استقلال طلبی در نوجوان از جمله نشانه‌های گذر از دوره کودکی به دوره نوجوانی است. گاه ممکن است استقلال طلبی نوجوان باعث ایجاد چالش در خانواده شود، اما والدین بایستی توجه داشته باشند که این موضوع بخشی از فرآیند رشد، شکل گیری شخصیت و هویت یابی فرزندشان است، پس نوجوان باید در انجام برخی امور با راهنمایی و هدایت پدرومادر، آزادی عمل داشته باشد. به عنوان والدین باید اطلاعات خودتان را در ارتباط با نوجوان‌تان زیاد کنید تا بتوانید ضمن حفظ امنیت او، رفتاری مناسب برای در جهت رشد و شکل‌گیری هویت فرزندتان داشته باشید. در صورتی که چالش‌های زیادی با نوجوان‌تان دارید، حتما مشاوره نوجوان و خانواده دریافت کنید.
منبع : استقلال طلبی در نوجوان در روانشناسی
استقلال طلبی در نوجوان
در ابتدا باید معنی استقلال طلبی را در نوجوان بیان کنیم. استقلال طلبی در نوجوان یعنی فرزند شما دیگر کودک نیست و می‌تواند مسئولیت‌های بیشتری را در زندگی بپذیرد که به معنای کم شدن وابستگی او به اطرافیان از جمله پدر و مادر می‌باشد.
استقلال طلبی در نوجوان یعنی او می‌تواند در برخی امور تصمیم‌گیری کند و نظر بدهد و از طرفی باورها و ارزش‌های خود را تعریف کند.
استقلال طلبی در نوجوانان مستلزم این است که آن‌ها به یک سن مشخصی برسند، چراکه ایجاد استقلال در سن کم او را درگیر آسیب‌های اجتماعی خواهد کرد. در این مسیر والدین باید سعی کنند که بین استقلال طلبی نوجوان و حفظ امنیت او تعادلی را برقرار کنند، تا همواره رابطه خوب خود را با فرزندشان حفظ نمایند. برای آشنایی بیشتر با تغییرات مربوط به دوران نوجوان کلیک کنید.
رابطه استقلال طلبی در نوجوان و فاصله گرفتن از پدر و مادر
با بزرگ شدن فرزند و ورود او به دوره نوجوانی، همواره نگرانی‌هایی برای پدر و مادر ایجاد می‌شود. چراکه آن‌ها دیگر کودک دیروز را که همواره مطیع و وابسته به پدر و مادر خود بود را در مقابل خود نمی‌بینند و توقع دارند که فرزندشان تمام زمان خود را به بودن در کنار پدر و مادر اختصاص دهد، اما با فاصله گرفتن او نگران می‌شوند.
نوجوانی از حساس‌ترین دوره‌های زندگی هر کسی است. با ورود به سن نوجوانی، فرد نیاز دارد که هویت شخصی خود را بدست آورد، تا همانند ظاهرشان که بزرگ می‌شود، شخصیت‌اش نیز به شخصیت بزرگسال تبدیل شود.
بخاطر همین موضوع افراد در سنین نوجوانی بیشتر تمایل دارند تا از خانواده خود فاصله بگیرند و بیشتر با محیط اطراف خود در ارتباط باشند. در واقع می‌خواهند با فاصله گرفتن به پدر و مادر خود بگویند که دیگر بزرگ شده‌اند و می‌خواهند خودشان تصمیم بگیرند که اوقات خود را چگونه و با چه کسانی سپری کنند.
تمایل به بودن در کنار دوستان و وقت گذراندن با آن‌ها در این سن بسیار تشدید می‌شود، چراکه اینکار باعث می‌شود احساس تعلق به یک گروه دوستانه را داشته باشند.
بنابراین اگر فرزندتان هم با ورود به سن نوجوانی کمی از شما فاصله گرفته است و سعی میکند در جمع‌های دوستانه خود باشد، نباید نگران باشید و یا خیلی به او سخت‌گیری کنید. فقط بایستی بدون ایجاد محدودیت برای او توجه داشته باشید که دوستان سالم داشته باشد و در واقع فرزند خود را به صورت غیرمستقیم و نامحسوس کنترل نمایید.
آنچه که والدین باید پیرامون استقلال طلبی نوجوان بدانند
استقلال طلبی نوجوانان امری طبیعی است که اگر خانواده‌ها بتوانند به درستی این مسئله را مدیریت کنند، هیچ گاه در یک خانواده تبدیل به چالش نمی‌شود و میان فرزند و پدر و مادر تنشی به وجود نمی‌آید. برای آشنایی بیشتر با روانشناسی نوجوان کلیک کنید. آنچه که والدین باید در ارتباط با استقلال طلبی نوجوان خود بدانند:
عشق و احترام بی دریغ
فرزندتان با ورود به دوره نوجوانی بیشتر از هر زمان دیگری به محبت و حمایت شما نیاز دارد. چراکه وقتی فرزندتان عشق و محبت لازم را از شما دریافت کند، اعتماد به نفس او نیز بیشتر می‌شود و برای رسیدن به اهدافش انگیزه و تلاش بیشتری دارد.
می‌توانید با توجه به علایق، تفریحات، رعایت حریم خصوصی، گوش دادن به حرف‌های او و ابراز احساسات کلامی عشق خود را به او نشان دهید.
عدم برخورد و واکنش های شدید
استقلال طلبی نوجوان امری نوظهور در فرزند شماست و ممکن است در اوایل این فرآیند شما هنوز گمان کنید که فرزندتان همان کودک دیروز است و نتوانید واکنش‌های خود را کنترل کنید.
اما در نظر داشته باشید که مهمترین عاملی که می تواند هم به شما و هم به فرزندتان کم کند تا این مرحله را پشت سر بگذارد این است که بر واکنش‌های خود تسلط داشته باشید و صبور باشید.
اگر فرزندتان در پی احساس استقلال طلبی‌اش، تمایل دارد زمان‌هایی را با دوستان خود سپری کند، نباید خیلی جدی و سخت گیرانه با او برخورد کنید، به گونه‌ای که او احساس کند شما او را محدود کرده‌اید، چراکه با این کار تنها او را به تدریج از خود دور می‌کنید.
برخورد شدید در رابطه با استقلال طلبی در نوجوان باعث می‌شود که او فکر کند تمایلات غیر واقع بینانه‌ای دارد که شما با او این گونه برخورد می‌کنید. پس سعی کنید در برابر حرف‌ها و رفتارهای نوجوان خود آرامش خودتان را حفظ کنید و با صبوری او را کنترل نمایید.
تعیین قوانین مشخص در خانه
سعی کنید در خانه برخی قوانین رفتاری، ارتباطی و … را برای فرزند نوجوان خود تعیین کنید. این گونه او محدودیت‌ها را می‌داند و سعی میکند بر خلاف آن‌ها عمل نکند، البته نباید در این مورد سخت گیرانه عمل کنید و باید که متناسب با سن فرزندتان قوانین را تعیین نمایید.
ارتباط با دوستان فرزند نوجوان
همانطور که اشاره کردیم از جمله موارد استقلال طلبی در نوجوان تمایلی است که او به بودن در گروه‌های دوستانه دارد. در واقع نگرانی‌های والدین در مورد دوستان فرزندشان این است که دوستی‌های ناسالم باعث آسیب‌های اجتماعی به او شود.
برای اینکه مطمئن شوید فرزندتان با افراد سالم و همسطح او در ارتباط است، سعی کنید دوستان فرزند خود را بیشتر بشناسید. می‌توانید برای شناخت بیشتر با خانواده دوستان فرزند خود در ارتباط باشید.
یا می‌توانید از فرزندتان بخواهید که دوستانش را به خانه دعوت کند، این گونه می‌توانید رفتار آن‌ها را زیر نظر بگیرید و متوجه شخصیت‌شان شوید.
تشویق استقلال طلبی نوجوانان
برای اینکه به فرزندتان نشان دهید، شما مانعی در جهت استقلال طلبی فرزندتان نیستید، باید که به گونه‌ای بر او نظارت داشته و در عین حال در انجام برخی امور به او آزادی عمل بدهید.
همین طور سعی کنید با رفتار و کلام خود به او بگویید که از اینکه می‌بینید فرزندتان بزرگ و مستقل شده است، خوشحالید.
باور کنید که فرزندتان بزرگ شده است
در واقع اغلب سخت گیری و نگرانی‌های والدین با ورود فرزندشان به دوره نوجوانی این است که احساس می‌کنند فرزندشان هنوز هم همان کودکی است که به پدر و مادر خود وابسته بود.
در حالی که باید به عنوان پدر و مادر باور کنید که فرزندتان وارد دوره نوجوانی شده و حالا نیاز و احساسات او همانند یک آدم بزرگسال است.
سعی کنید وابستگی خود را به فرزندتان کم کنید و اجازه دهید او در این مسیر آن طور که باید رفتار کند. هیچ گاه نظارت و کنترل خود را کم نکنید، اما توجه داشته باشید که باید همانند یک نوجوان و نه کودک با او برخورد داشته باشید.
نظارت های خود را قطع نکنید
بارها اشاره کردیم که نوجوانان در صورتی می‌توانند در مسیر تغییر و عبور از دوره کودکی به دوره نوجوانی موفق عمل کنند که پدر و مادر بر روی آن‌ها نظارت داشته باشند.
نوجوانان دیگر کودکی که شما تصور می‌کنید نیستند، اما هنوز آنقدر هم بزرگ نشده‌اند و در برابر عوامل مختلف آسیب پذیر هستند. پس همواره حمایت و نظارت خود را بر فرزند نوجوان‌تان داشته باشید، اما باید کنترل شما غیرمستقیم باشد و با احساس استقلال طلبی او در تضاد نباشد.
این گونه فرزندتان از شما دور نمی‌شود و هر زمان که مشکلی داشته باشد از شما راهنمایی و کمک می‌گیرد و از آسیب‌های اجتماعی هم دور می‌ماند.
استقلال مالی در نوجوانان
سعی کنید مدیریت پول را به فرزند خود آموزش دهید. نه به گونه‌ای رفتار کنید که او احساس کند یک منبع نامحدود در اختیار دارد و نه از نظر مالی مشکل داشته باشد. هر ماه یا هر هفته مبلغ مشخصی را به او بدهید تا او یاد بگیرد متناسب با نیازهایی که دارد، برای آن برنامه ریزی کند. برای آشنایی با نیازهای نوجوانان کلیک کنید.
سخن آخر
طبیعی است که با ورود افراد به سن نوجوانی خلق و خو و رفتار آن ها با تغییراتی همراه باشد. اگر شما به عنوان والدین با ورود فرزندتان به دوره نوجوانی با چالش هایی مواجه بوده اید و نمی توانید وابستگی خود را به او کم کنید و دائما در حال نظارت و کنترل فرزندتان می‌باشید، از یک متخصص روانشناس خانواده کمک بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه استقلال طلبی در نوجوان می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.
برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید
آخرین تحقیقات علمی روانشناسی
ورود به صفحه
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 09397993559
منبع : استقلال طلبی در نوجوان در روانشناسی