برای اطلاع از نحوه برخورد با زنان بی توجه ، بایستی که دلیل بی توجهی های او مشخص شود و مرد سعی کند با راهکارهایی توجه او را مجدد جذب کند. پیشنهاد می‌شود مقاله رفتار با همسر را نیز بخوانید.

دلایل بی توجهی زن به مرد

بی توجهی به همسر می تواند با دلایل مختلفی از سوی زن و یا مرد انجام شود، حتی مطابق آمار تعداد مردانی که نسبت به همسر خود بی توجهی می‌کنند، بیشتر از تعداد زنان است. اما وقتی یک زن به همسر خود بی توجهی می‌کند در واقع با این کار خود در حال خراب کردن یک زندگی عاشقانه خواهد بود.

با بی توجهی زن به همسرش، به مرور رابطه زناشویی برای هر دو طرف خسته کننده خواهد شد، به طوری که برای آن‌ها زندگی کردن با یکدیگر کسل‌بار و بی معنی می‌شود. در این قسمت قصد داریم به برخی دلایلی که باعث می‌شود زنان به شوهر خود بی توجهی کنند، اشاره کنیم.

زنان بی توجه به مرد دیکتاتور

برخی از مردان پس از ازدواج آزادی عمل را از همسر خود می‌گیرند و باعث می‌شوند همسرشان در زندگی هیچ گونه اختیاری نداشته باشد. در واقع آن‌ها محیط خانه را به یک قلمرویی تبدیل می‌کنند که زن باید تحت سلطه آن‌ها باشد.

مسلم است که زنان با قرار گرفتن در چنین شرایطی، به مرور تمایلی به همسر خود نشان نمی‌دهند و نسبت به او سرد و بی توجه می‌شوند. لازم است اشاره کنیم زنانی که تحت خشونت خانگی نیز قرار می‌گیرند و یا همسرانی پرخاشگر دارند که دائما رفتار نامناسبی نسبت به او انجام می‌دهند، نیز با گذشت زمان از همسر خود ناامید می‌شوند.

وظایف مردان در زندگی مشترک 

وظایف مرد در زندگی مشترک موضوعی است که هر مردی بایستی قبل و بعد از ازدواج از آن مطلع باشد. برخی از مردان به دلیل تربیت خانوادگی و یا دیگر عوامل از وظایف خود در زندگی زناشویی مطلع نیستند و نسبت به همسر و نیازهای او بی توجهند.

این دسته از مردان وقتی به وظایف خود عمل نمی‌کنند، به مرور باعث می‌شوند که همسرشان با کم کردن توقعشان نسبت به او، به کارها و رفتارهایش بی توجه شوند و در واقع از او سلب امید می‌کنند.

نیازهای عاطفی و جنسی زن

از اهداف ازدواج و برقراری رابطه میان زوجین، تامین نیازهای عاطفی و جنسی دو طرف می‌باشد. توجه به نیازهای عاطفی در زنان بیشتر از مردان احساس می‌شود، به طوری که وقتی یک مرد بدون توجه به نیازهای همسر خود، فقط یک رابطه جنسی بدون عشق با او برقرار می‌کند، به مرور باعث می‌شود همسرش نسبت به او احساسی نداشته باشد.

برقراری رابطه جنسی بدون وجود ابراز علاقه و احساسات، باعث سرکوب و کاهش میل جنسی در زنان می‌شود و دیگر تمایلی به رسیدگی به خود و توجه به نیازهای همسرش ندارند.

زنان بی توجه به دلیل ازدواج اجباری

از دیگر دلایل بی توجهی زن به همسرش ازدواج اجباری است. یعنی زن تمایلی به ازدواج با همسرش نداشته است و حالا پس از شروع زندگی مشترک نیز علاقه‌ای به او ندارد و می‌خواهد با بی توجهی این موضوع را نشان دهد.

در ازدواج به اصرار خانواده، ازدواج در سنین پایین، ازدواج بدون کسب شناخت کافی پس از مدتی بی توجهی زن به شوهر آغاز می‌گردد.

مشکلات شخصی زن

در برخی دیگر از موارد مشکلی در زندگی زناشویی دو طرف وجود ندارد و مرد تمام تلاش خود را در جهت جلب توجه زن انجام می‌دهد، اما موفق نمی‌شود.

در این موارد ممکن است زن دارای برخی مشکلات روحی و روانی باشد که در اثر آن نتواند آن طور که باید به همسر خود توجه کرده و رضایت او را جلب کند.

 

بیشتر بخوانید : خانواده سالم

 

نحوه برخورد با زنان بی توجه

اگر همسرتان نسبت به برقراری رابطه جنسی میلی ندارد و اکثر زمان خود را دوست دارد تنها باشد و خیلی راجب مسائل مختلف با شما صحبت نمی‌کند، یعنی او نسبت به شما بی توجه است و باید برای جلب توجه او و رفع این مشکل در زندگی‌تان تلاش کنید، چراکه اگر شما هم بی تفاوتی کنید، مشکل حل نخواهد شد.

مردانی که زنان بی توجه دارند، بایستی که از نحوه برخورد با زنان بی توجه مطلع باشند و سعی کنند بدون درگیری و شروع دعوا مشکل را حل کنند.

اگر همسرتان نسبت به شما بی توجهی می‌کند، می‌توانید از طریق حرف زدن با او و پرسیدن سوال متوجه شوید که مشکل چیست و دلیل بی توجهی و بی تفاوتی او چه می‌باشد.

راهکار برطرف کردن بی توجهی زن

همانطور که چندین بار اشاره کردیم، بی توجهی زن به مرد حتما دلیلی دارد که اگر مردی می‌خواهد این بی تفاوتی را در همسرش از بین ببرد، در وهله اول بایستی که دلیل این بی تفاوتی را پیدا کند.

اگر خودتان در پیدا کردن دلیل بی تفاوتی همسرتان و حل کردن مشکل نمی‌توانید به خوبی عمل کنید، توصیه می‌کنیم که از مشاوره خانواده کمک بگیرید تا نحوه برخورد با زنان بی توجه را مطابق شرایط زندگی خود یاد بگیرید.

چند راهکار موثر در برخورد با زنان بی توجه

در این قسمت از مقاله سعی کرده‌ایم به برخی راهکارها که میزان بی توجهی را در همسر شما کم می کند، ارائه کنیم.

  • در مورد بی توجهی و بی تفاوتی همسرتان با او صحبت کنید و از او بخواهید که دلیل رفتارش را واضح توضیح دهد.
  • سعی کنید بدون اینکه او را قضاوت کنید و یا میان صحبت‌های او بپرید، فقط به حرف‌هایش گوش دهید تا او دلیل بی توجهی خود را توضیح دهید.
  • در برخورد با زنان بی توجه اگر اشتباهی کرده‌اید، حتما آن را بپذیرید و به او نشان دهید که بی توجهی او شما را آزار می‌دهد و دوست دارید زندگی عاشقانه‌ای داشته باشید.
  • اگر در بی توجهی همسرتان نقش دارید، تلاش کنید تا با تغییر رفتارتان رضایت او را جلب کنید.
  • با یکبار صحبت کردن این مشکل حل نخواهد شد و لازم است که شما به همسر و خودتان فرصت دهید تا توقعات یکدیگر را به جا آورید.
  • همیشه سعی کنید به همسر خود محبت کنید و با ابراز عشق و علاقه توجه او را جلب نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه نحوه برخورد با زنان بی توجه می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.

برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید

آخرین تحقیقات علمی روانشناسی

 

 ورود به صفحه

 

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539

 

 

 

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 09397993559

 

 

 

منبع : زنان بی توجه به شوهر

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

اختلال سلوک در کودکان به یکباره ظاهر نمی‌شود و خیلی اوقات تشخیص آن مخصوصا در اوایل شروع بیماری آسان نیست. این اختلال ممکن است از سنین زیر ده سال شروع شده و تا بزرگسالی ادامه یابد. کودکان مبتلا به سلوک رفتارهایی پایداری دارند که طی آن‌ها حقوق دیگران رعایت نکرده و گاه همراه با خشونت و  خراب کاری هست. هر چه درمان به موقع صورت بگیرد، پیشگیری و درمان بهتر انجام خواهد شد. بنابراین در صورت ظاهر شدن نشانه های زیر حتما هر چه سریع‌تر به متخصصین کودک برای تشخیص و دریافت درمان مراجعه نمایید. برای آشنایی با سایر اختلالات عصبی رشدی کلیک کنید.

 

منبع : اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان

اختلال سلوک

اختلال سلوک مجموعه ای از رفتارهای تکرارشونده است که طی آن قوانین اجتماعی را زیرپا گذاشته و حقوق دیگران را نقض می‌کند. این اختلال یک شبه ظاهر نشده و در درازمدت شکل می‌گیرد. افراد مبتلا به اختلال سلوک مقاصد دیگران را بسیار خصمانه تر ازآنچه که هست برداشت می‌کنند و با پرخاشگری و خشونت پاسخ داده و این رفتارشان را موجه ومنطقی می‌دانند.

میزان اضطراب کودکان مبتلا به این اختلال، کم واغلب فعالیت‌هایی را می طلبند که هیجان وخطر بالایی دارند. به نسبت اختلال سلوک بیشتر در پسران و از سنین پایین آشکار می‌شود. هر چه زودتر این اختلال شروع شده باشد، شدت علائم آن در نوجوانی و بزرگسالی بیشتر خواهد بود.

انواع اختلال سلوک

بر اساس زمان شروع نشانه‌ها اختلال سلوک را به سه دسته تقسیم می‌کنند. چرا که زمان شروع در شدت علائم تاثیر داشته و نیاز به مداخله متفاوتی دارد.

کودکی : علائم آن قبل از سن ده سالگی ظاهر می‌شود.

نوجوانی : علائم آن درنوجوانی و بلوغ آشکار می‌شود.

نامشخص: اولین علائم اختلال سلوک مشخص نیست.

علل ابتلا به اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان

اگرچه هنوز علت دقیقی برای اختلال سلوک شناخته نشده اما عوامل زیادی وجود دارند که بروز آن را قابل پیش بینی می‌کنند که عبارتند از:

ژنتیک

اختلال‌سلوک می‌تواند ارثی باشد. به طور مثال یکی از اعضای خانواده کودک دچار اختلالات روحی و رفتاری بوده است و یا اینکه مادر در زمان بارداری تغذیه نامناسب داشته و مصرف کننده مواد مخدر بوده است.

محیط

محیط رشد کودکان نقش به سزایی در شکل‌گیری وعدم شکل گیری این اختلال دارد. رفتارهای بد و خالی از محبت با کودک، وضع بداقتصادی، جدایی والدین، ناامن بودن محیط خانه، همگی عواملی مهم برای ظهور و رشد این اختلال هستند. بسیاری از رفتارهای خشونت آمیز دوستان و همسالان باعث تحریک بیشتر این اختلال در کودکان می‌شود.

اجتماعی

وضع مالی نامناسب، جایگاه اجتماعی بد، عدم موفقیت در تحصیل، درگیری‌های ذهنی، همگی از عوامل اجتماعی مهم در بروز این اختلال هستند.

چه کسانی بیشتر در خطر دچار شدن به اختلال سلوک هستند؟

دربسیاری از موارد این اختلال از کودکی آغاز می‌شود. روش‌های تربیتی نامناسب والدین، سخت گیری‌های نابه جا، ایجاد ترس و وحشت، تنبیه نادرست وافراطی و… درصد ابتلای کودکان به این اختلال را بالا می‌برند.

همچنین والدینی که خود دارای بیماری‌های روانی بوده یا از کودک خود غافل و وابسته به الکل و مواد مخدر هستند، ناخودآگاه کودکان را به سمت این بیماری سوق می‌دهند. حال اگر این وابستگی در زمان بارداری باشد، اثرات مخرب جسمی نیز برای کودک به همراه دارد.

علائم و نشانه های اختلال سلوک

  • رفتارمخرب؛ اشیاء را پرتاب می‌کنند، وسایل بازی همسالان خود را خراب یا گم می‌کنند، تخریب مبلمان، وسایل منزل و….
  • کج خلقی؛ این کودکان اغلب هرکاری را با هر روشی برای به دست آوردن چیزی که می‌خواهند انجام می‌دهند.
  • دروغ و دزدی: این کودکان به راحتی بارها دروغ می‌گویند تا مسئولیت خود را انجام ندهند، وسایل گران قیمت ومورد علاقه خود را می‌دزدند و دلیل قانع کننده برای کار خود می‌آورند.

درکل این کودکان رفتارهایی مانند آزار و اذیت حیوانات، گستاخی، نافرمانی از بزرگترها، فرار از مدرسه و خانه، افکار فریبنده و ژست‌های خودکشی از خود نشان می‌دهند.

درمان اختلال سلوک

چنانچه درمان در سنین پایین مثلا در کودکستان آغاز شود به میزان قابل توجهی مؤثر خواهد بود. البته درمان تنها معطوف به کودک نیست و به همکاری والدین و جامعه  نیاز دارد. بسیاری از راهکارهای درمانی درکاهش رواج اختلال سلوک مؤثر هستند. این راهکارها شامل پیشگیری ودرمان می‌شود، اگرچه این دو جدا از هم نیستند.

پیشگیری و درمان نه تنها برای کودکان و نوجوانان، بلکه برای همه کسانی که با کودک در ارتباط هستند؛مانند خانواده، محیط مدرسه وجامعه لازم و ضروری است. در ادامه سه روشی که برای پیشگیری و درمان مؤثر خواهد بود را معرفی کرده‌ایم.

آموزش کودک

آموزش مهارت حل مسأله، خودکنترلی از طریق بیان درونی و رشد دادن رفتارهای مثبت اجتماعی به جای رفتارهای ضداجتماعی ومهارت‌های اجتماعی از طریق آموزش مهارت‌های بازی در درمان مؤثر هستند. رشد اجتماعی کودکان، آن‌ها را مجهز به مهارت‌های مورد نیاز برای تعامل مؤثر با محیط می‌کند.

درمان خانواده

خانواده نقش مهمی در پیشگیری و درمان اختلال سلوک دارد. برنامه‌های آموزشی والدین مهارت‌های تربیتی را افزایش می‌دهند. تحقیقات نشان می‌دهند که این برنامه‌ها مؤثربوده وتغییرات مهمی در رفتارهای کودک و والدین و درک والدین از سازگاری کودک نشان داده‌اند. این مهارت‌ها شامل آموزش والدین برای کمک در اجرای برنامه‌های تقویتی، تکنیک‌های انضباطی، ارتباط مؤثربا کودک و راهبردهای گفتگو و حل مسأله می‌باشد.

آموزش جامعه ومدرسه

محیط مدرسه کودک نقش فعالی در درمان اختلال رفتاری بازی می‌کند. برنامه‌های پیشگیرانه بسیاری طرح شده که بر رشد ومهارت شناختی کودک تمرکز دارد. برنامه‌های درمانی در رشد مهارت‌ها شامل کنترل خشم، رفتار درخور و شایسته با کلاس درس، مهارت‌های حل مسأله و اینکه چگونه با دوستان خود رفتار کنند، چگونه با آن‌ها صحبت کنند و اینکه چگونه در درس ومدرسه موفق شوند. اختلال سلوک به شکل‌های مختلفی درسنین مختلف ظاهر می‌شود و عوامل بسیاری در به وجود آمدن و نگهداری آن نقش دارند که روش‌های درمانی گوناگونی برای کاهش آن وجود دارد.

سخن پایانی

روش مناسب برای درمان روشی است که برای هم کودک و هم خانواده در نظر گرفته شوند واگر کودکی اختلال سلوک تشخیص داده شد، نیاز به مراجعه به متخصص کودک و نوجوان دارد. پس حتما از مشاوره کودک در اسرع وقت استفاده نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد و کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

 

 

منبع : اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

اختلال زبان یکی از انواع اختلالات ارتباطی است که ممکن است در دوران کودکی بروز پیدا کند، مشخصه این اختلال در این است که کودک توانایی یادگیری و کاربرد زبان، استفاده از واژگان را ندارد یا به شکل محدود و غلط  دارد. اختلال زبان انواع مختلفی دارد و هر یک از انواع آن به یک نوعی بر وضعیت ارتباطی کودک تاثیر می‌گذارد. زبان مهمترین ابزار برای برقراری ارتباط می‌باشد بنابراین اختلال در آن می‌تواند بر سایر جنبه‌های زندگی کودک تاثیر منفی بگذارد. شناسایی به موقع و انجام مداخلات بهنگام می‌تواند تاثیر زیادی در بهبود مشکل داشته باشد. از این جهت والدین باید با نشانه‌ها و علائم و روش‌های درمان آن آشنایی داشته باشند تا در صورت بروز و مشاهده چنین مشکلی در فرزندشان نسبت به درمان آن اقداماتی را انجام دهند.

 

منبع » اختلال زبان و گفتار در کودکان

اختلال گفتار و زبان چیست ؟

برقراری ارتباط از طریق زبان گفتار و زبان یک فرایند پیچیده و دشوار و در عین حال طبیعی است. انسان برای ایجاد ارتباط نیاز به سه عنصر اصلی دارد که شامل فرستنده، پیام و گیرنده می‌باشد. اختلال و مشکل در هر یک از این سه عنصر می‌تواند باعث ایجاد اختلال زبان شود. مشخصه اصلی فرد مبتلا به اختلال‌زبان ناتوانی او در یادگیری و کاربرد زبان است که به علت‌های مختلفی نظیر نقص سیستم عصبی، نقص در سیستم درک و تولید زبان، دایره واژگان، زبان شفاهی، زبان کتبی و زبان تصاویر می‌باشد. به طور خلاصه هرگونه ناتوانی در زبان مانند ناتوانی در تولید صداهای قابل فهم، ناتوانی در تولید جملات صحیح و درک گرامر زبان، ناتوانی در تولید جملات با محتوای معنی‌دار، ناتوانی در ساختن جملات منطقی و… می‌تواند یک اختلال زبان در نظر گرفته شود. برای آشنایی بیشتر با اختلالات عصبی رشدی کلیک کنید.

علل ابتلا به اختلال زبان و گفتار در کودکان

تا به امروز یک دلیل مشخص و واضح در ارتباط با علل اختلال زبان مشخص نشده است، برای علل ابتلا به اختلال‌زبان می‌توان مجموع عوامل زیستی، روانی و اجتماعی را در نظر گرفت. عواملی مانند ژن‌ و وراثت نقش ویژه‌ای در ابتلا به اختلال‌زبان دارند، به طور کلی حدود 20 تا 40 درصد کودکان مبتلا به این اختلال، سوابق ژنتیکی و خانوادگی در ارتباط با این زمینه را دارند.

تشخیص اختلال زبان و گفتار در کودکان

تشخیص اختلال زبان و گفتار بر اساس معیارهای پنجمین ویراست راهنمای تشخیص و آماری اختلالات روانی انجام می‌شود. بر اساس این راهنما کودک در یادگیری و استفاده از زبان در حیطه‌های مختلف مانند زبان شفاهی، زبان کتبی، زبان اشاره و… مشکلاتی را به صورت تمام عمر تجربه می‌کند و علت اصلی آن نقص در درک و یا تولید زبان است. هنگامی که توانایی‌های زبان کودک به وضوح در یک یا چند زمینه از سایر همسالانش کمتر باشد، از کلمات معدود‌تری استفاده کند، ساختار جملات محدودی داشته باشد، نقص در حرف زدن داشته باشد می‌تواند به اختلال‌زبان تشخیص داده شود.

مهم‌ترین مساله در ارتباط با تشخیص صحیح اختلال زبان این است که عملکرد کودک بر اساس دوره و ویژگی سنی که در آن قرار دارد ارزیابی شود. جهت انجام ارزیابی دقیق از وضعیت ارتباطی و گفتار و زبان بهتر است از یک روانشناس کمک بگیرید. اگر فرزندتان در هر کدام از این زمینه‌ها مشکل داشت، حتما ابتدا مشاوره کودک دریافت نمایید.

انواع اختلال زبان و گفتار در کودکان

به صورت کلی انواع اختلالات زبان را می‌توان در سه جنبه (زبان دریافتی، زبان بیانی و زبان بیانی-دریافتی) دسته‌بندی کرد.

کودک مبتلا به اختلالات در زبان دریافتی در درک و فهم پیام‌های زبان مشکلاتی را تجربه می‌کند، کودک مبتلا به اختلالات زبان بیانی در تولید آواها و کلام مشکل دارد و به عبارتی نمی‌تواند افکار، احساسات، عقاید و… خود را به دیگران به درستی منتقل کند. بر این اساس کودک مبتلا به اختلالات زبان بیانی-دریافتی در تولید و دریافت زبان مشکل دارد.

ویژگی‌ها و چالش‌های کودکان مبتلا به اختلال زبان و گفتار

اولین تاثیری که اختلال زبان و گفتار بر روی کودک می‌گذارد این است که توانایی ارتباطی کودک را محدود می‌کند و کودک در ارتباط برقرار کردن با همسالان و بزرگسالان مشکلاتی را تجربه می‌کند. همچنین دایره لغات محدود، درک نادرست مفاهیم، مشکل در بیان عقاید و… از دیگر عواملی است که می‌تواند بر جنبه‌های دیگر زندگی این کودکان تاثیر منفی بگذارد. همچنین به دلیل مشکل در مهارت زبانی، کودک در وضعیت تحصیلی هم با مشکلاتی مواجه می‌شود زیرا که نمی‌تواند عملکرد خوبی از خودش نشان دهد.

علاوه بر این موارد مشکلات زبانی می‌تواند بر وضعیت روانشناختی، عزت نفس، اعتماد بنفس، ارتباطات اجتماعی و… کودک هم تاثیر منفی بگذارد. کودکان با مشکلات زبانی معمولا گوشه گیر هستند و میل زیادی بر قراری ارتباطات ندارد، همچنین به دلیل تمسخر برخی از همسالانشان ممکن است عزت نفس و اعتماد به نفس پایینی داشته باشند. کودکان مبتلا به اختلال زبانی ازآنجایی که در درک و فهم کلام مشکل دارند ممکن است برخی از دستورات و پیام‌های دیگران با به اشتباه متوجه شوند و عملکرد نادرستی از خودشان نشان دهند. از این جهت بهتر است کودکان مبتلا به اختلال زبان به موقع و سریع تحت مداخلات آموزشی و اصلاحی در مدارس آموزشی استثنایی قرار بگیرند. برای آشنایی بیشتر با نشانه‌های کودکان استثنایی کلیک کنید.

درمان اختلالات زبان و گفتار کودکان

مهم‌ترین مسئله در ارتباط با درمان اختلال گفتار این است که کودکان باید مداخلات به هنگام و زودهنگامی را دریافت کنند. بنابراین اهمیت تشخیص به موقع برای درمان اختلال زبان اهمیت ویژه‌ای دارد. به عبارتی هرچقدر که مداخلات زودتر شروع شود نتیجه درمان هم بهتر می‌شود.

یکی از روش‌های درمانی، گفتار درمانی است که فرد متخصص به صورت انفرادی با کودک کار می‌کند تا به مرور زمان و تمرینات، دایره واژگان و دستور زبان، فهم و درک، بیان و… کودک بهبود پیدا کند. به طور کلی درمان کودکان مبتلا به اختلال زبان باید به طور مستمر توسط گفتار درمانگر، روانشناس، و والدین آموزش دیده انجام شود. برای آشنایی بیشتر با روند گفتار درمانی کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

 

 

سوالات متداول

آیا امکان درمان کودکان مبتلا به اختلال زبان وجود دارد؟

درمان کودک مبتلا به اختلال زبان به صورت توانبخشی است، به طور کلی امکان درمان به این صورت که فرد هیچ گونه مشکلی را تجربه نکند وجود ندارد، درمان کودکان مبتلا به اختلال زبان شامل روش‌هایی است که با توجه به مشکل فرد کودک بیشترین بهره و استفاده را از توانایی‌هایش ببرد.

 

 

منبع » اختلال زبان و گفتار در کودکان

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

ماده مخدر سورچه چیست؟ سورچه یا سورچی نام جدیدی است که مافیای مواد مخدر، برای فروش هروئین و مشتقات آن انتخاب کرده است. منشاء انتخاب نام سورچه از کلمه سور و سات مهمانی و یا سورچرانی در این مجالس پرعیش و نوش گرفته شده است. در واقع با انتخاب این نام به فرد القا می‌کنند که مصرف این ماده مخدر بدون ایجاد اعتیاد، تنها باعث سرخوشی می‌شود، در حالی که علاوه بر حالت سرخوشی، اعتیاد آور نیز می‌باشد و مصرف طولانی مدت آن، زمینه ابتلا به اختلالات حاد روانی را فراهم می‌کند. سورچه نیز مانند دیگر مواد مخدر، اعتیادآور و خانمان سوز است. در صورتی که خود یا عزیزان‌تان دچار این ماده شده‌اید حتما مشاوره ترک اعتیاد دریافت نمایید.

 

بیشتر بخوانید : انواع مواد اعتیاد آور

 

منبع : ماده مخدر سورچه چیست

ماده مخدر سورچه چیست؟

سورچه یا سورچی و از زبان پولدارترها نیز تونی، ماده مخدر جدیدی است که به تازگی وارد بازار شده است. استفاده از این مواد در میان افراد به خصوص جوان‌ترها رواج پیدا کرده است.

استفاده از لفظ پولدار به این دلیل است که از ابتدا نیز هدف تولید کنندگان سورچه، ثروتمندان بود تا به مجالس خود گرمای بیشتری بدهند. دلیل آن نیز این است که در حال حاضر سورچه با گرمی به قیمت 700 هزار تومان به فروش می‌رسد.

ماده مخدر سورچه از دسته مواد مخدرهای صنعتی است و در ترکیبات خود، کوکائین دارد. کوکائین از گیاه کوکا تهیه می‌شود و بسیار گران است.

همینطور باید اشاره کنیم که ترکیب اصلی سورچه، هروئین است که با اعمال برخی تغییرات شیمیایی بر روی مرفین ایجاد می‌گردد. برای اشنایی بیشتر با علائم اعتیاد به مواد مخدر کلیک کنید.

مکانیسم اثر ماده مخدر سورچه

پس از اینکه فرد میزانی از ماده مخدر سورچه را مصرف می‌کند با حل شدن در چربی‌ها، به مغز می‌رسد. کسی که چندین بار از سورچه مصرف کند، نسبت به این ماده مخدر اعتیاد پیدا می‌کند و هر شش تا دوازده ساعت نیاز به ماده مخدر سورچه دارد. اگر احساس می‌کنید با مصرف این ماده اعتیاد پیدا نکرده‌اید، حتما مقاله تعریف اعتیاد را بخوانید.

مکانیسم عمل سورچه بدین صورت است که در گیرنده‌های عصبی مغز اثر می‌گذارد و احساساتی شبیه به کم شدن درد، بی حسی، سرخوشی و .. می‌گردد. ایجاد سرخوشی ناشی از مصرف سورچه به تدریج باعث ایجاد آرامش و هیجان می‌شود.

تفاوت سورچه با هروئین

همانطور که اشاره کردیم هروئین با نام پزشکی دیامرفین، یک ماده مخدر است که از مورفین تولید می‌شود و به دلیل ترکیباتی که دارد، به شدت اعتیاد آور است.

هروئین در دو شکل پودری سفید رنگ و پودری قهوه‌ای رنگ وجود دارد. به هروئینی که به شکل پودری سفیدرنگ است، سورچه گفته می‌شود.

تولید کنندگان این ماده مخدر سعی کرده‌اند، اسم هروئین را زیر اسم سورچه پنهان کنند و آن را فقط ماده‌ای برای خوشگذرانی معرفی نمایند.

مطابق اطلاعات جمع آوری شده، از آنجایی که اثرات مصرف سورچه بسیار بیشتر از هروئین است، احتمالا در ترکیبات آن تغییراتی نیز ایجاد شده است. برای آشنایی بیشتر مقاله علائم اعتیاد به هروئین را بخوانید.

اثرات مصرف سورچه در کوتاه مدت

کسی که برای اولین بار سورچه مصرف می‌کند و یا زمان کوتاهی است که از آن استفاده می‌کند، معمولا پس از مصرف دارای علائم زیر خواهد بود:

  • بدن گرم
  • خشکی دهان
  • سرخوشی و یا نشئگی
  • احساس کرختی در اندام‌های مختلف بدن
  • بی اشتهایی
  • حالت تهوع و استفراغ
  • خارش شدید
  • تسکین درد جسمی

مجموعه علائم بالا راش نام دارد که پس از اتمام آن، فرد به خواب می‌رود. در حین خواب نیز عملکرد ذهنی فرد مختل شده و ضربان قلب کاهش می‌یابد. تمامی این موارد ممکن است به مغز فرد آسیب برساند.

عوارض مصرف ماده مخدر سورچه در طولانی مدت

مصرف سورچه در طولانی مدت، ضمن اینکه اختلالاتی در روان فرد ایجاد می‌کند؛ باعث فروپاشی کارکرد سیستم قلبی و عروقی، ضعف در تنفس و … نیز می‌شود. این علائم در نهایت منجر به مرگ خواهد شد. از شایع‌ترین عوارض مصرف سورچه در طولانی مدت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • یبوست و ابتلا به بیماری بواسیر یا هموروئید
  • تحلیل رفتن رگ‌ها
  • بی نظمی در قاعدگی
  • تیرگی لب‌ها و پوست بدن
  • دمل‌های پوستی و ورم‌های چرکی
  • بیماری‌های تنفسی نظیر ذات‌الریه و سل
  • ورم مفاصل و سایر بیماری‌های روماتوئیدی
  • عفونت دریچه‌ها و لایه‌های درونی قلب
  • اختلال در هضم غذا
  • بی‌اشتهایی
  • کاهش وزن
  • بی‌خوابی به خصوص در طول شب
  • خواب آلودگی در طول روز
  • از بین رفتن مقاومت بدن در برابر انواع بیماری‌های عفونی همچون هپاتیت و ایدز
  • مرگ ‌بخشی از سلول‌های مغزی و نخاعی پس از مصرف زیاد سورچه
  • اختلال‌های جنسی همچون زود انزالی و کاهش میل جنسی در مردان
  • عفونت شش‌ها و آسیب‌های کبدی یا کلیوی
  • اختلالات روانی مانند افسردگی
  •  اختلال های شخصیتی

عوارض سورچه بر روی مغز

اشاره کوتاهی کردیم که سورچه پس از مصرف در چربی‌ها حل شده و خود را به مغز می‌رساند. سورچه پس از رسیدن به مغز تبدیل به مورفین می‌شود و به گیرنده‌های افیونی می‌چسبد.

با چسبیدن سورچه به گیرنده‌های افیونی، گزینه احساسات ناخوشایند فعال می‌گردد. سورچه پس از چندین بار استفاده جایگزین اپیوئیدهای طبیعی مغز نیز می‌شود و باعث وابستگی بدن به آن می‌گردد. برای آشنایی با بهترین روش‌های ترک اعتیاد کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه اعتیاد می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره ترک اعتیاد تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.

برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید

آخرین تحقیقات علمی روانشناسی

 

 ورود به صفحه

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539

 

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 09397993559

 

 

 

منبع : ماده مخدر سورچه چیست

 

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

توافق برای بچه دار نشدن یکی از مسائلی است که این روزها زیاد در میان زوجین دیده می‌شود. داشتن فرزند یکی از مهم‌ترین نیازهای هرکدام از ما است. بااین‌حال گاهی اوقات ممکن است بخواهید حداقل برای مدتی این مسئله را عقب بیندازید. یکی از اولین چالش‌هایی که نداشتن فرزند به همراه دارد این است که بتوانید همسرتان را هم با خود همراه کنید. بعضی وقت‌ها این اتفاق به‌راحتی می‌افتد. اما بسیاری از مواقع هم شما بر سر این موضوع اختلاف پیدا می‌کنید. در این شرایط باید بتوانید با استفاده از راهکارهای مختلف با همسرتان به توافق برسید. اگر احساس می‌کنید شما و همسرتان نمی‌توانید بر سر این موضوع به یک توافق مشخص برسید بهترین راهکار این است که مشاوره خانواده بگیرید.

 

منبع : توافق برای بچه دار نشدن

توافق برای بچه دار نشدن و زمان صحبت کردن

روانشناسان خانواده معتقدند صحبت کردن درباره تصمیمات مهم و اساسی زندگی باید قبل از ازدواج اتفاق بیفتد. یعنی می‌توان گفت بهترین زمان برای صحبت کردن از این مسائل جلسات آشنایی پیش از ازدواج هستند. وقتی چند جلسه از زمان آشنایی شما گذشت و به این نتیجه رسیدید که تصمیمتان برای ازدواج جدی است باید راجع به مسائل مهم زندگی و به‌خصوص بچه‌دار شدن یا نشدن با یکدیگر به توافق برسید.

متأسفانه بسیاری از دختران و پسران نمی‌دانند که در این جلسات باید از چه موضوعاتی صحبت کنند؛ یا چطور از آن‌ها حرف بزنند. اگر شما هم از این دسته افراد هستید بهترین راهکار این است که از جلسات مشاوره پیش از ازدواج کمک بگیرید. مشاورین با آموزش تکنیک‌هایی مثل حل مسئله و مهارت گفت‌وگو به شما کمک می‌کنند تا به بهترین شکل با همسرتان راجع به این موضوع صحبت کنید.

دلایلتان برای پایبندی به توافق برای بچه دار نشدن چیست؟

وقتی قرار است تصمیمی به این مهمی برای زندگی خود بگیرید باید دلایل محکمی هم برای آن داشته باشید. در غیر این صورت ممکن است دیر یا زود احساس کنید اشتباه کردید. بهتر است با خودتان به این سؤال پاسخ دهید که واقعاً چه دلایلی برای بچه‌دار نشدن دارید؟ و چه تضمینی هست که روی دلایل‌تان باقی بمانید؟ بعضی از مهم‌ترین دلایل توافق برای بچه‌دار نشدن عبارت است از:

نداشتن آمادگی

پدر یا مادر شدن مسئولیت بسیار سنگینی است. اشتباه نیست اگر بگوییم تمام رفتارهای شما روی سلامت روان و شخصیت فرزندتان تأثیر می‌گذارند. به همین خاطر بسیاری از زوجین احساس می‌کنند فعلاً زمان مناسبی برای داشتن فرزند نیست. درواقع می‌توان گفت این دلیل خیلی هم اشتباه نیست؛ و می‌تواند یکی از نکاتی باشد که باید شما را در پایبندی به تعهدتان کمک کند. اگر زمانی تصمیم گرفته‌اید برای داشتن فرزند اقدام کنید اول به این سؤال پاسخ دهید که آیا واقعاً آمادگی لازم برای آن را پیدا کرده‌اید یا نه.

نامشخص بودن شرایط

یکی دیگر از دلایلی که باعث می‌شود به نداشتن فرزند فکر کنیم این است که شرایط آینده خیلی هم قابل پیش‌بینی نیست. درواقع بسیاری از زوجین احساس می‌کنند در این وضعیت تهاجم فرهنگی یا مشکلات اقتصادی توانایی قبول مسئولیت یک کودک را ندارند. نابسامان بودن شرایط یکی دیگر از دلایلی است که می‌بایست پیش از تغییر تصمیم‌تان به آن توجه کنید؛ اگر احساس می‌کنید که شرایط هنوز تغییر نکرده است بهتر است روی تصمیم خود باقی بمانید.

خواسته همسر

داشتن فرزند موضوعی نیست که بخواهید به‌تنهایی برای آن تصمیم بگیرید. گاهی اوقات برخلاف علاقه‌ای که شما به پدر یا مادر شدن دارید همسرتان برای این موضوع آماده نیست. در این شرایط بهتر است روی قول و قراری که با او داشته‌اید باقی بمانید. اما می‌توانید با کمک گرفتن از مشاور یا هر راهکار دیگری که می‌دانید به‌تدریج او را نیز برای داشتن فرزند آماده کنید.

ترسیم زندگی بدون بچه برای خود

قبل از اینکه راجع به این موضوع با کسی صحبت کنید زمانی را به‌تنهایی بگذرانید. با خودتان به این سؤال پاسخ دهید که چرا نمی‌خواهید فرزندی داشته باشید؟ آیا این واقعاً خواسته شما است؟ و مطمئن هستید که از آن پشیمان نمی‌شوید؟ سعی کنید به‌خوبی مزایا و معایب تصمیمی که می‌گیرید را بررسی کنید.

یکی از بهترین روش‌ها برای این کار این است که آینده زندگی بدون فرزند را برای خودتان ترسیم کنید. برای مثال سعی کنید خودتان را در 5 یا 10 سال آینده تصور کنید و به این سؤال پاسخ دهید که زندگی شما بدون داشتن فرزند چطور می‌گذرد؟ ترسیم زندگی بدون بچه به شما کمک می‌کند تا به‌خوبی تمام جوانب تصمیمی که در حال گرفتن آن هستید را بررسی کنید. اما چرا باید این کار را بکنید؟ بسیاری از خانم‌ها یا آقایانی که به هر دلیلی تصمیم گرفته‌اند فرزندی نداشته باشند دیر یا زود از این تصمیم پشیمان شده‌اند. اما متأسفانه بعضی از آن‌ها دیگر راهی برای برگشت نداشته‌اند. این کار به شما کمک می‌کند تا از پشیمان شدن در آینده جلوگیری کنید. برای تصمیم گیری دقیق تر مقاله زندگی بدون بچه را بخوانید.

راه‌های جلوگیری از پشیمانی از توافق برای بچه دار نشدن

همان‌طور که گفتیم بسیاری از خانم‌ها یا آقایان مدتی که از توافق با همسرشان می‌گذرد از این موضوع پشیمان می‌شوند. این درحالی است که آن‌ها زمان مناسب برای بچه‌دار شدن را از دست داده‌اند و یا همسرشان حاضر به توافق برای داشتن فرزند نیست. بعضی از راهکارهایی که از پشیمان شدن شما جلوگیری می‌کنند عبارتند از:

برای زمان کوتاه توافق کنید          

شاید شرایط تغییر کرد! همیشه در صحبت‌های‌تان این نکته را به خاطر داشته باشید. شاید شرایط عوض شد و شما هم دلتان خواست که بچه داشته باشید. به همین خاطر بهتر است هرگز صحبت‌های خودتان را با الفاظی مثل (برای همیشه) جلو نبرید. برای مثال بهتر است به همسرتان بگویید فعلاً و به خاطر دلایلی که از آن صحبت می‌کنید آمادگی داشتن فرزند را ندارید.

قبل از تصمیم‌گیری مشورت کنید

قبل از اینکه راجع به بچه دار شدن یا نشدن تصمیمی بگیرید به‌خوبی جوانب مختلف این موضوع را بسنجید. استفاده از روش ترسیم آینده یکی از راهکارهایی است که در این وضعیت به‌خوبی به شما کمک خواهد کرد. اما یکی دیگر از راهکارها این است که پیش از هر تصمیمی به‌خوبی مشورت کنید. با زوج‌هایی که صاحب فرزند شده‌اند و همین‌طور آن‌هایی که فرزندی ندارند صحبت کنید و زندگی آن‌ها را باهم مقایسه کنید. با این روش می‌توانید اطلاعات خوبی راجع به آینده زندگی‌تان به دست بیاورید.

برای زندگی جدید چه برنامه‌ای دارید

قبل از آنکه برای بچه دار نشدن توافق کنید با خود به این سؤال پاسخ دهید که به‌غیراز داشتن فرزند چه برنامه‌های دیگری می‌توانید برای زندگی خود داشته باشید؟ هرچقدر بتوانید برنامه‌های مختلف دیگری برای زندگی داشته باشید احتمالاً کمتر جای خالی فرزندان را تجربه می‌کنید و کمتر هم پشیمان خواهید شد.

 

بیشتر بخوانید : زندگی مشترک موفق

 

چطور به توافق برای بچه دار نشدن برسیم؟

با همسرتان صحبت کنید

توافق برای بچه دار نشدن در اولین قدم باید بین شما و همسرتان اتفاق بیفتد. بااین‌حال دقت داشته باشید که صحبت کردن هم قواعد خاص خودش را دارد. اگر این قواعد را رعایت نکنید ممکن است نتوانید نتیجه خوبی از صحبت‌هایتان بگیرید.

در اولین قدم باید یک زمان و مکان مناسب برای صحبت پیدا کنید. اگر می‌خواهید از صحبت‌های‌تان نتیجه بگیرید باید سعی کنید احساسات و خواسته‌های طرف مقابل را هم به‌خوبی در نظر بگیرید. اگر همسرتان با دیدگاه شما راجع به بچه‌دار نشدن مخالف است باید صحبت‌هایتان را با در نظر گرفتن احساسات او شروع کنید. و در ادامه خواسته خودتان را مطرح کنید. برای مثال بگویید “می‌دانم چقدر دوست داری صاحب فرزند بشوی اما من…..”.

دلایل و نظرات طرف مقابل را بشنوید

همان‌طور که گفتیم یکی از مهم‌ترین نکاتی که در صحبت کردن باید به آن توجه داشته باشید این است که احساسات طرف مقابل را در نظر بگیرید. درواقع بخشی از صحبت کردن هنر گوش دادن فعال به صحبت‌های طرف مقابل است. بسیاری از مواقع ما در صحبت‌های‌مان اصلاً به دیگری گوش نمی‌کنیم و فقط می‌خواهیم حرف خودمان را به کرسی بنشانیم.

شاید یکی از دلایل اینکه صحبت‌های شما و همسرتان به نتیجه‌ای نمی‌رسد همین باشد. سعی کنید صحبت‌های او را هم بشنوید و واقعاً به آن‌ها فکر کنید. در حقیقت زمانی شما یک گفت‌وگوی موفق خواهید داشت که هیچ‌کس سعی نکند حرف‌های خودش تأیید شود و هر دو باهم به یک نتیجه مشترک برسید.

دلایل خود را فهرست کنید

یکی از راهکارها برای رسیدن به یک توافق راجع به بچه‌دار نشدن این است که دلایل خود و همسرتان را فهرست کنید. کدام‌یک از این دلایل واقعی و کدام‌یک غیرواقعی هستند؟ سعی کنید برای مشکلات واقعی یک راه‌حل صحیح پیدا کنید.

اهمیت مشاوره در توافق برای بچه دار نشدن

گاهی اوقات توافق کردن برای بچه‌دار نشدن تبدیل به گره کوری می‌شود که نمی‌توانید آن را باز کنید. در این شرایط بهتر است از یک مشاور بخواهید که به شما کمک کند. بسیاری از مواقع ما به‌تنهایی متوجه نمی‌شویم اشکال کار کجاست. خیلی وقت‌ها هم بااینکه می‌دانیم علت چیست اما نمی‌توانیم آن را حل کنیم.

اوضاع زمانی به هم می‌ریزد که پای اطرافیان هم به موضوع باز می‌شود و آن‌ها با جانب‌داری‌هایشان رابطه بین شما و همسرتان را خراب‌تر می‌کنند. به همین خاطر می‌گوییم بهتر است از یک متخصص در این زمینه کمک بگیرید. متخصصین با بررسی دلایل شما و همسرتان و همین‌طور ویژگی‌های شخصیتی هرکدام از شما می‌توانند راهکارهایی را برای صحبت کردن باهم به شما آموزش دهند که با استفاده از آن‌ها به‌راحتی بتوانید در صحبت کردن با همسرتان نتیجه بگیرید.

برای دریافت مشاوره در زمینه خانواده می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی خانواده با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.

 

 

سؤالات متداول

چطور می‌توانم همسرم را برای بچه‌دار نشدن راضی کنم؟

بهتر است در اولین قدم با همسرتان صحبت کنید و دلایل خود را برای او توضیح بدهید. درعین‌حال به صحبت‌های همسرتان هم گوش کنید. و اگر فکر می‌کنید حرف‌های او منطقی هستند راجع به آن‌ها فکر کنید. اما اگر از هیچ راهی به تفاهم نمی‌رسید بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید.

از کجا مطمئن باشم که در آینده بابت نداشتن فرزند پشیمان نمی‌شوم؟

هیچ‌کس آینده را ندیده است. به همین خاطر شما هم نمی‌توانید از این موضوع مطمئن باشید. اما راهکارهایی مثل داشتن دلایل مشخص برای بچه‌دار نشدن و همین‌طور در نظر گرفتن شرایط آینده از حالا، می‌تواند کمک‌کننده باشد.

برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید

آخرین تحقیقات علمی روانشناسی

 

 ورود به صفحه

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539

 

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 09397993559

 

 

 

منبع : توافق برای بچه دار نشدن

 

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

والدین خودشیفته در کنار سختی که برای زندگی برای فرزندانشان ایجاد می‌کنند، بر شخصیت و باورهای ریشه‌ای آن‌ها نیز تاثیر منفی می‌گذارند. به طوری که حتی این کودکان در بزرگسالی تحت تاثیر تربیتی والدین خودشیفته شان هستند. متاسفانه بسیاری از والدین حتی متوجه رفتارهای مخرب‌شان نیستند و تنها در صورتی که با عوارضی مواجه می‌شوند به متخصصین مراجعه می‌کنند و یا در مدرسه به واسطه معلمان مشکلاتی در رفتار کودک و خانواده او شناسایی می‌شود. در ادامه توضیحاتی درباره نشانه های این والدین آورده‌ایم. برای آشنایی بیشتر با والدین سمی کلیک کنید.

 

منبع : والدین خودشیفته چه نشانه هایی دارند؟

فرزندان والدین خودشیفته

«بچه‌ها داخل کوچه مشغول بازی و شیطنت هستند. ناگهان یکی داد می‌زند مریم مامانت! مریم زود به گوشه‌ای می‌رود و می‌نشیند. مادران دیگر مادر مریم را به خاطر تربیت خوب و اینکه کودک از او حساب می‌برد بسیار تحسین می‌کنند…»

«مریم و خانواده‌اش می‌خواهند به مهمانی بروند. مادر مریم لباس و کفش او را انتخاب و آماده کرده است. مریم کفشی که مادرش انتخاب کرده را دوست ندارد اما نمی‌تواند به مادرش بگوید.

وقتی به مهمانی می رسند کودکان دیگر هم مریم را بخاطر کفشش مسخره می‌کنند. مادر مریم به او می‌گوید من بهترین لباس‌ها را برایت انتخاب کردم. مادر آن‌ها برایشان این کار را نمی‌کند و آنها بخاطر حسودی تو را مسخره می‌کنند…»

«نمره ریاضی مریم 19.5 شده است. مادر هنگامی که به مدرسه می آید و نمره او را متوجه می شود عصبانی می شود. می گوید این چه نمره ایه؟ فقط مایه آبرو ریزی هستی! امشب خونه نیا با این نمره گرفتنت! و…»

«مریم به سن انتخاب رشته رسیده است. او به خاطر اینکه به شعر و ادبیات علاقه دارد می‌خواهد به رشته انسانی برود. اما مادر و پدرش معتقدند آن‌ها بهتر تشخیص می‌دهند و برای آینده او رشته ریاضی بهتر است.»

«مریم به سن ازدواج رسیده است. مادر مریم می گوید: تو احساسی تصمیم می‌گیری، من بهتر می‌دانم که چه کسی برایت مناسب است!»

این داستان در مراحل بعدی زندگی مریم و همسرداری و تربیت فرزند او نیز ادامه دارد. همگی ما در زندگی با این برخوردها یا مشابه آن‌ها مواجه شده‌ایم. این برخورد در تمام فرهنگ‌ها و زمان‌ها وجود داشته است. البته هر پدر و مادری که به کودکان خود سخت می‌گیرند نارسیسم شمرده نمی‌شوند.

والدین خودشیفته چه ویژگی هایی دارند؟

والدین خودشیفه نمی‌توانند به کسی عشق بورزند، حتی اگر فرزند خودشان باشد. آن‌ها فقط می‌خواهند به اطرافیان القا کنند که من بهترم و به همین علت فرزند من موفقیت‌های بیشتری داشته است.

کنترل گری

والدین خودشیفته به شدت کنترل‌گر هستند. این گونه والدین برای کودک خود حق انتخابی قائل نیستند. همیشه در پی تعریف دیگران از نحوه تربیت خود هستند (همه بازی می‌کنند تو نباید بازی کنی، باید ساکت بشینی یه گوشه!).

در جستجوی آرزوهای خود

در واقع این والدین نیازهای دوره کودکی و نوجوانی را درک نمی‌کنند. ممکن است هر کدام از والدین خودشیفته خود در خانواده‌ای با شرایط اقتصادی و فرهنگی کمتری بزرگ شده باشند. این شرایط مانع رشد و تعامل آنها شده باشد یا نتوانسته باشند آنطور که باید از کودکی و نوجوانی خود بهره ببرند. حالا کودک را موجودی یافته‌اند که باید به آرزوهای نرسیده آنان برسد.

مقایسه کودک با دیگران و زیاده خواهی

مادر خودشیفته دائما از کودک خود مراقبت می‌کند و مدام او را با برترین‌ها مقایسه می‌کند. این والدین دستاوردها و تلاش‌های کودک خود را ناچیز، بی ثمر و ناکافی می‌دانند.

پدر نارسیسم دوست دارد فرزندش دقیقا پا جای پای او بگذارد. به عنوان مثال فرزند باید رشته‌ای را بخواند که او انتخاب کرده، کاری را انجام دهد که او انجام داده و در غیر این صورت پدر او را طرد می‌کند.

انتقال خودشیفتگی به کودک

گروه دیگری از مادر و پدر خودشیفه وجود دارد که با لوس کردن فرزند خود او را کنترل می کنند. این والدین بیش از حد به فرزندشان توجه دارند و خود بزرگ بینی، باهوش بودن و زیبایی را به فرزند خود منتقل می کنند.

محبت با شرط و شروط

احساس عشق به فرزند در فرد خودشیفه با قید و شرط است و این احساس تنها زمانی وجود دارد که شما (فرزند، همسر یا…) کاملا تحت فرمان او باشید.

پدر و مادر خودشیفته فرزندی ناسالم به اجتماع تحویل می‌دهند که خود اجازه تصمیم گیری ندارد. این پدر و مادر با بالاتر رفتن سن و از دست دادن قدرت‌شان مستعد افسردگی هستند. آنچه که باعث نگرانی می‌شود این است که این فرزندان در ازدواج یا موقعیت‌های دیگر جذب افراد خودشیفته می‌شوند. برای جلوگیری از این موضوع مقاله آموزش پدر و مادر را بخوانید.

والدین خودشیفته چه تاثیری روی کودکانشان می گذارند؟

کودکی که با والدین خودشیفته زندگی کند، احساس دیده یا شنیده شدن نمی‌کند. این والدین با کودک خود مانند یک وسیله رفتار می‌کنند نه یک انسان. نکته منفی این است که کودک هیچگاه یاد نمی‌گیرد که احساسات خود را بشناسد و به آن‌ها اعتماد کند. این کودکان با کمبود شدید اعتماد به نفس در زندگی رو به رو هستند.

خودشناسی بسیار پایین

در این خانواده ها کودک به شناخت خود و گسترش طرحواره ای که از خود در ذهنش دارد ترغیب نمی شود. از لحاظ هیجانی، احساس خالی بودن می کند. این کودکان نمی توانند به دیگران اعتماد کنند و در بزرگسالی بیشتر شبیه آنچه پدر و مادر خواسته‌اند خواهد شد نه آنچه خودش می‌خواهد.

نکته غم انگیز این است که این کودک باور می‌کند که هیچ گاه به احساس عشق و توجه نمی‌رسد. او همیشه با خود فکر می‌کند که به اندازه کافی خوب نیست. کودکان پرورش یافته این والدین با مرز گذاشتن در روابط خود مشکل پیدا می‌کنند.

ناتوانی در مراقبت از خود

این کودکان مراقبت سالم از خود را بلد نیستند و بالعکس، به علت وابسته بودن به دیگران در معرض خطر واقع می‌شود. به این معنی که به جای مراقبت از خود، به علت وابستگی، از دیگران مراقبت می‌کند.

پیشنهادی که برای این گونه افراد ارائه می‌شود، مشورت با یک روان شناس یا مشاور است. تا قبل از اینکه فرد جلسات مشاوره را آغاز کند بهتر است که از دستاوردهای خود با خانواده‌اش صحبت نکند تا کمتر در معرض تخریب شخصیت قرار گیرد. همچنین سعی کنید هنگام صحبت با آن‌ها مخالفتی نکنید. در ظاهر آن‌ها را تایید کنید و قبل از اینکه تخریب آن‌ها شروع شود صحنه را ترک کنید. 

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

 

 

منبع : والدین خودشیفته چه نشانه هایی دارند؟

 

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

با دعوای بچه ها چه کنیم؟ دخالت والدین در دعوای بچه ها یکی از دوراهی‌های جدی برای بسیاری از والدین است. خیلی از پدر و مادرها می‌خواهند بدانند که بالاخره باید در دعوای بچه‌ها دخالت کنند یا نه؟ بعضی از آن‌ها نگران این هستند که اگر دخالت نکنند دعوا شدت بگیرد؛ و مشکل جدی برای یکی از بچه‌ها پیش بیاید. درعین‌حال دخالت کردن هم مشکلات خودش را به همراه دارد. به همین خاطر می‌توان گفت دعوای بچه‌ها برای والدین تبدیل به کابوسی می‌شود که راهی برای رهایی از آن پیدا نمی‌کنند. مشکل زمانی پیچیده‌تر می‌شود که دعوا بین فرزند شما و دختر یا پسر یکی از اقوام و دوستان اتفاق افتاده باشد. در این شرایط رودربایستی و تعارفات معمول هم به همه آن چالش‌هایی که راجع به دعوای بچه‌ها داشتیم اضافه می‌شود.

واقعیت این است که شما هرگز نباید در دعوای بین بچه‌ها دخالت کنید. دخالت شما می‌تواند مشکلات بسیاری ایجاد کند که در ادامه راجع به آن‌ها صحبت خواهیم کرد. بهترین راهکار این است که به‌صورت غیرمستقیم دعوای میان کودکان را مدیریت کنید. بااین‌حال اگر احساس می‌کنید خشم در فرزند شما بیش‌ازحد عادی آن است یا اگر احساس می‌کنید فرزندتان حتی در حد معمول توانایی دفاع کردن از خودش را ندارد شاید بهتر باشد راجع به این شرایط مشاوره کودک بگیرید.

 

منبع : دخالت والدین در دعوای بچه ها

چرا نباید در دعوای بچه ها دخالت کنیم؟

روانشناسان معتقدند که والدین هرگز نباید به‌صورت مستقیم وارد دعوای بین بچه ها بشوند. ورود مستقیم شما به دعوای کودکان می‌تواند پیامدهای منفی بسیاری به همراه داشته باشد. ازجمله آن‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد:

احساس جانب‌داری به خاطر دخالت والدین در دعوای بچه ها

اولین پیامد منفی دخالت شما در دعوای بچه ها این است که یکی از آن‌ها احساس می‌کند شما طرف کودک دیگر را می‌گیرید. همین موضوع ساده می‌تواند در ذهن یک کودک معناهای بسیاری پیدا کند. برای مثال ممکن است او احساس کند شما فرزند دیگرتان را بیشتر دوست دارید. یا احساس کند شما او را دوست ندارید؛ احساسات و خواسته‌هایش برایتان اهمیتی ندارد و … .

اوضاع زمانی بدتر می‌شود که یکی از کودکان چون از دیگری بزرگ‌تر/کوچک‌تر است یا به هر دلیل دیگری همیشه مجبور باشد کوتاه بیاید و همیشه ببیند که شما طرف فرزند دیگر را می‌گیرید. این کار شما علاوه بر اینکه به رابطه بین کودکان آسیب می‌زند ارتباط آن‌ها را با شما هم خراب می‌کند و باعث می‌شود افکار منفی بسیاری راجع به جایگاه‌شان در خانواده در ذهن آن‌ها شکل بگیرد.

دخالت والدین در دعوای بچه ها و ناتوانی در حل مسئله

دعوا و اختلاف با دیگر کودکان مسئله‌ای است که برای فرزند شما پیش آمده است، پس لطفاً سعی نکنید این مسئله را به‌جای فرزندتان حل کنید. درواقع یکی از نکاتی که او باید در محیط اجتماع یاد بگیرد همین است. کودکان در بازی‌ها و ارتباطی که با دیگر بچه‌ها دارند یاد می‌گیرند که چطور خواسته‌های‌شان را بیان کنند یا چطور از خود و نظرات‌شان دفاع کنند. اگر شما هر بار در بحث‌های آن‌ها دخالت کنید فرصت این یادگیری و حل مسئله را از آن‌ها دریغ کرده‌اید. این موضوع باعث می‌شود فرزندتان در جامعه و در موقعیت‌های بزرگ‌تر هم نتواند از حقوق خود دفاع کند.

مشکلات روحی ناشی از دخالت والدین در دعوای بچه ها

وقتی شما فرزندان‌تان را به خاطر بحث و اختلافی که بین‌شان وجود داشته تنبیه می‌کنید یعنی تمام پیامدهای منفی تنبیه کردن را هم برای فرزندتان می‌خرید. تنبیه کردن علاوه بر اینکه باعث مشکلات روحی بسیاری می‌شود چیزی هم به فرزندتان یاد نمی‌دهد. درواقع آن‌ها با تنبیه متوجه نمی‌شوند که کجای کارشان ایراد داشته است و به‌جای آن باید چه کار کنند. به همین خاطر است که روانشناسان معتقدند تنبیه هرگز نمی‌تواند راهکار تربیتی خوبی برای کودک شما باشد.

با حذف دخالت والدین در دعوای بچه ها پس چه باید کرد؟

اگر قرار باشد در دعوای بین بچه‌ها دخالت نکنیم پس چطور باید این دعواها تمام شوند؟ سؤال اصلی هنوز هم سرجای خودش وجود دارد؛ بالاخره با دعوای بچه‌ها چه کنیم؟ اگر می‌خواهید فرزند شما از هر بحث چیزی یاد بگیرد و دیگر درگیر دعواهای بین بچه‌ها نباشید به این نکات دقت داشته باشید:

1- الگوی خوبی برای آن‌ها باشید

بچه‌ها بیش‌تر از اینکه از حرف‌های شما یاد بگیرند به رفتارتان نگاه می‌کنند. پس اگر می‌خواهید چیزی را به آن‌ها یاد بدهید اول آن را در رفتار خودتان ایجاد کنید. برای مثال سعی کنید هرگز با دیگران دعوا نکنید. زمانی که احساس می‌کنید عصبانی هستید از طرف مقابل بخواهید که زمان دیگری راجع به این موضوع صحبت کنید. یا همیشه حرف زدن منطقی و حل کردن مسائل را جایگزین دعوا و اختلاف کنید. وقتی فرزندتان این رفتارها را در شما می‌بیند یاد خواهد گرفت که او هم با دیگران به همین شکل برخورد کند.

2- احساس همدلی را به فرزندتان آموزش دهید

یکی از دلایل اختلاف و دعوا این است که هرکسی می‌خواهد حرف خودش را بزند و ما کمتر به حرف و خواسته طرف مقابل اهمیت می‌دهیم. اگر می‌خواهید اختلاف و دعوای فرزندتان با دیگران را کم کنید یکی از راهکارها این است که همدلی را به او آموزش دهید. بهترین راه برای این کار استفاده از بازی و قصه است. از این راه فرزند شما یاد می‌گیرد که خود را در موقعیت‌های مختلف و به‌جای شخصیت‌ها قرار بدهد. وقتی این کار را یاد گرفت طبیعتاً در موقعیت‌های مختلف نیز می‌تواند احساسات طرف مقابلش را درک کند؛ و کمتر وارد بحث و مشاجره خواهد شد.

3- مذاکره و صحبت کردن را به آن‌ها آموزش دهید

در یک فرصت مناسب روش‌های صحبت کردن صحیح را به فرزندتان آموزش دهید. به او یاد بدهید که می‌تواند خواسته‌های خود را از این راه و بدون ناراحت کردن دیگران به دست بیاورد. در واقع طی یک مذاکره به حرف‌های طرف مقابل هم گوش دهد و منافع هر دو حفظ شود.

چه زمانی از یک مشاور کمک بگیریم؟

الف: خشونت بیش‌ازحد کودک

اگر احساس می‌کنید به‌طورکلی خشونت بخشی از شخصیت فرزند شما است؛ تقریباً همیشه به دیگران پرخاش می‌کند و نشانه‌های دیگری از تمایل به خشونت مثل فیلم‌ها و بازی‌های خشن را هم در او می‌بینید بهتر است برای کنترل این شرایط از مشاور کمک بگیرید.

ب: بلد نبودن روابط اجتماعی

گاهی اوقات خشونت کودکان به این خاطر است که آن‌ها توانایی‌های برقراری رابطه اجتماعی را ندارند. برای مثال فرزند شما توانایی صبر کردن برای رسیدن به نوبتش را ندارد؛ نمی‌تواند خواسته‌های خود را به دوستانش بگوید؛ و یا می‌خواهد همه به حرف‌های او گوش کنند؛ و به همین خاطر است که با دوستانش درگیر می‌شود. در این شرایط هم بهتر است با یک روانشناس کودک مشورت کنید. آن‌ها می‌توانند با آموزش مهارت‌های صحیح به فرزند شما از این مشکلات جلوگیری کنند.

ج: سبک فرزند پروری

اگر احساس می‌کنید در تربیت فرزند خود دچار مشکل هستید و نمی‌دانید در هر شرایط باید چطور واکنش نشان بدهید هم بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید. مشاورین با بررسی سبک شخصیتی شما و فرزندتان و همین‌طور با استفاده از تخصص و تجربه‌ای که دارند به شما کمک می‌کنند بهترین راه را برای تربیت فرزندتان انتخاب کنید. برای آشنایی با تمامی آنچه که مربوط به آموزش پدر و مادر است، کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد و کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

 

سؤالات متداول

چرا نباید در دعوای بین فرزندانم دخالت کنم؟

این کار شما توانایی حل مسئله را در آن‌ها از بین می‌برد. به‌علاوه ممکن است یکی از فرزندان‌تان احساس کند شما در حال جانب‌داری از دیگری هستید.

چه زمانی برای دعوای بین فرزندانم به مشاور مراجعه کنم؟

اگر این دعواها زیاد تکرار می‌شود؛ و یا شدت بسیاری دارد تا جایی که فرزندان شما به هم آسیب می‌زنند؛ یا درصورتی‌که می‌خواهید نکاتی راجع به فرزندپروری در این شرایط را یاد بگیرید می‌توانید از مشاور کمک بگیرید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع : دخالت والدین در دعوای بچه ها

 

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

اختلاف با پدر و مادر هم برای والدین و هم برای فرزندان در هر سنی تنش و ناراحتی ایجاد می‌کند. فرزندان یک خانواده در هر سنی که باشند، نیاز به محبت و هم صحبتی با پدر و مادرشان را دارند.مردان و زنانی که از سلامت روانی برخورداند، حتی در سال‌های پیری زندگی خود حضور پدر و مادر در کنار خود را آرامش بخش دانسته‌اند. بنابراین اگر الان با فرزند و یا پدر و مادر خود اختلافاتی دارید، بهتر است برای حفظ آرامش خودتان هم که شده، به دنبال راهی برای رفع این تعارضات باشید. شاید در سال‌های نوجوانی مسئولیت اصلی برای حفظ ارتباطی موثر بر عهده بزرگترها (یعنی پدر و مادر) بوده باشد، اما هر چه به نوجوانی و جوانی نزدیک می‌شوید، شما نیز می‌توانید تاثیر بیشتری بر این رابطه داشته باشید. چه بسا با ورود به بزرگسالی هر دو طرف تاثیر یکسانی خواهند داشت.

علل اختلاف با پدر و مادر

پدر و مادر از لحظه تولد فرزندشان همواره تلاش می‌کنند تا با تامین نیازهای مادی و روانی او را از عشق خودشان سیراب کنند. در واقع بچه‌ها به این محبت برای رشد نیاز دارند و به طور طبیعی انتظار دارند که والدین نیازهای عاطفی، معیشتی، تحصیلی و…. آن‌ها را تامین کنند. این نیازها در هر دوره سنی دچار تحولاتی می‌شود، معمولا والدین متوجه این تغییرات نشده و آنطور که از آن‌ها انتظار می‌رود رفتار نمی‌کنند.

اختلافات بین پدر و مادر با فرزندان در غالب‌های مختلف پیش می‌آید و اصلی ترین علت آن هم تفاوت در دیدگاه‌ها و فاصلخ فکری آن‌هاست. اغلب فاصله‌ فکری بین والدین و فرزندان ناشی از دو مساله است؛ اختلاف سلیقه‌ها و ایجاد تغییر و تحولات در زندگی.

 

 

منبع : اختلاف با پدر و مادر

 

اختلاف سلیقه بین والدین و فرزند

کارشناسان معتقدند که علت عمده‌ اختلافات بین دو نسل این‌ است که والدین کودک‌شان را با زمان گذشته خود مقایسه می‌کنند و انتظار دارند که فرزندشان مطابق عقیده خودشان رفتار کنند و نظر خود را به او تحمیل می‌کنند. اختلاف سلیقه در اکثر خانواده‌ها مشاهده می‌شود که پدر و مادر خواسته فرزند خود را نادیده‌‌ می‌گیرند و کودک سعی می‌کند طبق خواسته خود عمل‌کند و در نهایت سبب کشمکش و تعارض بین آن‌ها می‌شود.

ایجاد تغییر و تحولات در زندگی

تغییرات زندگی نیز از دلایل دیگر کشمکش و اختلاف بین دو نسل است. زندگی با گذشت زمان دچار تحولاتی می‌شود و نسل‌جدید فکر و آینده خود را طبق پیشرفت‌ها و تحولات جامعه برنامه‌ریزی می‌نمایند و چون فرزندان که نسل جدید هستند زود‌تر از والدین از تغییرات و پیشرفت آگاه می‌شوند و در مسیر آن قرار‌ می‌گیرند، والدین نمی‌توانند همانند آن‌ها عمل کنند و از آن‌ها عقب می‌مانند؛ مانند استفاده از فضای‌ مجازی و رایانه. در این میان تلاش والدین برای عقب کشاندن فرزندان از این تغییرات موجب بروز تعارضات شدیدتر خواهد شد.

اختلاف با پدر و مادر به دلیل ضعف‌ها و کارکرد نادرست خانواده

برخی از والدین خودشان به عمیق‌تر شدن فاصله‌ خود و فرزندشان دامن می‌زنند. انتظار می‌رود والدین برای جلوگیری و رفع این ضعف‌ها، آموزش دیده و یا به دنبال راهکار باشند. معمولا دو نقطه‌ای که موجب شروع ضعف‌های خانوادگی می‌شوند به شرح زیر می‌باشد.

دادن آزادی‌ها‌ی بی‌حد و حصر به فرزندان

گاهی اوقات والدین به فرزندان آزادی بیش از حد می‌دهند که سبب دور‌ شدن فرزندان از محیط خانواده می‌شود. با دادن این آزادی‌های زودتر از موعد ممکن است فرزندتان دچار انحرافاتی بشود و یا معنای خانواده را به طور درست درک نکند، معمولا با اعمال محدودیت مجدد اوضاع بدتر خواهد شد.

اعمال محدودیت‌های نابجا

بعضی مواقع هم فرزندان را بیش از حد محدود می‌کنند. تجربه نشان داده زمانی که محدودیت بیش از حد معمول باشد، به جای این ‌که سبب نزدیک شدن فرزند و والدین شود نتیجه معکوسی دارد و سبب دور‌شدن این دو نسل از‌هم می‌شود. بنابراین پدر و مادر برای حل اختلاف بین خود و فرزندان موارد بالا را رعایت نمایند. در صورتی که موضوع خانواده شما پیچیده شده و تنش زیادی برای تک تک شما ایجاد کرده، حتما باید از مشاوره خانواده استفاده نمایید.

فرزندان برای کاهش اختلاف با پدر و مادر چه کنند؟

فرزندان برای این‌که مشکلات بین خود و والدین‌شان را حل نمایند، ابتدا باید آن‌ها را درک کرده و هرگز بی‌احترامی نکنند. در ادامه نکاتی اشاره شده که هم به حل این اختلافات کمک می‌کند و هم به آرامش خاطر خودتان کمک خواهد کرد.

_رعایت احترام و ادب در مقابل پدر و مادر: احترام گذاشتن به پدر و مادر در هر شرایطی کمک می‌کند تا آن‌ها متوجه این موضوع باشند که شما آنقدر به بلوغ رسیده‌اید که توانایی کافی بریا کنترل هیجانات خودتان دارید با وجود اینکه تحت تنش و فشار هستید، محبت و زحمات آن‌ها را نادیده نمی‌گیرید.

_خدمت به پدر و مادر: همان طور که انتظار دارید پدر و مادر در شرایط سخت به کمک‌تان بیایند، شما نیز حداقل به پاس زحماتی که برای شما کشیده‌اند بهتر است با وجود تمام اختلافات به آن‌ها کمک کنید. با این کار به آن‌ها عشق و محبت بی قید و شرط خودتان را نشان می‌دهید.

_ به یاد داشتن پدر و مادر به نیکی: فراموش نکنید که بخشی از وجود شما از پدر و مادرتان هست، پس با به خاطر سپردن خوبی‎‌های آن‌ها و به خوبی یاد کردن از آن‌ها به خودتان کمک کرده‌اید. به علاوه به خوبی یاد کردن آن‌ها در کنار دوستان و آشنایان باعث احترام بیشتر دیگران به شما و خانواده‌تان خواهد شد.

اختلاف با پدر و مادر بر سر ازدواج

یکی از بزرگ‌ترین اختلافاتی که بین فرزندان و پدر و مادرها پیش می‌آید، مساله ازدواج آن‌هاست. این اختلافات می‌تواند مربوط به ازدواج مجدد پدر و مادر و یا ازدواج فرزندان باشد. معمولا فرزندان بر سر ازدواج خودشان تنش بیشتری با پدر و مادر حس خواهد کرد. چرا که از طرفی همسر آینده‌شان که انتخاب آن بر باب میل خودشان بوده ممکن است از دست برود و از طرفی نارضایتی پدر و مادر نمی‎تواند به آن‌‎ها حس خوشبختی کامل را القا کند. بنابراین دو راهی که باید در آن تصمیم گیری کنند، حال و آینده آن‌ها را تحت تاثیر قرار خواهد داد. در ادامه به نکاتی که در این بازه باید به آن‌ها توجه کنید اشاره کرده‌ایم.

 

بیشتر بخوانید : فرار دختران از خانه

 

کمک گرفتن از یک واسطه

اگر بزرگی در نزدیکان و آشنایان وجوددارد که والدین برای وی احترام قائلند، فرزندان می‌توانند از وی کمک بگیرند. البته بهتر است موضوع بین شخص سوم و خانواده شما مخفی بماند، چرا که بیشتر مواقع دخالت سایرین موجب بدتر شدن شرایط خواهد شد.

پذیرش دلایل منطقی

بیش‌تر اوقات خانواده دلایل منطقی برای مخالفت خود دارند. پس بهتر است در چنین مواقعی فرزندشان را در موقعیتی قرار دهند که خود به این‌ موضوع پی ببرد. اگر پدر و مادرتان دلایلی برای مخالفت‌شان دارند، بهتر است حداقل یکبار به آن‌ها گوش دهید و دلایل‌شان را به طور دقیق بررسی کنید.

بدون رضایت والدین ازدواج نکنید

عدم رضایت والدین سبب بروز مشکلات فراوان و حتی به وجود آمدن اختلاف بین زن و شوهر در آینده می‌شود. بنابراین بهتر است و توصیه می‌کنیم در صورت مخالفت آن‌ها ازدواج نکنید.

همچنین توصیه می‌شود برای حل مشکل در این‌زمینه والدین بدون دیدن و ملاقات با فرد مورد نظر مخالفت نکنند. زیرا در بسیاری موارد نظر خانواده پس از ملاقات با عروس یا داماد تغییر می‌کند. پس بهتر است رفت و آمد خانوادگی داشته باشید تا همدیگر را بهتر بشناسید.

هم‌چنین والدین همراه فرزند نزد مشاور خانواده بروند تا بتوانند به نتیجه بهتر و تصمیم‌گیری درستی برسند.

ارتباط با پدر و مادر بعد از ازدواج

پس از ازدواج باید بیشتر احتیاط کنید که پدر و مادر خود را از خود دور ننمایید، می‌توانید در عین حال که اولویت زندگی‌تان همسرتان است، با والدین نیز ارتباط داشته‌باشید که هم خود از این ارتباط رضایت داشته‌باشید و هم همسرتان.

بنابراین پس از ازدواج اولویت‌تان را از والدین به همسرتان تغییر دهید. با این‌ کار نشان می‌دهید که برای همسرتان احترام و ارزش قائل هستید، ازدواجتان برایتان مهم است و رابطه مستحکمی دارید.

بنابراین با مستحکم نگه‌داشتن رابطه بین خود و همسرتان در عین حال که به والدین خود احترام گذاشته اید، سبب زندگی شیرین و لذت‌بخش برای‌تان خواهد‌ شد.

باید همسران در روابط بین والدین و همسرشان مدیریت صحیحی داشته‌باشند تا هم سبب رضایت همسرشان شوند و هم از آزرده خاطر‌شدن والدین‌شان جلوگیری نمایند.

زن و شوهر باید به خانواده و همسر خود توضیح دهند که هر‌کدام جایگاه مختص به خود را دارند و باید در نحوه رفتار بین والدین و همسر خود تعادل ایجاد‌ نماید و از طرفداری بی‌جا و تعصبانه بپرهیزد. در صورتی که غیر این باشد در واقع ثابت می‌نماید که نتوانسته به بلوغ فکری و عاطفی برسد.

جمع بندی

والدین با‌ رعایت مواردی که در بالا اشاره نمودیم و درک فرزندشان می‌توانند سبب نزدیک شدن وی به کانون خانواده شوند و فرزندان نیز با رعایت احترام و ادب به والدین می‌توانند از بروز نارضایتی و اختلاف جلوگیری کنند. درک متقابل این‌ دو نسل سبب می‌شود که مشکلات زیادی که امروزه در جامعه حاکم است و عمده‌ترین منشا آن به خانواده برمی‌گردد، حل شود.

برای دریافت مشاوره در زمینه خانواده می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی خانواده با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.

برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید

آخرین تحقیقات علمی روانشناسی

 

 ورود به صفحه

 

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539

 

 

 

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 09397993559

 

منبع : اختلاف با پدر و مادر

  • ذهن نو