اختلال اضطراب فراگیر یکی از انواع اختلالات اضطرابی است که در موارد شدید به راحتی می‌تواند زندگی شما و حتی اطرافیان را تحت تاثیر قرار دهد. گسترش بیماری و ابتلا به سایر اختلالات روانی از جمله پیامدهای بی توجهی به درمان است. معمولا سیر بیماری فراز و نشیب دارد و در مواقعی که با عامل استرس زا رو به رو شوید، نشانه‌ها شدت پیدا می‌کنند. GAD بر اساس علائم و علل توسط متخصص تشخیص و درمان می‌شود. برای آشنایی با سایر اختلالات اضطرابی کلیک کنید.
منبع : اختلال اضطراب فراگیر
آشنایی با اختلال اضطراب فراگیر و نشانه های آن
اختلال اضطراب فراگیر اغلب با حالتی از اضطراب و تنش مبهم مشخص می‌شود. به طوری که مبتلایان به این مشکل همواره نوعی نگرانی و دلشوره بی دلیل را در درون خود حس می‌کنند. سایر علائمی که متخصصان برای تشخیص مد نظر قرار می‌دهند عبارتند از:
– داشتن نگرانی و احساس اضطراب در مورد مسائل مختلف که این نگرانی‌ها با موضوعات مربوطه تناسب چندانی ندارند و بسیار بیشتر از حد معمول هستند.
– فکر کردن بیش از حد به برنامه‌های پیش رو و در نظر گرفتن راه حل برای بدترین اتفاقات ممکن
– داشتن ادراک تهدیدآمیز از موقعیت‌ها و رویدادهای پیرامونی حتی زمانی که چیز نگران کننده‌ای وجود ندارد.
– ناتوانی در تحمل ابهام
– ضعف در تصمیم‌گیری و ترس از گرفتن تصمیمات اشتباه
– ناتوانی در کنارآمدن با نگرانی‌ها
– ناتوانی در آرام کردن خود، احساس بی قراری و تنیدگی عضلانی
– اشکال در تمرکز و احساس خالی شدن ذهن
علائم جسمانی اختلال اضطراب فراگیر
درست است که اضطراب فراگیر نوعی اختلال روانشناختی محسوب می‌شود، اما با درگیر کردن سیستم عصبی و برانگیختگی مغز می‌تواند تاثیرات مختلفی بر بدن بگذارد. از همین رو متخصصان، علائم جسمانی آن را نیز شناسایی کرده‌اند که از جمله این علائم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
– زود خسته شدن
– دچار شدن به اختلال خواب (اشکال در به خواب رفتن یا حفظ تداوم خواب، یا خواب توام با بی قراری و عدم رضایت از کیفیت آن).
– تنش عضلانی یا احساس درد در عضلات
– لرزش
– تحریک پذیری
– افزایش تعریق بدن
– حالت تهوع، اسهال یا دچار شدن به سندروم روده تحریک پذیر
– احساس برانگیختگی و بی تابی
علل دچار شدن به اختلال اضطراب فراگیر
همانند بسیاری دیگر از اختلال‌های روانشناختی اضطراب فراگیر یک علت واحد ندارد، بلکه از تعامل فاکتورهای زیستی و محیطی گوناگون پدید می‌آیند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– وجود تفاوت‌هایی در عملکرد و شیمی مغز
– ژنتیک
– حساسیت مفرط به تنبیه
– عوامل رشدی و شخصیتی
اختلال اضطراب فراگیر و عوامل خطر آن
وجود برخی عوامل می‌تواند ریسک ابتلا به اختلال‌اضطراب فراگیر را افزایش دهد. از همین رو به آن‌ها عوامل خطر گفته می‌شود. در زمینه اختلال GAD تاکنون 3 عامل خطر اصلی شناسایی شده است که ما در ادامه به توضیح هریک از آن‌ها پرداخته‌ایم:
1- عوامل مزاجی (عوامل زیستی مرتبط با شخصیت)
افرادی که بازداری رفتاریی و هیجان‌پذیری منفی (گرایش به روان رنجوری) بالایی دارند و آن‌هایی که بیش از حد به تنبیه حساس هستند و دائما می‌خواهند جلوی آسیب‌ها را بگیرند، نسبت به افرادی که چنین ویژگی‌های شخصیتی ندارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر قرار دارند.
2- عوامل محیطی
عوامل محیطی مختلفی می‌توانند در دچار شدن به نگرانی مفرط و در نهایت اختلال اضطراب فراگیر موثر باشند که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به مصائب دوران کودکی و یا محافظت افراطی والدین در این دوران اشاره کرد. در حقیقت پدر و مادرها با محافظت بیش از حد خود به طور غیرمستقیم این پیام را به فرزندشان منتقل می‌کنند که دنیا جای بسیار خطرناکی است و آن‌ها دائما باید منتظر وقوع یک اتفاق بد باشند.
3- عوامل ژنتیکی و فیزیولوژیکی
یک سوم خطر ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر ژنتیکی است و این عوامل با خطر گرایش به روان رنجوری همپوشانی داشته و با سایر اختلال‌های اضطرابی و خلقی به ویژه اختلال افسردگی اساسی مشترک هستند.
روش های درمان اختلال اضطراب فراگیر
برای درمان اختلال اضطراب فراگیر دو گزینه روان درمانی و دارودرمانی موجود است. بررسی‌ها نشان می‌دهند که بیشترین اثر درمانی از استفاده همزمان این روش‌ها نائل می‌شوند. در ادامه به توضیح بیشتر هریک از این روش‌های درمانی پرداخته‌ایم.
روان درمانی
روان درمانی یا مشاوره روانشناسی، درمانی مبتنی بر گفتگو و تکنیک‌های شناختی است. رویکردهای مختلفی برای روان درمانی وجود دارد. طبق مطالعات رویکرد شناختی موثرترین روش برای درمان اختلال اضطراب فراگیر است. در این رویکرد درمانگر تلاش می‌کند تا مهارت‌های به خصوصی را در زمینه کنترل اضطرب و نگرانی به شما بیاموزد. همچنین بر اساس تکنیک مواجهه تدریجی شما را آماده می‌سازد تا اجتناب‌های روزمره خود را بشناسید و به مرور عملکرد سابق خود را بازیابید.
دارو درمانی
برای درمان اختلال‌اضطرب فراگیر به خصوص زمانی که شدت اضطراب بسیار بالاست و روان درمانی نمی‌تواند به تنهایی اثرات مثبت خود را اعمال کند متخصصان استفاده از دارو درمانی را پیشنهاد می‌دهند. 3 طبقه دارویی که در کنترل علائم اختلال GAD به کار گرفته می‌شوند عبارتند از؛ ضد افسردگی‌ها، بوسپیرون و بنزودیازپین‌ها. از آنجایی که استفاده سر خود از این داروها می‌تواند عوارض بالقوه‌ای نظیر بروز وابستگی جسمانی را به همراه داشته باشد، مصرف و حتی نحوه قطع آن‌ها حتما باید زیر نظر متخصص صورت بگیرد. برای آشنایی با جدیدترین روش های درمان اضطراب شدید کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه اضطراب و افسردگی میتوانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
سوالات متداول
بله، کودکان و نوجوانان نیز ممکن است دچار اختلال اضطراب فراگیر شوند. با این تفاوت که وجود یک علامت از علائم تشخیصی GAD برای تشخیص این اختلال در کودکان کفایت می‌کند. برای دریافت نظر کارشناسی در این زمینه لازم است به یک روانشناس بالینی کودک مراجعه نمایید.
:: بازدید از این مطلب : 0
- ۰۰/۰۲/۳۰