مشاوره روانشناسی ذهن نو

مرکز مشاوره ذهن نو برترین مرکز مشاوره روانشناسی در زمینه های مختلف روانشناسی از جمله مشاوره خانواده، ازدواج، کودک، طلاق، خیانت، نوجوان، بلوغ، جنسی و سکس تراپی ، ترک اعتیاد، اختلات روانی و شخصیت و ... می باشد.

مشاوره روانشناسی ذهن نو

مرکز مشاوره ذهن نو برترین مرکز مشاوره روانشناسی در زمینه های مختلف روانشناسی از جمله مشاوره خانواده، ازدواج، کودک، طلاق، خیانت، نوجوان، بلوغ، جنسی و سکس تراپی ، ترک اعتیاد، اختلات روانی و شخصیت و ... می باشد.

مرکز مشاوره ذهن نو برترین مرکز مشاوره روانشناسی در زمینه های مختلف روانشناسی از جمله مشاوره خانواده، ازدواج، کودک، طلاق، خیانت، نوجوان، بلوغ، جنسی و سکس تراپی ، ترک اعتیاد، اختلات روانی و شخصیت و ... می باشد.

طبقه بندی موضوعی
پیوندها

۱۷۳ مطلب در مرداد ۱۴۰۰ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

درس نخواندن بچه

درس نخواندن بچه مخصوصا در سنین ابتدایی برای والدین دشواری زیادی ایجاد می‌کند. چرا که کودکان هنوز معنای مسئولیت را درک نکرده و والدین خود را در قبال تربیت آن‌ها مسئول می‌دانند. برای حل مساله به این نکته نیز توجه کنید که علت تاکید شما بر درس خواندن چیست؟ تنها فایده درس خواندن برای کودک‌تان پیدا کردن شغل و جایگاهی در آینده نیست، بلکه کودک برای برقراری ارتباط و همین‌طور حل مسائل زندگی خود نیاز دارد که تجربیات مختلفی را یاد بگیرد. به همین خاطر می‌توان گفت درس نخواندن بچه ازجمله مشکلاتی است که باید به آن توجه کافی داشته باشید. اگر احساس می‌کنید به‌تنهایی نمی‌توانید این مشکل را حل کنید بهتر است از یک مشاور متخصص در این زمینه کمک بگیرید.

منبع : درس نخواندن بچه

دلایل درس نخواندن بچه

مشکلات جسمانی یا ناتوانی‌های ذهنی

پیش از اینکه به دنبال هر دلیلی در رفتار فرزندتان برای درس نخواندن بگردید، ابتدا از این موضوع مطمئن شوید که او دچار مشکل جسمانی یا روحی خاصی نباشد. برخی مشکلات مانند ضعف در بینایی، شنوایی یا صحبت کردن و همین‌طور مشکلاتی مانند ناتوانی‌های ذهنی خفیف گاهی اوقات تا پیش از رسیدن کودک به سنین مدرسه قابل‌شناسایی نیستند. به همین خاطر بهتر است ابتدا با کمک گرفتن از یک روانشناس کودک و استفاده از تست هوش سطح توانایی‌های فرزندتان را بررسی کنید.

درس نخواندن بچه و احتمال اختلالات عصبی-رشدی

اختلالات عصبی-رشدی مجموعه‌ای از مشکلات مانند بیش فعالی یا اختلالات یادگیری هستند که از بدو تولد در کودک وجود دارند و به برخی نارسایی‌ها در شرایط مغزی مربوط هستند. این اختلالات نیز ممکن است در فرایند تحصیل فرزند شما مشکل ایجاد کنند. اگر چنین مشکلاتی وجود داشته باشد، به‌راحتی می‌توانید با کمک گرفتن از متخصصین روانشناسی و درمان‌های لازم از شدیدتر شدن مشکل فرزندتان جلوگیری کرده و به او برای بهبود شرایط کمک کنید. به همین خاطر تشخیص این دسته از مشکلات نیز موضوع دیگری است که باید به آن توجه کافی داشته باشید.

تأخیرهای رشدی

برای اینکه کودک بتواند به‌خوبی مطالب آموزشی را متوجه شود، باید به سطح مشخصی از توانایی‌های ذهنی رسیده باشد. تمرکز کردن و بی‌توجهی به محرک‌های مزاحم، حجم مشخصی از حافظه، فهم کلام و دایره واژگان مناسب ازجمله این توانایی‌ها هستند، بااین‌حال برخی کودکان با دلایل مختلفی به‌خصوص محیط نامناسب در این توانایی‌ها ضعیف هستند و این می‌تواند درس خواندن را برای آن‌ها تبدیل به کاری سخت یا پر از شکست کند و به همین خاطر آن‌ها از این موضوع فرار می‌کنند. در شرایطی که فرزندتان دچار این مشکلات باشد باید با استفاده از یک برنامه دقیق و مشخص برای برطرف کردن ناتوانی‌ها به وی کمک کنید.

درس نخواندن بچه و بیماری‌های روحی

یکی از مهم‌ترین تأثیرات بیماری‌های روحی در کودکان این است که توانایی آن‌ها برای تحصیل کم می‌شود. افسردگی و به‌خصوص اضطراب بیماری‌هایی هستند که ممکن است در کودکان دیده شود. کمال‌گرایی والدین، ترس کودک از شکست خوردن، اضطراب جدایی و بسیاری از مشکلات روحی دیگر می‌توانند توانایی‌های تحصیلی کودک را تحت تأثیر خود قرار دهند.

ناراحتی از شرایط تحصیل

گاهی اوقات نیز بی‌میلی کودک نسبت به درس خواندن واکنشی است که آن‌ها به یک شرایط آزاردهنده نشان می‌دهند. بدرفتاری معلم یا همکلاسی‌ها، احساس اضطراب در مدرسه و یا هر شرایط منفی دیگری می‌تواند مدرسه و درس خواندن را برای فرزندتان تبدیل به موضوعی کند که او دوست دارد از آن‌ها فرار کند.

درس نخواندن بچه و رفتار والدین

بزرگ‌ترها و به‌خصوص والدین الگوهایی هستند که کودک بر اساس رفتار آن‌ها عمل می‌کند. اگر شما یا خواهر و برادرهای بزرگ‌تر کودک برخلاف گفته‌هایتان عادت‌هایی مثل درس خواندن یا مطالعه نداشته باشید فرزندان شما نیز به این مسائل توجهی نمی‌کنند.

بی‌نظمی در رفتار

شایع‌ترین دلیل درس نخواندن بچه‌ها بی‌نظمی در رفتار است. بعضی از کودکان نمی‌توانند زمان‌های خود را مدیریت کنند و بین کارهایی مثل درس خواندن، فعالیت‌های فوق‌برنامه و همین‌طور تفریح به‌درستی اولویت‌بندی نمی‌کنند. در این شرایط شما می‌بایست با استفاده از روش‌های مختلف به کودک کمک کنید تا این مشکلات را برطرف کند.

راهکارهای مقابله ای با درس نخواندن بچه

دلایل را پیدا کنید

در نخستین قدم دلایل درس نخواندن فرزندتان را پیدا کنید و همان‌طور که گفته شد در ابتدا از نبود بیماری‌های جسمی و رشدی مطمئن شوید. همچنین می‌توانید به روزهایی که فرزندتان آسان‌تر سراغ درس‌هایش می‌رود و روزهایی که به‌سختی تکالیفش را انجام می‌دهد توجه کنید تا به این نتیجه برسید که چه شرایطی خلقیات او را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

اجازه بدهید فرزندتان تصمیم بگیرد

گاهی اوقات بی‌میلی کودکان به درس خواندن به دلیل جلب‌توجه والدین یا لجبازی با آن‌ها صورت می‌گیرد. این شرایط به‌خصوص زمانی اتفاق می‌افتد که والدین با رفتارهای اضطرابی دائماً درس خواندن فرزندشان را بررسی می‌کنند. در این حالت شما بدون اینکه متوجه باشید استرس خود را به کودک منتقل می‌کنید. یکی از راهکارهایی که در این شرایط می‌توانید امتحان کنید این است که به‌جای بحث کردن با کودک به او اجازه دهید خودش برای زمان مطالعه درس‌ها برنامه‌ریزی کند و همین‌طور هنگامی‌که تکالیفش را انجام نمی‌دهد با پیامدهای آن مواجه شود. از این طریق شما بدون ایجاد درگیری با کودک دلایل اهمیت توجه به تکالیفش را به وی نشان می‌دهید.

اوج انرژی فرزندتان را پیدا کنید

هریک از ما سیستم ذهنی و انرژی خاص خود را داریم. بعضی‌ها اوایل صبح و بعضی‌ها غروب انرژی بیشتری داریم. بعضی از کودکان می‌بایست پیش از شروع بازی و تفریح تکالیف خود را تمام کنند، اما برخی دیگر پس از پایان تفریح با تمرکز بیشتری به سراغ فعالیت‌ها می‌روند. به همین خاطر یکی از دلایلی که باعث درس نخواندن کودک می‌شود این است که والدین این زمان‌ها را نمی‌شناسند و سعی می‌کنند کودک را با شرایط خودشان هماهنگ کنند.

انگیزه ایجاد کنید

اگر می‌خواهید درس خواندن در فرزندتان تبدیل به فعالیتی خودکار شود و او خود به این موضوع علاقه‌مند باشد، ابتدا باید با استفاده از انگیزه‌های بیرونی کودک را به تحصیل تشویق کنید، پس از مدتی خود فرایند درس خواندن و موفقیت‌هایی که کودک در این راه به دست می‌آورد تبدیل به انگیزه‌ای برای فعالیت تحصیلی او می‌شوند. برای اینکه بتوانید فرزندتان را به درس خواندن تشویق کنید بهتر است رفتارهای صحیح او را مورد تشویق قرار دهید و همین‌طور به‌جای تمرکز بر انجام تمام و کمال کارها هرگونه پیشرفت فرزندتان را تشویق کنید.

موضوعی که در تشویق کودک باید به آن توجه داشته باشید این است که تشویق‌ها نباید مانند باج دادن به کودک باشد. گاهی بیان یک جمله تحسین‌آمیز، تعریف کردن از کودک در حضور بقیه و یا حتی تهیه غذای موردعلاقه کودک نیز می‌توانند به‌عنوان پاداش در نظر گرفته شوند.

استراحت در کنار فعالیت

بعضی مواقع از فرزندمان انتظار داریم بی‌وقفه تمام فعالیت‌های درسی‌اش را انجام دهد و استراحت کردن‌های او را دلیلی بر درس نخواندن می‌دانیم. روانشناسان معتقدند در ازای هر نیم ساعت تا چهل‌وپنج دقیقه مطالعه کودک به یک‌ربع استراحت نیاز دارد. البته این زمان‌بندی می‌تواند با توجه به توانایی‌های فرزندتان متفاوت باشد، اما آنچه اهمیت دارد این است که بدانید کودک می‌بایست مابین زمان‌هایی که درس می‌خواند استراحت کند این کار بهره‌وری وی برای ادامه مطالعه را نیز افزایش می‌دهد.

الگوی مناسبی باشید

فرزندان‌تان بیش از هر چیز از رفتارهای شما الگوبرداری می‌کنند. به همین خاطر اگر می‌خواهید آن‌ها چیزی را یاد بگیرند، بهتر است در درجه اول خودتان آن را انجام دهید یا در رفتارتان نشان بدهید که برای آن ارزش قائل هستید. اگر فرزندتان یک‌بار کتاب یا مجله‌ای را دست شما ببیند اثر تربیتی آن صدها برابر بیش از آن است که شما او را برای درس خواندن نصیحت‌کنید.

کمال‌گرا نباشید

با خودتان به این سؤال پاسخ دهید که آیا واقعاً فرزندتان درس نمی‌خواند یا این انتظارات شماست که کمی غیرمنطقی است؟ آیا شما به‌اندازه توانایی‌های کودک از او انتظار دارید و تلاش‌هایش را می‌بینید یا همواره از وضعیت درس خواندنش گلایه دارید؟ گاهی اوقات اضطراب والدین از اینکه مبادا دیگران راجع به آن‌ها یا فرزندشان قضاوت بدی داشته باشند و همین‌طور کمال‌گرایی‌ها و انتظارات نامعمول باعث می‌شود بیش‌ازحد به فرزندتان سخت بگیرید و این کار باعث بروز مشکلات بسیاری ازجمله آسیب دیدن رابطه شما و کودک خواهد شد.

اهمیت مشاوره درباره درس نخواندن بچه

موضوع تحصیل برای کودکان از آن دسته مسائلی است که نباید اهمیت آن را فراموش کرده یا به حال خود رها کنید. بسیاری از مواقع درس نخواندن در سنین پایین باعث می‌شود فرزندتان در برخی مهارت‌های پایه از همسالان خود عقب بیافتد و جبران کردن این فاصله در آینده بسیار سخت خواهد بود.

علاوه بر این گاهی خاطرات تلخ و ناراحتی‌هایی که با درس خواندن پیوند می‌خورند، باعث خواهد شد تا فرزندتان به‌طورکلی از این موضوع گریزان شود به همین خاطر اگر احساس می‌کنید مشکل درس نخواندن فرزند شما جدی‌تر از آن شده که بتوانید از پس آن بربیایید، بهتر است از یک مشاور در این زمینه کمک بگیرید. مشاورین با توجه به شناختی که از اصول برنامه‌ریزی تحصیلی دارند و همین‌طور شناخت شخصیت و روحیات کودکان می‌توانند برای برطرف کردن این مشکل به شما کمک کنند. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

 

سؤالات متداول

چطور فرزندم را به درس خواندن تشویق کنم؟

تشویق کردن پیشرفت‌ها و زمان‌هایی که فرزندتان درس می‌خواند، اهمیت دادن به استراحت و تفریح در کنار فعالیت و همین‌طور پرهیز از کمال‌گرایی ازجمله راهکارهایی هستند که بهتر است امتحان کنید.

چرا بعضی از بچه‌ها علاقه‌ای به درس خواندن ندارند؟

وجود مشکلات جسمی، روحی و یا عقب مانگی‌های رشدی در کنار موضوعاتی که ممکن است در مدرسه باعث آزار آن‌ها شده باشد ازجمله دلایل بی‌علاقگی به درس خواندن هستند.

 

 

منبع : درس نخواندن بچه

 

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

تربیت کودک

آشنایی با اصول تربیت کودک یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدینی است که به تازگی صاحب فرزند شده‌اند. این گروه از والدین معمولاً به دنبال اصول و راهکارهایی هستند تا از طریق آن‌ها بتوانند به پرورش استعدادها و توانایی‌های کودک خود کمک کنند و یا سلامت روحی و شخصیت او را تضمین نمایند. روانشناسان معتقدند که کودکان در هر دوره سنی نیازها و توانایی‌های متفاوتی دارند و تربیت آن‌ها نیز باید به صورتی باشد که تا حد ممکن به این نیازها پاسخ داده و آن‌ها را برای ورود به مرحله بعدی رشد آماده کند. عدم توجه به روانشناسی کودک آینده آن‌ها تحت تاثیر قرار داده و موجب بروز آسیب‌هایی در بزرگسالی خواهد شد. بنابراین پیش از هر چیز در مورد فرزندتان مشاوره کودک دریافت کنید.

منبع : تربیت کودک

به چه مسائلی در تربیت کودک باید توجه کرد؟

هر خانواده‌ای دارای آداب و عادات رفتاری منحصر به فردی است و هر کودکی با نگاه کردن و سرمشق گیری از والدین و نزدیکانش رفتارهای آن‌ها را الگو قرار داده و به مرور زمان شناخت و عادات اعضا در کودک نیز شکل می‌گیرد. والدین جوان امروزی نسبت به پدران و مادران خود در تربیت فرزندانشان محتاطانه‌تر رفتار کرده و در تلاش‌اند تا فرزندانی با کمترین آسیب روحی و روانی پرورش دهند. در ادامه به ابعاد مختلف تربیتی که والدین باید توجه داشته باشند اشاره شده است. برای اشنایی با انواع سبک فرزند پروری کلیک کنید.

سن تربیت کودک

یکی از نخستین سوالاتی که در زمینه تربیت کودک باید به آن پاسخ داد این است که تربیت از چه سنی شروع می‌شود؟ متخصصین روانشناسی کودک بازه زمانی مشخصی را برای تربیت در نظر نمی‌گیرند و معتقدند که از نخستین روزهای تولد بحث تربیت شروع خواهد شد. در واقع شما با محبت یا توجهی که در روزهای اول تولد به کودک خود دارید نخستین قدم‌ها را در تربیت کودکتان برمی‌دارید و به تدریج با بزرگتر شدن وی ابعاد بیشتر و پیچیده‌تری از تربیت نیز به آن اضافه خواهد شد. بهتر است برای آشنایی با جنبه‌های مختلف تربیت و زمان ارائه هر آموزشی به فرزند خود با یک مشاور کودک صحبت کنید. متخصصین می‌توانند اطلاعات مناسبی راجع به نیازهای هر دوره سنی و سطح توانایی‌های کودک در هر دوره در اختیارتان بگذارند. برای اطلاع از بهترین اقدامات مرتبط با سن تربیت کودک کلیک کنید.

اشتباهات تربیتی والدین

یکی دیگر از نکاتی که در تربیت کودک باید به آن توجه داشت این است که برخی رفتارها باعث آسیب دیدن شخصیت کودک شده و تأثیر مثبتی در او نخواهند داشت. به این قبیل رفتارها اشتباهات تربیتی گفته می‌شود. آشنایی با این اشتباهات اهمیت بسیاری برای والدین دارد زیرا با عمل کردن به آن‌ها به صورت ناخواسته فرزندتان را در معرض آسیب‌های روحی مثل اضطراب یا افسردگی قرار می‌دهید یا ممکن است او دچار بعضی ضعف‌های شخصیتی شود که تا سنین بزرگسالی نیز همراهش باشند. برخی از رایج‌ترین اشتباهات تربیتی شامل موارد زیر هستند. برای جلوگیری و آشنایی با سایر اشتباهات تربیتی والدین کلیک کنید.

  • تنبیه‌های فیزیکی
  • بی توجهی به رفتارهای مثبت و توانایی‌های کودک
  • توجه به نتیجه و ماحصل کارها به جای توجه به فرایند
  • مسخره کردن یا بی اهمیت دانستن ترس‌ها، خیالات یا نگرانی‌های کودک
  • بیان جملاتی مثل (دیگر دوستت ندارم)، (تو دیگر فرزند ما نیستی) و …

تربیت جنسی کودک

والدین می‌بایست به تمامی ابعاد تربیتی توجه کافی داشته باشند. یکی از جنبه‌های تربیت که باید به آن توجه داشته باشید تربیت جنسی کودک است. روانشناسان معتقدند که همانند سایر ابعاد تربیت، تربیت جنسی کودک نیز سن یا مقطع خاصی ندارد و شما می‌بایست این موضوع را به عنوان یک فرایند و در طی سال‌های تربیت کودک مدنظر داشته باشید.

تربیت جنسی به طور کلی به معنای پاسخ‌دهی صحیح به کنجکاوی‌های جنسی کودک، آموزش حریم خصوصی به او و یاددهی اصولی است که در هر فرهنگ باید راجع به مسائل جنسی رعایت شوند. یکی از مهم‌ترین دلایل اهمیت تربیت جنسی کودک این است که با افزایش آگاهی، احتمال بروز آسیب‌هایی مثل تجاوز کاهش پیدا می‌کند و همچنین شما می‌توانید میزان دانسته‌های فرزندتان در هر دوره سنی را تحت کنترل داشته باشید. به همین خاطر بهتر است اطلاعات خود را، راجع به اصول تربیت جنسی افزایش دهید. جهت دریافت آموزه های مربوط به تربیت جنسی کودکان کلیک کنید.

آموزش مهارت‌ها به کودک

خیلی از دشواری‌هایی که بزرگسالان با آن مواجه می‌شوند به دلیل ضعف در مهارت‌هایی است که داشتن آن‌ها می‌توانست در شرایط سخت بسیار کمک کننده باشد. به همین خاطر در سال‌های اخیر روانشناسان تاکید بسیاری بر آموزش مهارت‌های زندگی به کودکان دارند. متاسفانه برخلاف تصور بسیاری از والدین این مهارت‌ها در طول زندگی و به صورت خود به خودی برای کودک دست‌یافتنی نخواهد بود و یا درصورتیکه چنین احتمالی وجود داشته باشد، کسب تجربه و مهارت در این زمینه‌ها می‌تواند هزینه‌های سنگینی را برای کودک به همراه داشته باشد. در نتیجه بهتر است از اولین سال‌های رشد کودک و در جریان تربیت با کمک گرفتن از یک مشاور، کودکتان را با مهارت‌های مختلف زندگی آشنا کنید. برخی از این مهارت‌ها شامل موارد زیر هستند.

  • توانایی (نه) گفتن
  • توانایی دوست یابی و برقراری روابط اجتماعی
  • توانایی مدیریت احساسات
  • توانایی حل مسئله و تصمیم گیری
  • توانایی مدیریت زمان
  • و…

چند نکته تربیتی کودکان

اگرچه کودکان در هر دوره سنی نیازهای متفاوتی دارند و در تربیت آن‌ها باید به مسائل مختلف توجه داشته باشید، اما برخی نکات اصول کلی تربیت هستند و می‌توانند به شما در همه زمان‌ها کمک کنند. مهم‌ترین اصول تربیتی را در ادامه با یکدیگر مرور خواهیم کرد.

  1. همواره به قوانین و مقرراتی که در خانه وضع کرده‌اید وفادار باشید. اگر فرزندتان احساس کند که با قشقرق درست کردن یا هر طریق دیگری می‌تواند شما را مجاب کند، کنترل رفتار وی سخت خواهد بود.
  2. هنگام تربیت کودک تنبیه را کنار بگذارید. تنبیه اطلاعات تربیتی مناسبی در اختیار فرزندتان قرار نمی‌دهد و صرفاً به او این پیام را منتقل می‌کند که نباید کاری را انجام دهد، اما راجع به چرایی این مسئله یا رفتار جایگزین چیزی نمی‌گوید.
  3. رفتارهای مناسب کودک خود را پاداش دهید و آن‌ها را به خاطر هر موضوع کوچکی تشویق کنید.
  4. زمانی را برای بازی با کودک و یا هر فعالیت دیگری که برای او خوشایند است اختصاص دهید.
  5. درصورتی که همیشه انجام کارها را خودتان برعهده بگیرید باعث اختلال در رشد اعتماد به نفس کودک می‌شوید و او در بزرگسالی همواره به توانایی‌هایش با شک و تردید نگاه خواهد کرد.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

 

سؤالات متداول

آموزش مهارت‌های زندگی به کودک باید از چه سنی شروع شود؟

سنین پیش‌دبستانی یا اولین سال‌های دبستان زمان مناسبی برای آموزش این مهارت‌ها به کودک است.

تربیت جنسی کودک چه اهمیتی دارد؟

درصورتی‌که شما کنجکاوی‌های جنسی کودک خود را بی‌پاسخ بگذارید یا او را تنبیه کنید آن‌ها پاسخ سوالاتشان را به شیوه دیگری پیدا خواهند کرد که ممکن است توانایی کنترل شما را کاهش دهد. علاوه بر این افزایش آگاهی‌های کودک باعث کاهش بروز آسیب‌های مثل تجاوز خواهد شد.

کمک گرفتن از مشاورین در تربیت کودک چه اهمیتی دارد؟

متخصصین روانشناسی کودک می‌توانند اطلاعات مفیدی را در زمینه نیازهای رشدی کودک شما در هر مرحله و نحوه برخورد شما با آن‌ها در اختیارتان بگذرانند. متخصصین حاضر در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو با تجربه چندین ساله ای که در ارتباط با کودکان دارند می توانند به شما در خصوص مشکلات مرتبط با فرزندان‌تان راهنمایی‌های لازم را ارائه دهند.

 

 

منبع : تربیت کودک

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

کودکان استثنایی یا کودکان با نیازهای خاص به گروهی از کودکان گفته می‌شود که در یکی از توانایی‌های حسی، حرکتی یا هوشی با میانگین جامعه تفاوت داشته باشند. این تعریف علاوه بر این تفاوت‌ها مشکلات رفتاری مانند بیش فعالی یا اوتیسم را نیز شامل می‌شود. دلیل نام‌گذاری این کودکان به عنوان استثنایی این است که آن‌ها در مقایسه با گروه اکثریت، جامعه کوچک‌تری را تشکیل می‌دهند. با توجه به نیازهای خاص آموزشی و مراقبتی این کودکان یک زمینه تخصصی در علم روانشناسی به بررسی این کودکان و شیوه آموزش آن‌ها می‌پردازد. در ادامه به بررسی بیشتر این حیطه از روانشناسی خواهیم پرداخت پس با ما همراه باشید.

منبع : کودکان استثنایی چه کسانی هستند؟

کودکان استثنایی

کودک استثنایی به آن دسته از کودکانی گفته می‌شود که در مقایسه با اکثریت همسالان تفاوت‌هایی را در یک یا چند زمینه حسی، حرکتی، رفتاری و هوشی دارند. اگرچه عبارت کودکان استثنایی معمولاً نوعی نقص و ناتوانی را به ذهن متبادر می‌کند، اما همانطور که در تعریف بالا گفته شد این کودکان صرفاً با اکثریت متفاوت هستند و این تفاوت می‌تواند مانند بهره‌های هوشی بالا و کودکان تیزهوش به صورت مثبت نیز تعریف شود. برخورد و تربیت این کودکان نیز به شیوه‌ای خاصی باید باشد، با دریافت مشاوره کودک می‌توانید مهارت های لازم را بیاموزید.

دسته بندی کودکان استثنایی

معمولاً کودکان استثنایی را برحسب نوع تفاوتی که با سایرین دارند در دسته‌بندی‌های مشخصی قرار می‌دهند که معروف‌ترین این طبقه بندی‌ها به صورت زیر است.

توانایی هوشی

کودکان استثنایی بر اساس میزان بهره هوشی به دو گروه آهسته گام یا عقب مانده ذهنی و تیزهوش تقسیم می‌شوند. البته هر کدام از این دو گروه نیز با توجه به میزان بهره هوشی در دسته‌های مختلفی قرار می‌گیرند. این طبقه بندی به معلمان و سایر افرادی که با این گروه از کودکان در ارتباط هستند کمک می‌کند تا بدانند که این کودکان چه نیازهایی دارند و چه انتظاراتی می‌توان از آن‌ها داشت.

ناتوانی‌های حسی

این گروه از کودکان استثنایی در یکی از حواس بینایی و شنوایی و یا هر دوی آن‌ها دچار مشکل هستند. آن‌ها ممکن است دچار ضعف‌های شدید در حواس خود باشند و یا به طور کلی از یک حس محروم شوند. با توجه به اینکه ناتوانی در صحبت کردن ارتباط چندانی با حواس فرد ندارد معمولاً این آسیب در این طبقه بندی قرار نمی‌گیرد.

ناتوانی‌های حرکتی

همانطور که از نام این طبقه پیداست کودکان استثنایی که در این گروه قرار می‌گیرند به لحاظ توانایی حرکت و فعالیت در محیط با محدودیت‌هایی مواجه هستند. یکی از اصلی‌ترین دلایلی که برای ناتوانی‌های حرکتی بیان می‌شود فلج مغزی است. البته فلج مغزی شرایطی نیست که صرفاً توانایی حرکتی فرد را تحت تأثیر قرار دهد، بلکه می‌تواند سایر توانایی‌های کودک از جمله بهره هوشی را نیز تحت الشعاع قرار دهد؛ اما جدی‌ترین آسیب و ناتوانی که برای کودک به همراه خواهد داشت ناتوانی حرکتی است.

مشکلات رفتاری

کودکان این گروه به طور کلی با نام کودکان ناسازگار شناخته می‌شوند و اختلالات رفتاری مانند بیش فعالی، نقص توجه و اختلالات طیف اوتیسم در این گروه قرار می‌گیرند. اگرچه هنوز دلیل قطعی ابتلا به این اختلالات مشخص نشده با این حال متخصصان معتقدند وجود نارسایی‌های جدی در مغز این کودکان باعث ایجاد تفاوت‌های رفتاری می‌شود.

آموزش کودکان استثنایی

نحوه آموزش کودکان استثنایی یکی از موضوعاتی است که برای سال‌ها در روانشناسی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در حال حاضر دو دیدگاه در زمینه آموزش این کودکان مطرح است و هریک از آن‌ها دلایلی برای تأیید خود و رد دیگری دارند.

دیدگاه طرفدار جداسازی کودکان استثنایی از سایر کودکان

طرفداران این دیدگاه معتقدند با توجه به نیازهای خاص این گروه از کودکان بهتر است آن‌ها در شرایطی مجزا از سایرین و با کمک گرفتن از معلمانی که در زمینه آموزش کودکان استثنایی تخصص دارند تحصیل کنند. یکی از مزایای این دیدگاه این است که کودکان با گروه بزرگی از همسالان‌شان آشنا می‌شوند که مشکلاتی مشابه آن‌ها دارند و این موضوع به لحاظ روابط اجتماعی و پذیرش ناتوانی‌ها برای آن‌ها مطلوب خواهد بود.

دیدگاه طرفدار ادغام کودکان استثنایی با سایر کودکان

طرفداران این شیوه معتقدند که نباید کودکان استثنایی را از سایر اعضای جامعه جدا کرد. آن‌ها می‌بایست از همان کودکی ارتباط برقرار کردن و تعامل درمیان سایر اعضای جامعه را یاد بگیرند. از نظر معتقدین به این شیوه آموزشی جدا کردن کودکان استثنایی از سایر دانش آموزان به معنای دامن زدن به ناتوانی‌های این گروه از کودکان است.

مشکلات کودکان استثنایی

افرادی که در گروه استثنایی قرار می‌گیرند معمولاً از کودکی تا بزرگ‌سالی آسیب‌های بسیاری را تجربه می‌کنند. این آسیب‌ها می‌تواند به دلیل درک نامناسب مردم و جامعه، نبود خدمات رفاهی و یا زمینه بیماری‌های روحی به وجود بیاید. به همین خاطر بهتر است استفاده از نظرات مشاورین و روانشناسان برای این گروه از کودکان جدی‌تر گرفته شود تا آن‌ها بتوانند علی رغم وجود ناتوانی از سایر توانمندی‌های خود به خوبی استفاده کنند. از جمله دشواری‌های کودکان استثنایی می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم.

ناتوانی در دوست یابی

معمولاً با توجه به نوع نگاهی که به این کودکان می‌شود آن‌ها امکان پیدا کردن دوست در مدرسه یا محله را ندارند. حتی در شرایطی که سایر کودکان تمایل به دوستی و آشنایی با آن‌ها را دارند، ممکن است برخی محدودیت‌ها از جانب والدین برای کودکان وضع شود. علاوه بر این با توجه به نبود آگاهی راجع به آن‌ها و نیازهای آن‌ها معمولاً ارتباط دیگران با این کودکان نه تنها کمک کننده نیست، بلکه آسیب‌هایی را نیز به همراه خواهد داشت. ناتوانی در برقراری روابط اجتماعی باعث آسیب روحی در این کودکان و احساس تنهایی می‌شود.

احساس ضعف و کمبود

این کودکان با مشاهده سایر همسالان از ضعف خود احساس ناراحتی کرده و نسبت به سایرین خود را ضعیف‌تر می‌بینند. البته نوع برخورد اطرافیان و به خصوص بزرگ‌ترها تأثیر بسیاری در شکل گیری چنین باوری در کودک دارد. به همین خاطر آگاهی و آموزش بزرگسالانی که با این کودکان در ارتباط هستند نکته حائز اهمیتی است که معمولاً به آن بی‌توجهی می‌شود.

نبود خدمات اجتماعی مناسب

فقدان امکانات رفاهی مناسب برای بهره مندی این گروه از خدمات اجتماعی، از جمله دشواری‌هایی است که باعث محرومیت آن‌ها از تجربه مسائل بسیاری شده و به مشکلات روحی آن‌ها دامن می‌زند.

مشکلات اعضای خانواده کودکان استثنایی

وجود یک کودک استثنایی در خانواده می‌تواند زندگی تمامی اعضای خانواده را تحت تأثیر قرار دهد. به همین خاطر در زمینه سلامت روان و کیفیت زندگی اعضای خانواده این کودکان تحقیقات بسیاری صورت گرفته و معمولاً به آن‌ها توصیه می‌شود برای جلوگیری از بروز مشکلات روحی جدی با یک مشاور در ارتباط باشند. برخی از این مشکلات را می‌توان به این صورت عنوان کرد.

  • مشکلات مالی به دلیل هزینه‌های درمانی و آموزشی این کودکان
  • احساس تنش و فشار روانی به دلیل تلاش برای تأمین نیازهای مالی و مراقبتی این کودکان
  • احساس نارضایتی و ناکامی در زندگی
  • مشکلات زناشویی و کاهش کیفیت ارتباط زوجین

اهمیت درمان در کودکان استثنایی

درمان در کودکان استثنایی با توجه به نوع آسیب و مشکلات پیش آمده می‌تواند حالات مختلفی داشته باشد. استفاده از داروها، جلسات توانبخشی یا آموزش‌های رفتاری می‌توانند اهداف درمانی برای این گروه از کودکان باشند. علاوه بر این استفاده از جلسات مشاوره و مراقبت از سلامت روان این کودکان نیز اهمیت بالایی دارد. البته در درمان این کودکان باید به این نکته توجه داشت که درمان‌ها معمولاً با هدف کنترل وضعیت فعلی یا جلوگیری از گسترش بیماری شکل می‌گیرند و احتمال بهبودی کامل برای این کودکان بسیار ضعیف است. شما می توانید خدمات درمانی و آموزشی مورد نیاز را از برترین متخصصان مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو دریافت کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

 

سؤالات متداول

آیا کودکان استثنایی می‌توانند در مدارس عادی تحصیل کنند؟

در سال‌های اخیر آموزش و پرورش تلاش‌هایی را در این زمینه انجام داده است اما این مسئله به میزان معلولیت فرد و توانایی وی برای تطبیق با جامعه بستگی دارد.

چه زمانی کودکان کم بینا یا کم‌شنوا در گروه کودکان استثنایی قرار می‌گیرند؟

درصورتی که شدت کم بینایی یا کم شنوایی به حدی باشد که جریان عادی زندگی کودک را تحت الشعاع قرار دهد این کودکان در گروه کودکان استثنایی قرار می‌گیرند.

 

 

 

منبع : کودکان استثنایی چه کسانی هستند؟

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

آیا از اصول حرف زدن با کودک آگاهی دارید؟ یکی از راه‌های برقراری ارتباط با کودک، ارتباط کلامی و گفتگو با اوست. کودک باید یاد بگیرد چگونه با اطرافیان ارتباط برقرار کند و شبکه ارتباطی خود را افزایش دهد. متاسفانه در جوامع امروزی، مشکلات اقتصادی، شاغل بودن والدین، اختلالات روانی و انواع بیماری‌ها شرایطی را ایجاد کرده که پدر و مادرها حوصله وقت گذراندن با کودک خود را نداشته باشند و نتوانند اصول صحیح برقراری ارتباط را به فرزند خویش یاد دهند. اما راه حل این مشکل چیست؟ آیا کودک به تنهایی و بدون کمک گرفتن از والدین می‌تواند اصول صحیح ارتباطات اجتماعی را یاد بگیرد و روابط اجتماعی خود را گسترش دهد؟ با آگاهی از اصول حرف زدن با کودک و کمک گرفتن از متخصص، می‌توانید ارتباط بهتری با فرزند خود برقرار نمایید. برای کسب اطلاع در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید. 

 منبع : حرف زدن با کودک چگونه باید باشد؟

اهمیت ارتباط والدین با کودک

پدر و مادر ها باید بدانند که تمامی وظایف آن‌ها در قبال فرزند خویش تنها به رفع نیازهای مالی خلاصه نمی‌شود. کودکان به حمایت عاطفی و محبت نیاز دارند تا بتوانند در آینده از سلامت روانی برخوردار باشند و به طور صحیح ارتباط اجتماعی برقرارنمایند. آن‌ها دوست دارند با والدین خود وقت بگذرانند و از آرزوها و امیال خود با پدر و مادر صحبت کنند. اگر خستگی، شاغل بودن و مشکلات اقتصادی به عنوان موانع ایجاد ارتباط بین کودک و والدین قرار بگیرد، کودک نمی‌تواند اصول صحیح ارتباط را یاد بگیرد و با اطرافیان خود صحبت کند، در نتیجه مهارت‌های اجتماعی او رشد نمی‌کند و همیشه تنها خواهد بود.

 

روش های صحیح حرف زدن با کودک

حرف زدن با کودک ضمن اینکه باعث تقویت ارتباط بین شما و فرزند تان می‌شود، اصول صحیح صحبت کردن را هم به او می‌آموزد. روش‌های صحیح حرف زدن با کودک عبارتند از:

1. گفتن اسم کودک

اولین نکته در ایجاد ارتباط با کودک “خواندن نام کودک” است. ابتدا باید تمامی حواس کودک را به خود جلب نمایید و او را از توجه به اطراف باز دارید. به این منظور اسم کودک خود را صدا بزنید  تا بداند که مخاطب اصلی کلام شماست و باید به صحبت‌هایتان دقت کند.

2. به صحبت‌های کودک خود توجه نمایید

وقتی کودک سوالی دارد یا برای صحبت کردن با والدین پیش قدم می‌شود، باید در اولویت کار پدر و مادر قرار بگیرد. هر کاری که مانع توجه به صحبت‌های کودک می‌شود اعم از تماشای تلویزیون یا سرگرم بودن با موبایل باید کنار گذاشته شود تا کودک احساس کند برای والدین ارزشمند است و آن‌ها با دقت به حرف‌هایش گوش می‌دهند.

3. حرف زدن با کودک | عدم استفاده از جملات منفی

وقتی پدر و مادر هنگام گفتگو با کودک، دائما از کلمات منفی استفاده کنند و به کودک خود القا نمایند که او دست به هر کاری بزند، خرابکاری ایجاد می‌شود، حس گناه را در فرزند خود شکل می‌دهند. به جای اینکه از جملاتی مانند اینکه ” نه نکن- لیوان را محکم بگیر، آن را می‌شکنی” استفاده کنید، اصول صحیح صحبت با کودک خود را رعایت نمایید و جملاتی را به کار ببرید که به او اعتماد به نفس ببخشد و حس شادی در وی ایجاد کند.

4. به او استرس ندهید

اگر شما شاغل هستید و یا به هر دلیلی نمی‌توانید صبر کنید تا کودک کارهایش را انجام دهد، دائما نگویید” زود باش، زود باش. دیرم شده” استفاده از این عبارت‌ها در کودک شما استرس ایجاد می‌کند و باعث می‌شود دست و پای خود را گم کند. در نتیجه انجام کار برایش سخت‌تر می‌شود؛ حتی اگر قرار باشد کار ساده‌ای مانند بستن بند کفشش را انجام بدهد.

5. اجتناب از به کار بردن جملات مقایسه‌ای

هرگز در هنگام صحبت کردن با کودک خود، از عبارت‌های مقایسه‌ای استفاده نکنید. گفتن اینکه آن بچه این کار را می‌کند اما تو بلد نیستی، اعتماد به نفس کودک را به خطر می‌اندازد. بهتر است به طور غیر مستقیم در مورد رفتارهای صحیح بچه‌های دیگر صحبت کنید. به طور مثال به کودک خود بگویید” عزیزم دیدی آن بچه چقدر با ادب بود و پس از وارد شدن به همه مهمان‌ها سلام کرد؟ همه افرادی که در مهمانی بودند او را تشویق کردند”.

بیشتر بخوانید: اشتباهات تربیتی والدین

6. ایجاد ارتباط چشمی

برای درک بهتر کودک خود و داشتن ارتباط صمیمانه‌تر لازم است که عمیقا توجه خود را به او معطوف نماید. ارتباط کلامی با کودک همراه با حفظ ارتباط چشمی، می‌تواند تاثیر جملات و عباراتی را که استفاده می‌کنید چندین برابر کند.

7. حرف زدن با کودک | توجه به لحن صحبت کردن

کودک همیشه مقصر نیست. برخی از اشتباهات کودکان اقتضای سن آن‌هاست و زمینه رشد آنان را فراهم می‌آورد. لحن تحقیر آمیز و یا همراه با عصبانیت نمی‌تواند راه حل خوبی باشد. بهتر است کمی صبر کرده و وقتی کودک در شرایط مطلوب‌تری قرار گرفت و عصبانیت شما کمتر شد با او صحبت کنید.

8. عدم استفاده از جملات تهدید آمیز

مسلما کودک شما نمی‌تواند یک فرد کاملا مطیع و فرمانبردار باشد که هیچ آزادی عمل و بیانی ندارد. به همین دلیل هنگام صحبت با او هیچ گاه از کلمات و جملات تهدید آمیز استفاده نکنید زیرا کودک اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد و در آینده هم نمی‌تواند آزادانه اظهار نظر کند.

9. سوال پرسیدن از کودک

اگر کودک به هر دلیلی بیشتر اوقات ساکت و آرام است یا در گوشه‌ای تنها می‌نشیند، به سراغ او بروید و در حین گفتگو، سوالات تحلیلی بپرسید. سوالاتی که نیاز به توضیح داشته باشند و تنها به پاسخ بله یا نه اکتفا نکنید. اینکه امروز در مهد کودک یا مدرسه چه اتفاقی افتاد؟ نظرت در مورد این کارتون چیست؟ کدوم یکی از شخصیت‌ها آن رو دوست داری و چرا؟

10. حرف زدن با کودک | کودکانه حرف نزنید

لازم نیست وقتی با کودک صحبت می‌کنید لحن کلام خود را بچگانه نشان دهید. آن‌ها بسیار باهوش هستند و طی روز لحن مکالمه شما را با اطرافیان می‌بینند. به همین دلیل لحن کودکانه شما را دوست ندارند و ترجیح می‌دهند موقع صحبت کردن با آن‌ها خودتان باشید؛ فقط شمرده‌تر صحبت کنید.

11. قطع نکردن حرف های کودک

اجازه بدهید کودک با آرامش کامل تمام حرف‌های خود را بگوید و هیچگاه وسط حرف‌هایش نپرید. پریدن بین حرف‌های کودک به او این چنین القا می‌کند که حرف‌های تو چندان مهم نیستند و بهتر است زود حرف‌هایت را تمام کنی. در نتیجه کودک اشتیاق خود را برای ادامه دادن صحت‌هایش از دست می‌دهد. بهتر است اجازه دهید کودک صحبتش را تمام کند و سپس اگر سوالی از او دارید، بپرسید تا رشته کلام را گم نکند.

 

پدر و مادر به عنوان الگوی صحیح

پدر و مادرها به دلیل اینکه مدت زمان بیشتری با کودک خود وقت می‌گذرانند، به عنوان الگوی رفتاری برای فرزند در نظر گرفته می‌شوند. پس باید به نوع جملاتی که در هنگام صحبت کردن به کار می‌برید، توجه داشته باشید. استفاده از کلماتی همچون لطفا یا تشکر بسیار مهم است زیرا به کودک می‌آموزد که در قبال کارهای خوبی که دیگران برایش انجام می‌دهند، حس قدردانی داشته باشد و از آن‌ها تشکر نماید. همچنین شما می‌توانید با کمک گرفتن از یک فرد متخصص، اصول صحیح برقراری ارتباط با کودک را فرا بگیرید. برای آشنایی با بهترین روش‌های تربیت کودک کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

 

سوالات متداول

چگونه باید صحبت کرد تا کودک متوجه حرف‌های من بشود؟

کودکان به اقتضای سن خود نیازمندند که با کلامی ساده و بدون ابهام با آن‌ها صحبت شود. به کار بردن جملات مبهم و یا کلمات سنگین، کودک را دچار سردرگمی کردهه و مانع از این می‌شود که به خوبی حرف‌های شما را درک کند و به آن جامه عمل بپوشاند.

حرف زدن با کودک و برقرار کردن ارتباط با او چه اهمیتی دارد؟

پدر و مادرها باید بدانند که وظایف آن‌ها در قبال فرزند خویش تنها به رفع نیازهای مالی خلاصه نمی‌شود. کودکان به حمایت عاطفی و محبت نیاز دارند تا بتوانند در آینده از سلامت روانی برخوردار باشند و به طور صحیح ارتباط اجتماعی برقرارنمایند. آن‌ها دوست دارند با والدین خود وقت بگذرانند و از آرزوها و امیال خود با پدر و مادر صحبت کنند.

 

 

 منبع : حرف زدن با کودک چگونه باید باشد؟

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

درمان شخصیت اسکیزوتایپال چگونه صورت می‌گیرد؟ اختلال شخصیت‌اسکیزوتایپال یکی از انواع اختلالات گروه A می‌باشد که فرد عقاید خرافی و رفتارهای عجیب و غریب دارد. این اختلال شخصیتی معمولا در افراد بالغ که مشکلات روانی زمینه‌ای دارند ایجاد می‌شود و در طول زندگی پیامدهای ناگواری را برای فرد به همراه دارد. از همین رو درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال کمک می‌کند تا فرد بتواند سریع‌تر به روند عادی زندگی خود بازگردد. معمولا روش‌های درمان‌های مختلفی به کار گرفته می‌شود که با توجه به شرایط فرد و شدت اختلال متفاوت است. در ادامه به بررسی کامل این روش‌ها خواهیم پرداخت. بهره بردن از مشاوره اختلالات شخصیت به فرد مبتلا و خانواده در راستای کاهش مشکلات، تاثیرات مثبت زیادی دارد. 

منبع : درمان شخصیت اسکیزوتایپال

درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

اولین اقدام در درمان شخصیت‌‌های اسکیزوتایپال این است که تشخیص به درستی صورت بگیرد زیرا این اختلال شخصیت، همبودی بسیار زیادی با دیگر اختلال‌های شخصیتی مانند پارانوئید و اسکیزوفرنی دارد، به همین دلیل ابتدا لازم است که با معیارهای تشخیصی اختلال شخصیت اسکیزوتایپال آشنا شوید.  برای آشنایی با سایر اختلالات شخصیت دسته a کلیک کنید.

معیارهای تشخیصی اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

  • عقاید خرافی و مخالف فرهنگ
  • توهم و ادراکات غیر معمول
  • بدبینی شدید
  • فقدان دوست صمیمی
  • اضطراب بیش از اندازه
  • افکار انتساب به خود
  • داشتن سوء ظن و تفکرات بدبینانه 
  • داشتن افکار جادویی
  • رفتار و وضع ظاهری عجیب و غریب

با این حال در صورتی که این علائم تشخیص داده شد لازم است که فرآیند درمان هرچه سریع‌تر آغاز گردد. اهمیت مداخله بهنگام به این خاطر است که افراد با اختلال شخصیت‌اسکیزوتایپال با پیامدهای جدی در طول زندگی مواجه می‌شوند. 

روش‌های درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

روانشناسان در درمان اختلال شخصیت‌اسکیزوتایپال معمولا ترکیبی از روش‌های درمانی را به کار می‌برند که با توجه به شدت اختلال و ویژگی‌های فردی متفاوت است. در ادامه به مهم‌ترین آنها اشاره می‌شود.

روان درمانی

در روان درمانی معمولا به فرد بیمار کمک می‌شود تا مهارت‌های لازم را کسب نمایند و بتوانند با محیط اجتماع سازگاری بیشتری پیدا کنند. در واقع روان درمانی موجب می‌شود شخصیت اسکیزوتایپال در برقراری ارتباط اجتماعی، راحتی بیشتری را احساس کنند و اضطراب‌های اجتماعی کمتری را متحمل شوند. 

درمان شناختی رفتاری (CBT) شخصیت اسکیزوتایپال

درمان شناختی رفتاری بر اصلاح شناخت و باورهای غلط فرد تمرکز دارد، در این نوع درمان هدف بر این است که فرد بیمار توهمات و باورهای خرافی خود را بشناسد و نسبت به موقعیت‌های اجتماعی که در وی اضطراب فزاینده‌ای ایجاد می‌کند، آگاهی کسب نماید. در نتیجه باورهای صحیح و درست جایگزین باورهای غلط درباره دنیا و افراد جامعه خواهد شد.

گروه درمانی

درمان فردی در کنار درمان گروهی کمک می‌کند تا فرد از تجربیات افراد دیگر در گروه نیز بهره ببرد و احساس تنهایی و خجالت زدگی نداشته باشد. گروه درمانی در راستای اصلاح باورها و عقاید در کنار ایجاد یک محیط دوستانه و صمیمی در افزایش بهداشت روانی فرد موثر خواهد بود و تاثیرات زیادی در درمان شخصیت‌اسکیزوتایپال دارد.

خانواده درمانی

به دلیل اینکه اشخاص اسکیزوتایپال تنها به نزدیکان خود اعتماد دارند می‌بایست در جریان درمان، نقشی برای خانواده قائل شد. خانواده درمانی موجب می‌شود فرد بیمار مورد حمایت قرار بگیرد و هم اینکه اگر خللی در ارتباط بین آن‌ها و اعضای خانواده وجود دارد برطرف گردد. در جلسات خانواده درمانی، اعضای خانواده یاد می‌گیرند که چگونه با شخصیت اسکیزوتایپال برخورد کنند.

درمان حمایتی شخصیت اسکیزوتایپال

این روش درمانی نوعی تشویق و تقویت مهارت‌های انطباقی است. به عبارت دیگر هر زمان که فرد مبتلا به شخصیت اسکیزوتایپال قدم مثبتی بردارد مورد تشویق و تایید دیگران قرار می‌گیرد. این تشویق کردن سبب می‌شود انجام آن رفتار مثبت در شخصیت اسکیزوتایپال تقویت و تثبیت شود. همچنین انگیزه بیشتری پیدا می‌کند تا قدم‌های مثبت بعدی را نیز بردارد.

دارو درمانی

برخلاف دیگر روش‌های درمانی، دارودرمانی چندان نتیجه بخش نیست و کمک زیادی به بهبود وضعیت بیمار نمی‌کند. داروهایی که برای شخصیت اسکیزوتایپال تجویز می‌شوند معمولا داروهای ضد روان پریشی هستند و تا حدی قادرند نشانه‌های بدبینی را در فرد بیمار کاهش دهند. در خصوص دارودرمانی، حساسیت زیادی وجود دارد زیرا شخصیت‌های اسکیزوتایپال به طور معمول به سمت مصرف مواد مخدر گرایش دارند. به همین جهت مصرف دارو و مواد مخدر به طور همزمان پیامدهای ناگواری به همراه دارد. 

برای دریافت مشاوره در زمینه شخصیت می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.

 

 

سوالات متداول

آیا درمان قطعی و سریع برای برای اختلال شخصیت اسکیزوتایپال وجود دارد؟

خیر. این اختلال نیز مانند دیگر اختلال‌های شخصیتی، بخشی از شخصیت شکل گرفته فرد را تشکیل می‌دهند و پس از درمان نیز تا حدی علائم مربوط به آن‌ها ادامه خواهند داشت. اما پیگیری و ادامه روند درمان تا حد قابل توجهی مشکلات رفتاری فرد را کاهش می‌دهد.

علائم اختلال شخصیت اسکیزوتایپال شبیه به کدام نوع از اختلال‌های روانشناختی است؟

معمولا روانشناسان در تشخیص این نوع اختلال شخصیتی دقت خاصی را به کار می‌برند زیرا ممکن است با اختلال شخصیت دوقطبی، اسکیزوفرنی و اختلالات عصبی-رشدی اشتباه گرفته شوند.

 

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539

 

 

 

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 66419012-021

 

 

 

 

منبع : درمان شخصیت اسکیزوتایپال

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

شاید ازدواج در 15 سالگی تا چند دهه پیش بسیار مرسوم بود. اما امروزه با مطرح شدن موضوع کودک همسری و پیگیری حقوق کودکان و نوجوانان بسیاری از فعالین حقوق مدنی به دنبال تصویب قانون منع ازدواج برای افراد زیر هجده‌سال هستند. چرا که در این سنین دختر/پسر هنوز از نظر روانی برای یک تصمیم گیری مستقل آماده نیست و در بسیاری از موارد قربانی اجبار و زور خانواده‌ها می‌شود. 15 سالگی سنی است که اشتیاق جنسی ظاهر می‌شود و خیلی مواقع والدین نگران به انحراف کشیده شدن فرزندشان هستند. اما باید گفت ازدواج راه حل آن نیست و برای جلوگیری از برخی مسائل بهتر است از متخصصان نوجوان کمک بگیرید.

منبع : ازدواج در 15 سالگی

علل گرایش به ازدواج در 15 سالگی

عوامل مختلفی می‌توانند در تصمیم‌گیری برای ازدواج در سن پایین دخیل باشند که در ادامه به چند مورد از مهم‌ترین آن‌ها اشاره کرده‌ایم. برای آشنایی با معایب و مزایای ازدواج زودهنگام کلیک کنید.

1- تجربه عشق آتشین در نوجوانی

دوره نوجوانی زمانی است که میل جنسی بیدار می‌شود و نوسانات هورمونی به تشدید عواطف و احساسات می‌انجامد. در این شرایط کسانی که در یک رابطه عاطفی قرار می‌گیرند معمولا عشق پرشوری را تجربه می‌کنند که در اصطلاح به آن عشق آتشین گفته می‌شود. کسانی که درگیر عشق آتشین هستند معمولا آینده نگری کمتری دارند، نمی‌توانند به دنبال دلایل منطقی برای تصمیم خود بگردند و می‌خواهند خیلی سریع برای دستیابی به احساسات خوشایندتر، زندگی مشترک خود را آغاز کنند.

این تصمیم‌گیری شتابزده با گذشت زمان و فروکشی هیجانات معمولا به پشیمانی و بروز تعارض در زندگی زوجین می‌انجامد. از همین رو بسیار اهمیت دارد که نوجوانان قبل از تصمیم‌گیری و اقدام جدی برای ازدواج از ویژگی‌های دوره نوجوانی آگاه شده و در ارتباط با یک روانشناس متخصص در حیطه کودک و نوجوان قرار بگیرند. روانشناس به آن‌ها کمک می‌کند تا با یادگیری مهارت کنترل هیجانی از تصمیم‌های احساسی پیشگیری نمایند.

2- ازدواج در 15 سالگی به خاطر فقر

بررسی‌ها نشان می‌دهند که ازدواج در 15 سالگی و به طور کل ازدواج در سنین پایین بین کسانی که از جایگاه اقتصادی و اجتماعی پایین برخوردار هستند، بیش از همه اتفاق می افتد. این مسئله به خصوص برای دختران بیش از همه صدق می‌کند. در حقیقت در جوامع کم درآمد خانواده‌ها بیش از همه احتمال دارد که دخترانشان را خیلی زود شوهر بدهند تا هزینه‌های کمتری را متحمل شوند. اما از آنجایی که ازدواج پسران هزینه‌های بیشتری برای والدین به همراه دارد و همچنین پسرها نوعی نیروی کار محسوب می‌شوند، این اتفاق کمتر برای پسرها می‌افتد.

3- باورهای مذهبی

بسیاری از افراد و خانواده‌ها به دلیل باورهای مذهبی بر ازدواج سن‌پایین تاکید می‌کنند. آن‌ها بر این باورند که بلوغ جسمانی نشانگر آمادگی دختر و پسر برای قرار گرفتن در زندگی زناشویی است و باید به فرزندان کمک کرد که هرچه زودتر برای ازدواج اقدام کنند. امروزه با پیشرفت علم و اهمیت یافتن بلوغ روانی فشارهای مذهبی برای ازدواج در 15 سالگی کم رنگ‌تر شده است. با این حال هنوز هم این مسئله در بسیاری از خانواده‌ها دیده می‌شود.

4- زمینه فرهنگی مرتبط با ازدواج در 15 سالگی

ازدواج در 15 سالگی یا حتی سنین پایین‌تر از آن  در برخی فرهنگ‌ها مسئله‌ای رایج و جا افتاده است. در این فرهنگ‌ها لزوما باورهای مذهبی موجب گرایش به ازدواج در سنین پایین نمی‌شود؛ بلکه این مسئله می‌تواند بخشی از آداب و رسوم آن فرهنگ باشد که سال‌های سال تکرار شده است.

5- بارداری ناخواسته

در جوامعی که روابط جنسی آزادتر است بارداری نوجوانان یکی از دغدغه‌های بسیار مهم است که می‌تواند در تصمیم گیری آن ها برای ازدواج نقشی مهم و اساسی ایفا کند. از همین رو بسیار اهمیت دارد که نوجوانان از پیامدهای بارداری و درگیری در روابط جنسی محافظت نشده آگاه باشند و آموزش‌های کافی در این زمینه دریافت نمایند.

پیامدهای ازدواج در 15 سالگی

طبق نظر روانشناسان و سایر کارشناسان سلامت، 15 سالگی هنوز جزء دوره نوجوانی محسوب می‌شود. این دوره ویژگی‌های خاص خود را دارد که باعث می‌شود احتمال بروز پیامدهای منفی پس از ازدواج بالاتر برود. از جمله این پیامدها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. برای آشنایی با بهترین سن ازدواج کلیک کنید.

1- پشیمان شدن از ازدواج با بالا رفتن سن

همانطور که گفته شد نوجوانان بیش از همه دست به تصمیم گیری هیجانی می‌زننند و کمتر می توانند آینده نگری داشته باشند. همین مسئله باعث می‌شود که بسیاری از عوامل مهم را هنگام ازدواج نادیده بگیرند. در این شرایط طبیعی است که با افزایش سن و گذر از دوران نوجوانی دختر یا پسر از ازدواج خود پشیمان شود و ملاک‌های جدیدی برای انتخاب همسر پیدا کنند. برای آشنایی بیشتر مقاله ملاک انتخاب همسر را بخوانید.

2- حل و فصل نشدن بحران‌های نوجوانی

در دوره نوجوانی دختر/پسر چالش‌ها و بحران‌های مختلفی را تجربه می‌کنند. برای مثال در پی بحران هویت باید دریابند چه کسی هستند، در زندگی چه اهدافی دارند و می‌خواهند خود را چگونه تعریف کنند. بسیاری از کسانی که در این دوره ازدواج می‌کنند گویی به یکباره به مرحله بزرگسالی و چالش‌های آن پا می‌گذارند، بدون اینکه چالش‌های مرحله قبل را پشت سر گذاشته باشند. از همین رو ممکن است با گذشت سال‌ها تازه به فکر این بیافتند که چرا علایق خود را دنبال نکرده‌اند و حتی در مورد هویت خود نیز نوعی سردرگمی را تجربه کنند.

3- پایین ماندن سطح تحصیلات و مهارت ها

ازدواج در بسیاری از موارد دغدغه‌های زیادی را به زندگی افراد وارد می‌کند که باعث می‌شود درس و مدرسه را کنار بگذارند. در این میان عواملی نظیر مخالفت مرد با تحصیل همسر نیز به این مسئله دامن می‌زند. در نتیجه بسیاری از متخصصان بر این باورند که بهتر است افراد حداقل تحصیلات عمومی (در کشور ما دیپلم) را تا 18 سالگی پشت سر بگذارند و پس از آن برای ازدواج اقدام نمایند.

4-  افزایش مواجهه با خشونت خانگی

آمارها نشان می‌دهند دخترانی که در سنین پایین نظیر 15 سالگی ازدواج می‌کنند بیش از همه در معرض انواع خشونت‌های خانگی و سوء استفاده‌های جسمانی و روانی قرار دارند. این مسئله به خصوص زمانی که اختلاف سنی در ازدواج بسیار زیاد است و مرد جایگاه اقتصادی و اجتماعی بالاتری دارد بیشتر دیده می‌شود.

درخواست ازدواج نوجوان در 15 سالگی

علاوه بر عوامل ذکر شده، گاه با وجود مخالفت خانواده دختر یا پسر قبل از رسیدن به سن قانونی تمایل به ازدواج دارد. گاه این تمایل برای دوست شدن و برقراری ارتباط عمیق با جنس مخالف پیش می‌آید که والدین را مستاصل می‌کند. ارتباط با جنس مخالف یکی از نگرانی‌های والدین است که باعث تنش‌های زیادی هم برای نوجوان و هم برای خانواده می‌شود. از آنجا که در این شرایط قرار گرفتید، بهتر است هر چه زودتر برای بررسی وضعیت و یافتن راه حل مناسب مشاوره خانواده و مشاوره نوجوان دریافت کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه ازدواج می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی ازدواج با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.

 

 

سوالات متداول

آیا ازدواج در 15 سالگی محکوم به شکست است؟

ازدواج در سنین پایین لزوما با خطر شکست مواجه نیست، بلکه در این شرایط ریسک خطر بالاتری وجود دارد که لازم است قبل از اقدام جدی برای ازدواج مورد توجه قرار بگیرد.

 

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539

 

 

 

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 66419012-021

 

 

منبع : ازدواج در 15 سالگی

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

سیستم ایمنی نوزاد با سیستم ایمنی بدن یک فرد بزرگسال فرق می‌کند و از توانمندی که سیستم ایمنی یک فرد بزرگسال دارد برخوردار نیست. اگرچه مادران می‌توانند پادتن و مصونیت بدن خودشان را به نوزاد منتقل کنند اما باز هم بدن نوزاد نمی‌تواند با بیماری‌های سخت‌تر مبارزه کند. به همین منظور ضروری است که والدین از راه‌های تقویت سیستم ایمنی نوزاد خود آگاه باشند و به این صورت سلامت فرزندشان را تضمین نمایند. با کمک گرفتن از مشاوره کودک می‌توانید اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید. 

 منبع : سیستم ایمنی نوزاد

سیستم ایمنی نوزاد

سیستم ایمنی بدن هر انسانی از یک شبکه تشکیل شده و دارای پروتئین‌ها و سلول‌هایی است که می‌توانند از بدن محافظت کنند. هنگامی که موجودات خارجی مانند ویروس‌ها و باکتری‌ها وارد بدن انسان می‌شوند، گلبول‌های سفید بدن آن را به عنوان موجودات غیر خودی تشخیص می‌دهند. در مرحله بعد برای از بین بردن موجودات خارجی دست به کار می‌شوند. پادتن‌ها همگی پروتئین‌های مبارزه کننده با عفونت‌های داخل بدن هستند. وظیفه سیستم ایمنی بدن محافظت انسان در برابر موجودات خارجی و نشان دادن واکنش مناسب در برابر این موجودات می‌باشد.

 

چه زمانی سیستم ایمنی نوزاد شکل می‌گیرد؟

پادتن‌های ضروری بدن نوزاد از طریق جفت جنین و در دوران سه ماهه آخر بارداری از طریق بدن مادر به بدن نوزاد منتقل می‌شود. این پادتن‌ها موجب می‌شود بدن نوزاد از محافظت کافی در برابر فرایند متولد شدن برخوردار باشد. سطح مصونیت بدن مادر، میزان و نوع پادتن‌هایی که قرار است به بدن نوزاد منتقل شوند را تعیین می‌کند.

نوزاد در طول دوران جنینی‌اش از وجود باکتری‌های مفید درون واژن مادرش نفع می‌برد. به همین دلیل روده نوزاد از مقادیر زیادی باکتری مفید تشکیل می‌شود. همین باکتری‌ها سیستم ایمنی نوزاد را تقریت می‌کنند. شیردهی در گسترش و تکمیل سیستم ایمنی بدن نوزاد رابطه نزدیکی دارد. شیردهی در ماه‌های اولیه زندگی نوزاد تاثیر بسیار زیادی می‌گذارد. نوزادانی که بلافاصله پس از تولد شیر مادرشان را می‌خورند جریان تازه‌ای از مصونیت به بدنشان وارد می‌شود. کولوستروم که در اولین شیر تولید شده سینه مادر وجود دارد، پادتن‌های قدرتمندی دارد که می‌تواند با بیماری‌ها مبارزه کند.

 

راه‌های تقویت سیستم ایمنی نوزاد

در هر سختی فایده‌ای وجود دارد؛ پدر و مادرها باید بدانند که وقتی فرزندشان بیمار می‌شود در حقیقت بدنش در حال تولید کردن پادتن‌های بیشتر برای مبارزه با موجودات خارجی است. این پادتن‌ها در مبارزه با بیماری‌های مشابه کارایی دارند. حتی ممکن است در کوتاه مدت تاثیر خود را نشان دهند. در ادامه به بررسی راه‌های تقویت سیستم ایمنی بدن نوزاد می‌پردازیم:

1. شیردهی

درون شیر مادر پادتن‌هایی با ترکیبات مغذی مناسب وجود دارد. از جمله این ترکیبات می‌توان به چربی، پروتئین، قند و پروبیوتیکس ضروری اشاره کرد که برای تقویت و پشتیبانی از سیستم ایمنی بدن نوزاد شما کمک کننده هستند. تمام پادتن‌هایی که برای مبارزه با موجودات خارجی در بدن نوزاد لازم است درون شیر مادر وجود دارد و از آن طریق به بدن نوزاد منتقل می‌شود.

2. خواب کافی

خواب مانند تغذیه در حفظ سلامت بدن و برخوردار بودن از یک سیستم ایمنی قوی موثر است. در واقع برخورداری از خواب و استراحت کافی از نظر جسمی و روحی باعث افزایش سطح انرژی بدن می‌شود. خواب و استراحت کافی همراه با یک الگوی منظم خواب در نوزادان بسیار ضروری است. محرومیت از خواب کافی با تاثیر مستقیم به روی سیستم بدنی باعث ایجاد ضعف در عملکرد آن می‌شود. مسلما خواباندن نوزاد مخصوصا در طول شب کار ساده‌ای نیست، بنابراین لازم است شما با خلاقیت و ابتکار خود راهی برای خواباندن نوزادتان پیدا کنید.

3. تغذیه سالم و متعادل

تغذیه از دیگر روش‌های موثر در تقویت سیستم ایمنی نوزاد به شمار می‌رود. به همین دلیل باید مواد مغذی ضروری به خصوص ویتامین‌ها را در برنامه غذایی خود قرار دهید. مواد مغذی مختلف مانند مرکبات، میوه‌های قرمز رنگ، سبزیجات برگ سبز، فلفل، جعفری و… از بهترین منابع تغذیه برای مادر به شمار می‌روند.

علاوه بر این‌ها یک دسته از املاح برای رشد نوزاد در دوران نوزادی ضرورت دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها آهن است. این عنصر معدنی علاوه بر اینکه در شیر خشک غنی شده وجود دارد در طیف گسترده‌ای از مواد غذایی مانند گوشت قرمز، حبوبات و اسفناج نیز قرار دارد.

4. ترک عادات بد روزمره

برخی عادات بدی که والدین در طول روز آن‌ها را تکرار می‌کنند، می‌تواند به روی سیستم ایمنی بدن نوزاد تاثیرگذار باشد. به عنوان مثال هرگز نباید چیزی که از تمیز بودن آن اطمینان ندارید را در داخل دهان نوزادتان قرار دهید. در نتیجه در صورت افتادن پستانک نوزاد به روی زمین نباید آن را با دست پاک کنید و دوباره در دهان نوزاد قرار دهید. سعی کنید در مورد شیشه شیر نوزادتان نیز این نکته را رعایت کنید. بهتر است برای جلوگیری از گریه کردن نوزادتان همیشه یک عدد پستانک اضافه همراه خود داشته باشید. لازم است همیشه برای چشیدن غذای نوزاد از قاشق جداگانه استفاده کنید. ممکن است باکتری‌هایی که برای شما بی ضرر هستند برای نوزادتان ضرر داشته باشند.

5. .واکسیناسیون

واکسن زدن به نوزاد بهترین راه برای تقویت سیستم ایمنی بدن است. به این صورت که از طریق واکسن میکروب‌های ضعیف شده بیماری‌های خطرناک وارد بدن شده و به این صورت سیستم ایمنی برای مقابله با آن آماده می‌شود. به همین دلیل توصیه می‌شود که به نوبت‌های واکسن نوزاد خود توجه ویژه‌ای داشته باشید. 

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

 

سوالات متداول

سیستم ایمنی نوزاد نارس به چه صورت عمل می‌کند؟

به طور کلی سیستم ایمنی بدن نوزاد نارس خطر بیشتری در مقابل ابتلا به عفونت‌ها قرار دارد. این بدان دلیل است که در بدن مادر به خوبی رشد نکرده‌اند و طبعا سیستم ایمنی آن‌ها نیز به اندازه کافی تقویت نشده است. با کمک گرفتن از یک فرد متخصص می‌توانید به تقویت سیستم ایمنی بدن فرزند خود کمک کنید.

 

 

 

 منبع : سیستم ایمنی نوزاد

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

اضطراب جدایی در کودکان به احساس اضطراب و ترس شدید نسبت به جدا شدن از منبع دلبستگی گفته می‌شود. اگر این ترس شدت زیادی پیدا کند و عملکرد کودک را تحت تاثیر خود قرار دهد، به عنوان اختلال اضطراب جدایی شناخته می‌شود. اما این ترس در نوزادان و کودکان خردسال معمولا نشانه‌ای از فرایند طبیعی رشد است. یعنی کودکان به طور طبیعی تا دوسالگی این اضطراب در آن‌ها رشد می‌کند، اما پس از دو سالگی این اضطراب باید روند نزولی یافته و والدین با روش‌های مناسب به کودک برای پشت سر گذاشتن این احساس کمک کنند. در صورتی کودک شما بیشتر از 3 سال سن دارد و دچار اضطراب جدایی است حتما در این باره مشاوره کودک دریافت نمایید.

منبع : اضطراب جدایی در کودکان و نوزادان

تعریف اضطراب جدایی در نوزادان و کودکان چیست؟

اضطراب‌‌جدایی یکی از علائم رشد روانی کودک در سنین نوزادی و خردسالی است. در حقیقت آن‌ها در جریان رشد به مرور مادر و مراقبین اصلی خود را می‌شناسند و در کنار آن‌ها احساس امنیت می‌کنند. در همین راستا طبیعی است که با دور شدن از منبع دلبستگی احساس ترس کنند و تا حدی بی قرار شوند. اما کودکان تا حدود 3 سالگی باید بتوانند این ترس خود را پشت سر بگذارند.

در حقیقت اگر والدین افراد امنی باشند این احساس را به کودک منتقل می کنند که امنیت تنها در گرو نزدیکی فیزیکی با والدین نیست و اگر دور بشوند بازهم محبت و مراقبت خود را از فرزندشان دریغ نمی‌کنند. کودک نیز متقابلا یاد می‌گیرد که در نبود والدین چگونه خود را آرام نگه دارد و بر ترس خود غلبه نماید. اگر این مهارت به موقع کسب نشود، ترس از جدایی به اختلال اضطراب جدایی تبدیل می‌شود. برای اشنایی با سایر اختلالات استرس در کودکان کلیک کنید.

علائم و نشانه های اختلال اضطراب جدایی در کودکان

اختلال اضطراب جدایی به ترس شدید کودک نسبت به جدا شدن از منبع دلبستگی نظیر مادر گفته می‌شود که اغلب در بین کودکان بالای 3 سال دیده می‌شود. از جمله علائم اصلی این اختلال باید به موارد زیر اشاره کرد.

  • احساس ترس و نگرانی شدید درباره دور شدن از منبع دلبستگی یا از دست دادن عزیزان
  • نگرانی مداوم و بیش از حد در مورد از دست دادن پدر، مادر یا سایر عزیزان و یا نگرانی از بروز یک اتفاق بد برای آن‌ها
  • نگرانی دائم در مورد اینکه نکند اتفاق بدی منجر به جدایی از والدین یا سایر عزیزان بشود. مثلا نگرانی از گم شدن یا آدم ربایی
  • خودداری از دور شدن از خانه به دلیل ترس از جدایی
  • خودداری از تنها ماندن در خانه
  • تمایل شدید کودک برای خوابیدن کنار والدین و تجربه مشکلاتی نظیر کابوس‌های شبانه و بیداری مکرر هنگام جدا خوابیدن در طول شب
  • شکایت مکرر از مشکلات جسمانی مرتبط با استرس نظیر دل درد و سردرد هنگام پیش بینی جدایی از والدین

علل مؤثر در بروز اختلال اضطراب جدایی در کودکان

علل و عوامل مختلفی می‌توانند در بروز اختلال اضطراب جدایی در کودکان تأثیرگذار باشند و بچه‌ها را در برابر این مشکل آسیب‌پذیر کنند. ما در ادامه به مهم‌ترین آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

عوامل محیطی

در بسیاری از موارد اضطراب جدایی در پی تجربیات تلخی اتفاق می‌افتد که ذهن کودک قابلیت پردازش آن را ندارد. برای مثال مواجه شدن با مرگ یکی از اعضای خانواده، طلاق والدین، مرگ حیوان خانگی و تغییرات بزرگی نظیر مهاجرت به این مشکل مبتلا می‌شوند. به همین خاطر بسیار اهمیت دارد که در موقعیت‌هایی نظیر موارد ذکر شده برای سلامت روان کودک اهمیت بیشتری قائل شوید، با او در مورد احساساتش صحبت کنید و کمک نمایید او از فقدان تجربه شده عبور نماید. کمک گرفتن از یک روانشناس کودک از جمله گزینه‌هایی است که در این شرایط تا حد زیادی می‌تواند در سازگاری فرزندتان با شرایط محیطی مؤثر باشد.

عوامل ژنتیکی و فیزیولوژیکی

مطالعات زیست شناختی نشان می‌دهند که احتمالاً عوامل وراثتی در بروز اختلال اضطراب جدایی کودکان نقش عمده‌ای بر عهده دارند. نقش وراثت به خصوص در دختران برجسته‌تر است که این مسئله آسیب‌پذیری کم‌تر پسران در برابر این مشکل را نشان می‌دهد.

برای آشنایی بیشتر با اختلالات و مشکلات کودکان استثنایی کلیک کنید.

شیوع اختلال اضطراب جدایی در کودکان

شیوع این اختلال در دوران کودکی چیزی در حدود 4 درصد برآورد شده با این حال مطالعات همه گیر شناسی نشان می‌دهد هرچقدر کودکان بزرگ‌تر می‌شوند و به سمت نوجوانی پیش می‌روند میزان شیوع این اختلال در آن‌ها بالاتر می‌رود.

راهکارهایی برای کاهش و از بین بردن اضطراب جدایی در کودکان

اضطراب جدایی در سنین پایین یا قبل از 2 سال امری طبیعی محسوب می‌شود اما نحوه واکنش والدین به این موضوع می‌تواند در تداوم یا محو شدن این مشکل تاثیر بسزایی داشته باشد. ما در ادامه به چند راهکار اشاره کرده‌ایم که در کنار آمدن کودک با اضطراب جدایی بسیار موثر هستند. همچنین شما می‌توانید این راهکارها را توسط روانشناسان ما در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو دریافت نمایید.

1- از بازی‌ها کمک بگیرید

شما می‌توانید به کمک بازی‌های ساده‌ای نظیر قایم موشک به کاهش اضطراب جدایی فرزندتان کمک کنید. در جریان این بازی که می‌تواند با هیجان، شوخی و خنده همراه باشد کودک به رفت و آمدهای شما عادت می‌کند و اطمینان می‌یابد که پس از هربار رفتن، آمدنی در کار است. از همین رو در موقعیت های دیگر نیز اضطراب و نگرانی کمتری را از خود نشان می‌دهد.

2- برای کاهش اضطراب جدایی در کودکان به آن‌ها دروغ نگویید

هرگز برای این که کودک را به جدایی عادت دهید در مورد ترک نکردن محیط یا بازگشت سریع به فرزند خود دروغ نگویید. این کار احساس بی اعتمادی را در کودک تقویت کرده و منجر به اضطراب شدیدتری در او می‌شود.

3- فرصت ارتباط با دیگران را فراهم کنید

بسیاری از کودکان به دلایلی نظیر ارتباطات محدود اجتماعی والدین خود، به طور کلی از غریبه‌ها می‌ترسند و از همین رو هنگام جدایی از پدر و مادر علائمی نظیر بی قراری و گریه شدید را از خود نشان می‌دهند. برای پیشگیری از این موضوع لازم است از همان ابتدای کودکی فرزندتان را با سایر افراد آشنا کنید و فرصت بودن در کنار آن‌ها را نیز در اختیارش قرار دهید. کودکانی که ارتباطات بسیار محدودی داشته‌اند اغلب جدایی از والدین در سنین بالاتر در محیط‌هایی نظیر مهد کودک یا مدرسه برای آن‌ها بسیار سخت و استرس زا خواهد بود.

4- جدایی را تمرین کنید

برای اینکه کودک به نبود گه گاه شما عادت نماید لازم است که این موضوع را تمرین کند. به همین منظور می‌توانید از زمان‌های بسیار کوتاه شروع کرده و گاهی فرزندتان را با یک فرد مطمئن نظیر مادر یا همسر تنها بگذارید. شما می‌توانید از زمان‌های بسیار کم شروع کنید و به تدریج به زمان این جدایی‌ها بیفزایید. توجه داشته باشید که طول مدت جدایی را تنها زمانی افزایش دهید که کودک به جدایی‌های قبلی کاملا عادت کرده باشد. 

5- از محیط خانه شروع کنید

برای تمرین جدایی ترجیحا بهتر است از محیط خانه خودتان آغاز کنید. مشاهدات نشان می‌دهد کودکان در محیط های غریبه به طور کل اضطراب بیشتری دارند و جدایی از والدین در این شرایط برایشان سخت تر است. به همین خاطر سعی کنید تمرین‌های جدایی را از محیط امن خانه آغاز کرده و پس از سازگاری کودک با این شرایط آن را به موقعیت‌های دیگر نیز تعمیم دهید.

درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان

در مواردی که راهکارهای خانگی پاسخگو نیستند و اضطراب جدایی عملکرد کودک را در حوزه‌های مختلف نظیر تحصیل مختل می‌کند؛ لازم است که از یک روانشناس برای بهبود اوضاع کمک بگیرید. روانشناسان در درمان اختلال اضطراب جدایی یکی از دو رویکرد کودک محور یا خانواده محور را انتخاب می‌کنند. البته برخی درمانگران نیز التقاطی عمل کرده و از هر دو روش در کنار هم استفاده می‌نمایند.

رویکرد فرد محور

در این روش که معمولاً برای کودکان بزرگ‌تر به کار می‌رود جلسات مشاوره با کودک و بدون حضور والدین برگزار می‌شود. در این رویکرد درمانگر از روش‌هایی نظیر بازی درمانی و تکنیک‌های شناختی و رفتاری برای کمک به کودک استفاده می‌کند. در طی جلسات درمانی کودک یاد می‌گیرد که احساسات خود را با درمانگر در میان بگذارد و روش‌های سالم حل اضطراب‌ها را یاد بگیرد.

رویکرد خانواده محور

در رویکرد خانواده محور مادر و کودک، یا هردوی والدین همراه با کودک در جلسات حضور می‌یابند و درمانگر تعاملات آن‌ها را مورد مشاهده قرار می‌دهد. پس از مشاهدات و بررسی‌های دقیق الگوهای ناسالم ارتباطی برای والدین توضیح داده می‌شود. در واقع درمانگر تلاش می‌کند به والدین بیاموزد که چگونه در کنار مستقل بار آوردن فرزند خود اطمینان و امنیت کافی را نیز در اختیار او قرار دهند و به او کمک کنند با اضطراب‌های درونی خود مقابله کند.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

 

 

سؤالات متداول

آیا بزرگسالان نیز ممکن است به اختلال اضطراب جدایی دچار شوند؟

بله، درست است که این اختلال بیشتر در بین کودکان دیده می‌شود، اما اگر به موقع درمان نشود می‌تواند تا بزرگسالی نیز همراه فرد باقی بماند.

برای درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان باید به چه متخصصی مراجعه کنم؟

روانشناسان متخصص در حیطه کودک و نوجوان کارشناسانی هستند که می‌توانند در این حیطه به شما کمک کنند. برای آگاهی بیشتر درباره روند دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.

 

 

منبع : اضطراب جدایی در کودکان و نوزادان

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

مدیتیشن از جمله تکنیک‌هایی است که امروزه بسیاری از متخصصین برای کاهش اضطراب و افزایش آرامش پیشنهاد می‌دهند. مدیتیشن نوعی روش خود آرام سازی است که در طی آن فرد تلاش می‌کند به درجه بالاتری از هشیاری و ذهن آگاهی برسد و نیروی تمرکز و توجه را در خود تقویت نماید. تمرکز بر زمان حال کمک می‌کند تا از افکاری که مربوط به گذشته و آینده هستند در امان بمانید. هر چه تمرکز بر حال بیشتر شود قدرت شما برای حرکت و تاثیرگذاری نیز بیشتر می‌‍شود. چرا که هیچ کنترلی بر گذشته و آینده ندارید و تنها زمان حال است که می‌توانید بر آن کنترل داشته باشید. برای آشنایی بیشتر با مدیتیشن با ما همراه باشید. برای آشنایی با سایر روش های درمان اضطراب کلیک کنید.

 

منبع : مدیتیشن یا مراقبه چیست

مدیتیشن چیست و چه کاربردی دارد؟

مدیتیشن نوعی تکنیک خودآرام سازی است که به افراد کمک می‌کند اضطراب و تنش‌های درونی خود را کاهش دهند و به آرامش بیشتری دست یابند. در این تکنیک که به شیوه‌های مختلفی انجام می‌شود، فرد تلاش می کند تا نیروی تمرکز خود را ارتقا ببخشد و ذهنیت آگاه‌تری نسبت به محیط پیرامون خود پیدا کند.

در واقع منشا بسیاری از اضطراب‌ها داشتن مشغله ذهنی زیاد و عدم حضور در لحظه است. اما به واسطه مدیتیشن شما می‌توانید خود را از غرق شدن در افکار منفی نجات دهید و در لحظه حال روحی خود را بهبود ببخشید.

مزایای کمک گرفتن از مدیتیشن

همان طور که گفتیم مدیتیشن یکی از روش‌های موثر در کنترل اضطراب است. از همین رو در درمان بسیاری از اختلال‌های روان شناختی به خصوصی اختلالات اضطرابی نظیر اضطراب فراگیر، فوبیای اجتماعی و فوبیای اختصاصی به کار می‌رود. همچنین می‌توانید از این تکنیک برای کنترل استرس‌های روزمره کمک بگیرید.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند کسانی که به طور مستمر و طولانی مدت مدیتیشن انجام می‌دهند، نسبت به دیگران احساس آرامش بیشتری را گزارش می‌دهند. از جمله دیگر فوایدی که برای مدیتیشن ذکر می‌شود باید به افزایش ذهن آگاهی، بهبود قدرت تمرکز، نیرومندتر شدن قوای حسی پنجگانه، افزایش کیفیت خواب و به طور کل احساس بهزیستی بیشتر اشاره کرد.

مدیتیشن در جلسات روان درمانی و مدیتیشن در خانه 

مدیتیشن به دو شیوه تخصصی و خانگی انجام می‌شود. در شیوه تخصصی که اثربخشی بیشتری دارد باید به یک روانشناس مراجعه نمایید. روانشناس با بررسی وضعیت سلامت روان در صورت لزوم مدیتیشن و سایر فنون خودآرام سازی را به شما آموزش می‌دهد که از جمله این فنون می‌توان به ریلکسیشن، ذهن آگاهی و تکنیک‌های تنفسی اشاره کرد. در جلسات درمان روانشناس علاوه بر آموزش، تمرین‌هایی را از شما می‌خواهد که باعث می‌شود نحوه انجام تکنیک‌های آرام سازی مورد ارزیابی قرار بگیرد.

همچنین درمانگر تنها به ارائه تکنیک‌ها اکتفا نمی‌کند، بلکه به کمک روان درمانی ریشه‌های مشکلاتتان را بررسی کرده و برای اصلاح هیجانات و افکار ناسالم به شما یاری می‌رساند. اما مدیتیشن به شیوه خانگی نوعی مهارت خودیاری است که به شما کمک می‌کند در مکان‌های مختلف بتوانید بر هیجانات منفی خود تسلط پیدا کرده و سطح بهزیستی روانی خود را بهبود ببخشید. در ادامه به روش انجام مدیتیشن در خانه اشاره کرده‌ایم.

چگونه مدیتیشن انجام دهیم | مراحل انجام مدیتیشن در خانه

مراحل زیر به شما کمک می‌کنند تا بتوانید به سادگی ذهن خود را آرام کرده و مدیتیشن انجام دهید:

1- در یک مکان آرام بنشینید

پیش از هر چیز باید یک مکان آرام پیدا کنید و آن جا بنشینید. توجه داشته باشید که محل انجام مدیتیشن در کیفیت آن بسیار تاثیرگذار است؛ در نتیجه از فضاهای شلوغ یا پرتنش برای انجام این کار استفاده نکنید.

2- برای انجام مدیتیشن یک بازه زمانی خاص نظر بگیرید

برای اینکه هنگام مدیتیشن بیشترین تمرکز را داشته باشید، باید طول مدت خاصی را برای انجام آن در نظر بگیرید. طبق نظر کارشناسان 10 دقیقه برای تمرین‌های مدیتیشن کفایت می‌کند.

3- وضعیت بدنی مناسبی را انتخاب کنید

هنگام نشستن باید وضعیت بدنی مناسب و راحتی را انتخاب نمایید که در طول مدت مدیتیشن بتوانید آن را به راحتی تحمل کنید. برای مثال می‌توانید به یک صندلی تکیه داده یا به شکل چهار زانو روی زمین قرار بگیرید. شکل نشستن می‌تواند برای هرکسی متفاوت باشد، تنها مسئله‌ای که اهمیت دارد راحتی شماست.

4- روی نحوه تنفس خود تمرکز نمایید

پس از اینکه در جای راحتی قرار گرفته می‌توانید چشم‌ها را ببندید و روی تنفس خود تمرکز نمایید. در این زمان به آرامی نفس بکشید و حرکات دم و بازدم را به دقت زیر نظر بگیرید.

5- توجه کنید چه زمانی حواستان پرت می شود

هنگامی که تلاش می‌کنید روی تنفستان متمرکز شوید، به طور اجتناب ناپذیری با پرت شدن حواس مواجه می‌شوید. مهم این است که از آن آگاه باشید و هر زمان که فهمیدید از موضوع اصلی منحرف شده‌اید، مجددا توجه خود را به نفس کشیدن معطوف نمایید. حتما برای خود مشخص کنید که معمولا پس از گذشت چه زمانی حواستان پرت می‌شود. برای مثال برخی ممکن است در همان لحظات اول از موضوع منحرف شوند، اما برخی دیگر می‌توانند دقایق طولانی‌تری متمرکز بمانند.

6- خودتان را بابت پرت شدن حواس سرزنش نکنید

خیلی مهمه که با خود مهربان باشید و به خاطر منحرف شدن ذهن خودتان را سرزنش یا قضاوت نکنید. همچنین جستجوی وسواسی در مورد موضوعی که حواس شما را پرت کرده نیز کار مناسبی نیست و به جای آرام سازی، تنش‌هایتان را افزایش می‌دهد. در نتیجه تلاش کنید تنها هر زمان که متوجه حواس پرتی خود شدید به موضوع اصلی برگردید و در نظر داشته باشید که می‌توانید به مرور زمان نیروی تمرکز خود را بهبود ببخشید.

7- با آرامش به مدیتیشن خاتمه دهید

در انتهای 10 دقیقه سعی کنید به آرامی چشم‌های خود را باز کرده و احساساتی که در طول این مدت داشتید را در ذهن خود مرور نمایید. توجه داشته باشید که تجربه شفقت و مهربانی با خود در این بازه زمانی بیش از هرچیز اهمیت دارد. برای آشنایی با سایر روش های درمان استرس کلیک کنید

برای دریافت مشاوره در زمینه اضطراب و افسردگی می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

 

 

سوالات متداول

برای آنکه بر استرس های روزمره غلبه کنیم باید در روز چند بار مدیتیشن انجام دهیم؟

انجام یک بار مدیتیشن در روز تاثیر بسزایی در کنترل استرس و ایجاد آرامش روانی دارد. اگر احساس می کنید با وجود مدیتیشن و سایر اقدامات خودیاری هم چنان سطح اضطراب بالایی دارید، باید از یک روانشناس برای کنترل بهتر اوضاع کمک بگیرید.

 

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539

 

 

 

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 66419012-021

 

 

منبع : مدیتیشن یا مراقبه چیست

 

  • ذهن نو
  • ۰
  • ۰

تقویت هوش نوزاد از چه زمانی امکان پذیر است؟ افزایش ضریب هوشی نوزاد موضوعی است که والدین می‌توانند از همان دوران بارداری به آن توجه داشته باشند. نوزاد از طریق تجربه‌های دریافتی خود از محیط پیرامونش به اکتشافات جدید دست می‌زند و بر آموخته‌های خویش می‌افزاید. در همین راستا لازم است که والدین نیز با انجام روش‌های کاربردی به تقویت هوش فرزند خود بپردازند. در واقع برای داشتن کودک باهوش باید زمینه‌های توسعه و رشد مهارت‌های ذهنی او را فراهم آورد. با توجه به اهمیت موضوع در ادامه درباره راهکارهای تقویت هوش نوزاد خواهیم پرداخت. بهره بردن از مشاوره کودک کمک می‌کند تا بتوانید زمینه را برای پیشرفت و تربیت کودک خود آماده کنید.

 

منبع : تقویت هوش نوزاد دو ماهه تا هشت ماهه

نقش شیر مادر در تقویت هوش نوزاد

شیر مادر حاوی ترکیبات بسیار ارزشمندی می‌باشد که در رشد مهارت‌های ذهنی کودک نقش بسزایی دارند. به همین دلیل است که میزان هوش و آی کیو کودکانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند نسبت به کودکانی که از شیر خشک بهره می‌برند 10 تا 12 برابر بیشتر است. در واقع نوزادانی که به مدت 2 سال از شیر مادر تغذیه می‌کنند به طور میانگین از ضریب هوشی بالاتری بهره مند هستند. با توجه به تاثیر شیر مادر در افزایش نرخ هوش کودکان باید گفت، نه تنها از زمان شروع مدرسه بلکه از روز اول تولد نوزاد، مادران نقش زیادی در افزایش هوش فرزندان خود ایفا می‌کنند.

علاوه بر این، نوع برنامه غذایی که مادران شیرده در طول روز مصرف می‌کنند، ارتباط مستقیمی با سلامت و هوش نوزادان دارد. به همین دلیل باید مصرف اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 که در رشد مهارت‌های ذهنی کودک نقش بخصوصی دارد، در اولویت برنامه غذایی مادران قرار بگیرد. برای آشنایی با سایر انواع هوش کودک کلیک کنید.

 

روش‌های کاربردی برای تقویت هوش نوزاد

ارتباط کلامی و عاطفی با نوزاد

در آغوش کشیدن نوزاد و مورد محبت قراردادن او باعث افزایش رشد توانایی‌های ذهنی می‌گردد. در واقع وقتی کودک مورد حمایت عاطفی والدین قرار داشته باشد، احساس امنیت می‌کند و اعتماد به نفس زیادی به دست می‌آورد. افزایش اعتماد به نفس کودک سبب می‌شود که به توانایی‌های خود اعتماد کند و به خلاقیت و اکتشاف بپردازد. در نتیجه رشد مهارت‌های خلاقانه، هوش کودک افزایش می‌یابد و مهارت‌های ذهنی او تقویت می‌شود.

کاهش ساعت تماشای تلویزیون

اختصاص دادن مدت زمان زیادی به تماشای تلویزیون، باعث کند شدن رشد مهارت‌های شناختی در کودک می‌شود. به جای اینکه کودک ساعت‌ها بنشیند و بدون مهارت فیزیکی تلویزیون تماشا کند، بهتر است به کند و کاو درباره محیط پیرامون خود بپردازد و بازی‌های انجام دهد که باعث تحرک و تفکر او بشود. به مرور این مسئله باعث تقویت هوش نوزاد خواهد شد.

آشنا کردن کودک با کتاب

برای آشنا کردن کودک با دنیای کتاب هیچ وقت زود نیست و نباید منتظر شد تا کودک به مدرسه برود و توانایی خواندن و نوشتن را فرا بگیرد. از همان ابتدای تولد می‌توان برای کودک قصه خواند، به ویژه وقتی کودک کمی بزرگتر شود، بهتر است از کتاب‌های مصور با تصاویر رنگی استفاده کرد تا نظر کودک را جلب کند. خواندن قصه‌های متنوع با صدای بلند برای کودک باعث رشد دایره لغات او می‌شود و از این طریق می‌توان به تقویت هوش او کمک کرد.

توجه به موسیقی برای تقویت هوش نوزاد

تحقیقات مختلف در زمینه رشد مهارت‌های ذهنی کودک حاکی از تاثیر موسیقی بر افزایش هوش آن‌ها می‌باشد. امروز کلاس‌های موسیقی مادر و کودک وجود دارد که کمک می‌کند در کنار پیوند عاطفی عمیق میان کودک و مادر، هوش موسیقیایی آنان نیز بالاتر رفته و بتوانند باعث پیشرفت خود شوند. به طور کلی می‌توان نقش موسیقی بر رشد مهارت‌های شناختی نوزاد را در موارد زیر خلاصه کرد.

  • تقویت حافظه
  • افزایش تفکر مقایسه‌ای
  • افزایش رشد هوش فضایی و دیداری نوزاد
  • تجسم سه بعدی اشکال هندسی
  • افزایش توانایی، استعداد عددی و ریاضی کودک

به چالش کشیدن ذهن کودک

بازی‌های مختلف مانند خانه سازی، پرتاب توپ به یک نقطه مشخص، تشخیص رنگ‌ها و اشکال مشابه از جمله انواع بازی‌های چالشی هستند که ذهن کودک را درگیر می‌کند و قوه تفکر او را رشد می‌دهد. برای آشنایی بیشتر با روش‌های استعدادیابی کودکان کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد و کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

 

سوالات متداول

آیا بازی کردن با کودک در افزایش ضریب هوشی او موثر است؟

کودک به دلیل الگو پذیری از والدین خود می‌تواند فعالیت‌های مختلف را یاد بگیرد. در قالب بازی می‌توان آموزش‌های زیادی به کودک یاد داد و به رشد مهارت‌های شناختی او کمک کرد.

چه نوع بازی‌هایی به رشد مهارت‌های حرکتی در نوزاد کمک می‌کند؟

برای رشد مهارت‌های حرکتی لازم است که تمام بدن فعالیت داشته باشد. انواع بازی‌های ساده فیزیکی مانند قل دادن توپ یا فوتبال بچگانه می‌تواند در این زمینه موثر باشد.

 

 

 

منبع : تقویت هوش نوزاد دو ماهه تا هشت ماهه

  • ذهن نو