مشکل سندروم داون یک مشکل دائمی است و درمان قطعی برای آن وجود ندارد. از هر 700 نوزادی که متولد می‌شود، یک کودک مبتلا به سندروم داون است. این بیماری هم در دختران و هم در پسران اتفاق می‌افتد. سندرم داون زمانی اتفاق می‌افتد که کروموزوم‌ها دچار مشکل شده باشند. این اشکال به طور مکرر اتفاق می‌افتد و رشد فیزیکی و طبیعی نوزاد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این افراد به جای 46 کروموزوم دارای 47 کروموزوم هستند. این کروموزوم اضافه ،کروموزوم شماره 21 است. به همین دلیل به این بیماری تریزومی 21 نیز گفته می‌شود. در صورتی که فرزند مبتلا به سندرم‌داون دارید، بهتر است حداقل یکبار از خدمات مشاوره کودک استفاده نمایید.
منبع : سندروم داون (Down Syndrome)
سندروم داون
سندروم داون از نام یک پزشک انگلیسی به نام جان لانگدان داون گرفته شده که برای اولین بار آن را درسال 1866 توصیف کرد. نوزادانی که با سندروم داون متولد می‌شوند، یک کروموزوم اضافه دارند.که همین یک کروموزوم اضافه آنها را از نظر روانی و فیزیکی تحت تأثیر قرار می‌دهد. سندروم‌داون حتمأ یک بیماری ارثی نیست و از والدین در هر گروه سنی متولد می‌شوند. اغلب فرزندان اول دچار سندروم‌داون هستند. با وجود اینکه درمان قطعی ندارد اما پزشکان اطلاعات بیشتری درمورد آن نسبت به قبل کسب کرده‌اند.
علائم و نشانه های سندروم داون
سندروم‌داون دارای علایمی است که اغلب در همه بیماران مشاهده می‌شود. این علائم شامل تأخیر در رشد، مشکلات قلبی و عروقی، مشکل در یادگیری، ناهنجاری‌های فک و صورت، مشکلات اجتماعی، مشکلات حافظه است. علائم ظاهری سندروم شامل وجود یک خط عرضی در کف دست به جای دوتا، چین‌های کنار صورت و بینی، بینی‌های پهن و صاف و سر بالا، چشم‌های بادامی، گوش‌های کوچک‌تر از اندازه نرمال و پایین‌تر، کوتاهی قد در کودکی و بزرگسالی، سر کوچک، مفاصل شل و گردن کوتاه است.
افراد مبتلا به سندروم داون بیشتر به کدام بیماری‌ها دچار می‌شوند؟
شنوایی
افراد مبتلا به سندروم‌داون اغلب قدرت شنوایی یکی یا هر دو گوش خود را از دست می‌دهند. دلیل آن در بسیاری از موارد جمع شدن مایعات در مسیر شنوایی است.
بینایی
اغلب افراد مبتلا به این سندروم دارای مشکلات چشمی هستند و از قدرت بینایی ضعیف‌تری برخوردارند.
قلبی عروقی
قلب بسیاری از این افراد شکل متفاوتی با افراد عادی دارد. در نتیجه عملکرد طبیعی ندارد.
عفونی
این افراد چون دارای سیستم ایمنی ضعیف‌تری هستند بیشتر از دیگران دچار انواع بیماری‌های عفونی می‌شوند.
همچنین کاهش حافظه با افزایش سن، اضافه وزن، بیماری‌های تیروئیدی، مشکلات پوستی، گوارش، کم خونی و فقرآهن از دیگر مشکلات و بیماری‌های افراد مبتلا به سندروم‌داون است.
انواع سندروم داون
تریزومی 21
دراین نوع از سندروم‌داون، هر سلول بدن به جای دو نسخه دارای سه نسخه از کروموزوم 21 است، این نوع شایع‌ترین نوع سندرم‌داون می‌باشد.
سندروم داون جابه جایی
در این نوع هرسلول بدن دارای بخشی از کروموزوم 21 ویل یک کروموزوم 21 اضافی است. این کروموزوم اضافی به کروموزوم دیگری می‌چسبد. در نتیجه تعداد کروموزوم‌های سلول 46 عدد باقی می‌ماند.
موزاییک
این نوع بسیار نادر است. در این مدل فقط بعضی از سلول‌ها دارای کروموزوم 21 اضافی هستند. افراد مبتلا به این نوع همه علایم را نشان نمی‌دهند.
راه های شناسایی سندروم داون
امروزه آزمایش‌های متعددی برای زنان باردار انجام می‌شود. یکی از علت‌های آن تشخیص نوزاد مبتلا به سندروم‌داون است.
سونوگرافی
این سونوگرافی در هفته یازدهم تا چهاردهم بارداری انجام می‌شود. در آن میزان ضخامت پشت گردن نوزاد بررسی می‌شود. زیرا اگر جنین به این سندروم مبتلا باشد ضخامت پشت گردن او نسبت به جنین طبیعی بیشتر است.
آزمایش خون
در سه ماه اول بارداری برای مادران آزمایش خون تجویز می‌شود. به وسیله این آزمایش سلامت مادر وجنین بررسی می‌شود. در سه ماه دوم بارداری نیز آزمایش خونی به نام کواد مارکر انجام می‌شود که برای تأیید سلامت جنین است.
آمینوسنتز
این آزمایش بین هفته پانزدهم تا بیستم بارداری انجام می‌شود. ممکن است سلامت جنین را به خطر بیندازد. زمانی که احتمال ابتلای جنین به سندروم داون بالاست این آزمایش انجام می‌شود.
نمونه گیری زیر پوستی خون بند ناف
بعد از هفته بیستم بارداری پزشک مقدار کمی از خون بندناف را برای آنالیز آزمایش می‌کند. این مقدار خون به وسیله سوزنی که به شکم مادر وارد می‌شود، برداشته می‌شود.
عوامل خطر ابتلا به سندروم داون
هنوز علت مشخصی برای ابتلا به سندرم‌داون مشخص نشده است. بیشتر موارد ابتلا به سندروم ارثی نبوده و برحسب اتفاق در هنگام لقاح اتفاق می‌افتد. از هر 100 کودک مبتلا به سندروم، یکی از آنها این مشکل را از یکی از والدین خود به ارث برده، حتی اگر هیچ کدام از والدین به این سندروم مبتلا نباشند.
احتمال تولد کودک دچار سندرم‌داون در زنانی که در سنین بالاتر اقدام به بارداری می‌کنند بیشتر است. با این وجود جالب است بدانید که بیشتر بچه‌های مبتلا به سندروم داون توسط مادران زیر 35 سال به دنیا آمده‌اند. شاید به این خاطر که زنان جوان‌تر باروری بیشتری دارند.
داشتن یک فرزند مبتلا به سندروم داون از دیگر عوامل خطر است. والدینی که یک فرزند مبتلا به سندروم‌داون دارند در معرض خطر به دنیا آوردن فرزند دیگری با سندروم داون هستند. مشاوره ژنتیک می‌تواند به آنها در جلوگیری از این اتفاق کمک کند.
درمان و رسیدگی های لازم برای کودکان مبتلا به سندرم داون
یک راه درمان مشخص برای همه افراد مبتلا به سندروم داون وجود ندارد. بنابراین باید افراد در ارتباط با او دارای اطلاعات کافی باشند تا آنها بتوانند زندگی کامل‌تری را تجربه کنند.
اقدامات لازم برای درمان مشکلات جسمانی کودکان مبتلا به سندرم داون
کودکان مبتلا به سندروم داون نیازهای متفاوتی از جمله: چهار دست وپا راه رفتن، صحبت کردن، شنیدن، یادگیری مهارت‌ها و…دارند. بنابراین تیم پزشکی آنها باید کامل باشد.
بسیاری از این کودکان از مشکل بینایی و ناشنوایی رنج می‌برند. بنابراین باید به طور مرتب به متخصص گوش و حلق وبینی و چشم پزشک مراجعه کنند. تا در صورت نیاز از عینک استفاده کنند واز مشکلات شنوایی جلوگیری شود.
اغلب کودکان مبتلا به سندروم داون مشکلات قلبی عروقی دارند. در مواردی که مشکل جدی است باید جراحی شوند و گاهی نیاز به مصرف دارو دارند. برخی از این کودکان که دچار مشکل تیروئید بوده، در بسیاری موارد قابل پیشگیری است.
مشکلات تنفسی در افراد مبتلا به سندروم داون رایج است. به طوری که هنگام خواب چندین بار تنفس آنها متوقف و دوباره باز می گردد. بایستی برای تشخیص ومعاینه به متخصص مراجعه کنند. در مواردی نیازمند ماسک هستند یا دستگاه مخصوصی به آنها وصل می‌شود که تنفس طبیعی داشته باشند. مبتلایان سندروم داون سیستم ایمنی ضعیفی دارند و به طور مکرر بیمار می‌شوند. واکسیناسیون دقیق و مراقبت مرتب تا حد زیادی به درمان آنها کمک می‌کند.
آیا این کودکان نیاز به آموزش ویژه دارند؟
کودکان مبتلا به سندروم داون می توانند در مدارس استثنایی تحصیل کنند. در این مدارس با توجه به نیازشان به آنها آموزش داده می شود.و متخصصان گفتار درمان و نوشتار درمان وجود دارد.
والدین چه اقداماتی باید انجام دهند؟
والدین کودک مبتلا به سندروم داون باید اطلاعات کافی در این زمینه داشته باشند. منابع آزاد و کتاب ها اطلاعات خوبی در اختیار آنها می‌گذارد. آنها می‌توانند با والدینی که کودک مبتلا به سندروم داون دارند در ارتباط بوده، تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و از توصیه‌های هم بهره ببرند.
به این کودکان اجازه دهید در اطراف خانه بازی کنند. صبور باشید. یک برنامه منظم داشته باشید. در رابطه با این کودکان سخت گیرانه عمل نکنید؛ بلکه نقش یک حامی برای او داشته باشید. زمانی را به کتاب خوانی و پیاده روی با او اختصاص دهید. از تصاویر، آواز خوانی و نشانه‌ها برای ارتباط بیشتر با او استفاده کنید. به جای پرداختن به مشکل کودک بیشتر از هرچیزی روی نیازهای او تمرکز کنید و همیشه با پزشک و روانشناس کودک مشورت کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع : سندروم داون (Down Syndrome)
- ۰۰/۱۱/۰۷